الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[قیام توابین]]'''</big></div>
    <div class="boxTitle"><big>'''[[نراقی، احمد بن محمدمهدی]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR17834J1.jpg |بندانگشتی|قیام توابین|175px]]
    [[پرونده:NUR01629.jpg |بندانگشتی|نراقی، احمد بن محمدمهدی|175px]]


    '''قیام توابین'''، تألیف محمدعلی چنارانی، از جمله آثار فارسی پیرامون قیام توابین است که اهداف و عوامل شکل‌گیری، سیر وقایع و دلایل شکست آن را مورد بررسی قرار داده است.
    '''احمد بن محمد مهدی فاضل نراقی''' دانشمند و مجتهد شیعه، نویسنده و شاعر قرن 13 هجری، در چهاردهم جمادى الثانى سال 1185ق در روستاى نراق از توابع شهرستان كاشان در عهد سلطنت كريم خان زند در خاندان علم و فضيلت ديده به جهان گشود. پدرش علامه «[[نراقی، مهدی بن ابی‌ذر|ملا محمد مهدى نراقى]]» ازمفاخر علماء شيعه است. او فقيهى بزرگ، فيلسوفى توانا، رياضى‌دانى ماهر، منجم و هيوى سترگ، اديبى شاعر، صاحب اخلاق كريمه و صاحب تاليفات بى‌شمار در علوم و فنون مختلف مى‌باشد.
    هدف از نگارش این اثر بررسی فلسفه شکل‌گیری نهضت (قیام) توابین و رد قضاوت‌های غیرمنصفانه و نابجا پیرامون این حرکت و شخصیت‌هایی است که در آن نقش داشته‌اند.  


    کتاب مشتمل بر پیشگفتار، یک بخش مقدماتی و چهار بخش اصلی است. هریک از بخش‌های کتاب مشتمل بر فصول و عناوین متعددی است. روش پژوهش در این نوشتار، تحقیقاتی و به شیوه جستجو در مدارک و منابع گوناگون بوده است.
    ملا احمد نراقى با توجه به استعداد شگرف و نبو غ ذاتى خويش و همچنين مطالعات عميق و تحقيقات علمى و بهره‌گيرى از اساتيد بزرگ، توانست بسيارى از علوم را فراگيرد و از عالمان برجسته عصر خويش هم‌چون: علامه بحرالعلوم، ميرزا مهدى موسوى شهرستانى و شيخ جعفر نجفى اجازه اجتهاد دريافت كند.  


    نویسنده در مقدمه، اصول پژوهشی نگارنده را به‌صورت فیش‌برداری و تنظیم آنها دانسته است.
    بدين جهت، وقتى ايشان در اوايل سلطنت فتحعلى شاه قاجار به كاشان برمى‌گردد، به عنوان يك مجتهد و فاضل شناخته مى‌شود.
    اینکه در بحث تاریخی از مدارک رجالی، حدیثی و گاهی تفسیری استفاده شده، به این دلیل است که در برخی مواقع فقط کتاب‌های مربوط پاسخ‌دهنده و راهگشا بوده‌اند؛ پس نمی‌توان در راستای تحقیق کامل، از دیگر مآخذ علمی بهره نجست، بلکه استفاده از منابع مختلف بر ارزش تحقیق می‌افزاید و از امتیازهای آن بشمار می‌رود.
    کتاب حاضر به شیوه تحقیق و نقد مطالب تاریخی و روایت‌های آشفته تاریخ اسلام درباره قیام توابین نوشته شده است؛ ازاین‌رو، اساس کار بر مدارک نخستین قرار گرفته و مآخذ و مدارک بعدی به‌عنوان مؤید ثبت و ضبط گردیده است تا خوانندگان محترم در فضای پژوهش و تحقیق و نیز اسناد تاریخی قرار گیرند و قضاوت و داوری نمایند. همچنین به اقتضای زمینه مورد بحث، از مدارک رجالی، حدیثی، تفسیری، جغرافیایی، تبارشناسی و... بهره گرفته شده تا اثر از استحکام و اطمینان بیشتری برخوردار گردد.


    نویسنده در اولین فصل کتاب واژه «توابین» را پشیمان‌شدگان معنا کرده است. این واژه در قرآن یک مرتبه در سوره بقره آیه 222 به ‌کار رفته است. همچنین در روایات بی‌شماری از معصومین(ع) این واژه با الفاظ گوناگونی به ‌کار رفته است. سبب نام‌گذاری توابین بدین نام مطلب انتهایی این فصل را تشکیل می‌دهد که کاربرد آن توسط تاریخ‌نگارن و استفاده از آن توسط رهبران نهضت به‌عنوان دلایل نام‌گذاری ذکر شده است
    ايشان در بين علماى قرون اخير از جايگاه خاصى برخوردار است، وى در علوم مختلف اصول فقه، فقه، حديث، رجال، درايه، رياضيات، نجوم، حكمت، كلام، اخلاق، ادبيات و شعر سرآمد علماى زمان خود بوده است.  
    <div class="mw-ui-button">[[قیام توابین|'''ادامه''']]</div>
     
    وى از همان دوران جوانى مسئوليت مرجعيت و رياست و زعامت دين و دنياى مردم كاشان و قسمت‌هاى وسيعى از ايران را برعهده داشت و كلمات معاصرين و علماى پس از وى شاهد بر اين مطلب مى‌باشد.  
     
    پدر وى «[[نراقی، مهدی بن ابی‌ذر|ملا محمد مهدى نراقى]]» كه از فقيهان برجسته و ذى‌فنون عصر خود بود، از همان ابتدا احمد را در دامان خود تربيت كرد و بسيارى از دروس علوم اسلامى را به فرزند خود آموخت.
     
    <div class="mw-ui-button">[[نراقی، احمد بن محمدمهدی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ ‏۲۱ ژانویهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۱:۴۴

    نراقی، احمد بن محمدمهدی

    احمد بن محمد مهدی فاضل نراقی دانشمند و مجتهد شیعه، نویسنده و شاعر قرن 13 هجری، در چهاردهم جمادى الثانى سال 1185ق در روستاى نراق از توابع شهرستان كاشان در عهد سلطنت كريم خان زند در خاندان علم و فضيلت ديده به جهان گشود. پدرش علامه «ملا محمد مهدى نراقى» ازمفاخر علماء شيعه است. او فقيهى بزرگ، فيلسوفى توانا، رياضى‌دانى ماهر، منجم و هيوى سترگ، اديبى شاعر، صاحب اخلاق كريمه و صاحب تاليفات بى‌شمار در علوم و فنون مختلف مى‌باشد.

    ملا احمد نراقى با توجه به استعداد شگرف و نبو غ ذاتى خويش و همچنين مطالعات عميق و تحقيقات علمى و بهره‌گيرى از اساتيد بزرگ، توانست بسيارى از علوم را فراگيرد و از عالمان برجسته عصر خويش هم‌چون: علامه بحرالعلوم، ميرزا مهدى موسوى شهرستانى و شيخ جعفر نجفى اجازه اجتهاد دريافت كند.

    بدين جهت، وقتى ايشان در اوايل سلطنت فتحعلى شاه قاجار به كاشان برمى‌گردد، به عنوان يك مجتهد و فاضل شناخته مى‌شود.

    ايشان در بين علماى قرون اخير از جايگاه خاصى برخوردار است، وى در علوم مختلف اصول فقه، فقه، حديث، رجال، درايه، رياضيات، نجوم، حكمت، كلام، اخلاق، ادبيات و شعر سرآمد علماى زمان خود بوده است.

    وى از همان دوران جوانى مسئوليت مرجعيت و رياست و زعامت دين و دنياى مردم كاشان و قسمت‌هاى وسيعى از ايران را برعهده داشت و كلمات معاصرين و علماى پس از وى شاهد بر اين مطلب مى‌باشد.

    پدر وى «ملا محمد مهدى نراقى» كه از فقيهان برجسته و ذى‌فنون عصر خود بود، از همان ابتدا احمد را در دامان خود تربيت كرد و بسيارى از دروس علوم اسلامى را به فرزند خود آموخت.