ترديد و توكل: تفاوت میان نسخه‌ها

ترديد و توكل (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۲

۵۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۵ دسامبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Hbaghizadeh

دیوان‌سالاران، مدیران

۸۳٬۵۳۹

ویرایش

@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 | پیش از =
 }}
-'''ترديد و توكل'''، نوشته سید عبدالحسین دستغیب(1360ش) است که در دو بخش سامان یافته است: نخستین بخش به بحث تردید پرداخته است و بخش دوم موضوع توکل را دربردارد.
+'''ترديد و توكل'''، نوشته [[دستغیب، سید عبدالحسین|سید عبدالحسین دستغیب]](متوفای 1360ش) است که در دو بخش سامان یافته است: نخستین بخش به بحث تردید پرداخته است و بخش دوم موضوع توکل را دربردارد.
 نویسنده تردید یا شک را سبب نااستواری و بیماری دل آدمی می‌داند که او را در مسیر الهی راهزنی می‌کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 11</ref>وی شناخت خداوند و ایمان به او را استوارکنندۀ دل‌ها می‌داند و کفر را نشأت‌گرفته از تردید در مبدأ و معاد (که به انکار خدا می‌انجامد) تلقی می‌کند. <ref>ر.ک: همان، ص 28-16</ref> او درمان تردید را در رشد و بالندگی و چشیدن لذت ایمان می‌شناساند.<ref>ر.ک: همان، ص 32</ref>دستغیب کربلا را جلوه‌گاه عملی ایمان به خداوند معرفی می‌کند و جهت آفرینش را رفتن به سوی او می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 36-33</ref> او پالایش روح را از آلودگی‌های اخلاقی آسان‌کنندۀ راه آدمی به سوی آرامش روان و رسیدن به یقین درباره خداوند و وعده‌هایش می‌انگارد.<ref>ر.ک: همان، ص 55-51</ref>نویسنده شریعت و پرداختن به وظایف شرعی را برای برون‌رفت انسان از تردید توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 65-63</ref>راه دیگر در نزد وی برای بستن راه ورود تردید به دل‌ها پرداختن به مستحبات و ذکر الهی و اندیشیدن در هدف آفرینش است.<ref>ر.ک: همان، ص 83-63</ref> نویسنده برخی داستان‌های قرآنی را در چگونگی برخورد با تردید آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص 89-83</ref>
-توکل، موضوع بخش دوم کتاب است. انسانی که از مرز شک گذر کرده است با توکل به خداوند به کردار خود سامان توحیدی می‌بخشد. توکل برای بندۀ مؤمن وجوب عقلی دارد.<ref>ر.ک: همان، ص 94-106</ref>نویسنده راه رسیدن به ملکۀ توکل را بررسی کرده و ثمره های داشتن توکل و مراتب آن را برمی‌شمرد.<ref>ر.ک: همان، ص 123-106</ref>او شناخت درست توکل را برای بیراهه‌نرفتن‌هایی که به نام توکل انجام می‌شود لازم می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 139-129</ref> نوسینده بحث‌ها را به رابطه ایمان و علم توحید با توکل ادامه می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص 152-139</ref>و در پایان، مراقبت آدمی از خود را که به عملش فریفته نشود و فقط به عنایت خداوندی چشم‌داشت داشته باشد، توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 158-152</ref>
+توکل، موضوع بخش دوم کتاب است. انسانی که از مرز شک گذر کرده است با توکل به خداوند به کردار خود سامان توحیدی می‌بخشد. توکل برای بندۀ مؤمن وجوب عقلی دارد.<ref>ر.ک: همان، ص 94-106</ref>نویسنده راه رسیدن به ملکۀ توکل را بررسی کرده و ثمره های داشتن توکل و مراتب آن را برمی‌شمرد.<ref>ر.ک: همان، ص 123-106</ref>او شناخت درست توکل را برای بیراهه‌نرفتن‌هایی که به نام توکل انجام می‌شود لازم می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 139-129</ref> نویسنده بحث‌ها را به رابطه ایمان و علم توحید با توکل ادامه می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص 152-139</ref>و در پایان، مراقبت آدمی از خود را که به عملش فریفته نشود و فقط به عنایت خداوندی چشم‌داشت داشته باشد، توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 158-152</ref>
 فهرست محتوا و کتابنامه در پایان کتاب آمده است.