ترديد و توكل: تفاوت میان نسخه‌ها

ترديد و توكل (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۳۴

۷۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۲

بدون خلاصۀ ویرایش

Fsobhani@noornet.net

۶۷۶

ویرایش

@@ خط ۲۶: / خط ۲۶: @@
 '''ترديد و توكل'''، نوشته سید عبدالحسین دستغیب(1360ش) است که در دو بخش سامان یافته است: نخستین بخش به بحث تردید پرداخته است و بخش دوم موضوع توکل را دربردارد.
-نویسنده تردید یا شک را سبب نااستواری و بیماری دل آدمی می‌داند که او را در مسیر الهی راهزنی می‌کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 10</ref>وی شناخت خداوند و ایمان به او را استوارکنندۀ دل‌ها می‌انگارد و کفر را نشأت‌گرفته از تردید در مبدأ و معاد -که به انکار خدا می انجامد- تلقی می‌کند. <ref>ر.ک: همان، ص 28-16</ref> او درمان تردید را در رشد و بالندگی و چشیدن لذت ایمان می‌شناساند.<ref>ر.ک: همان، ص 32</ref>دستغیب کربلا را جلوه‌گاه عملی ایمان به خداوند معرفی می‌کند و جهت آفرینش را رفتن به سوی او می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 36-33</ref> او پالایش روح را از آلودگی‌های اخلاقی آسان‌کنندۀ راه آدمی به سوی آرامش روان و رسیدن به یقین درباره خداوند و وعده هایش می‌انگارد.<ref>ر.ک: همان، ص 55-51</ref>نویسنده شریعت و پرداختن به وظایف شرعی را برای برون‌رفت انسان از تردید توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 65-63</ref>راه دیگر در نزد وی برای بستن راه ورود تردید به دل‌ها پرداختن به مستحبات و ذکر الهی و اندیشیدن در هدف آفرینش است.<ref>ر.ک: همان، ص 83-63</ref> نویسنده برخی داستان‌های قرآنی را در چگونگی برخورد با تردید آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص 93-83</ref>
+نویسنده تردید یا شک را سبب نااستواری و بیماری دل آدمی می‌داند که او را در مسیر الهی راهزنی می‌کند.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص 11</ref>وی شناخت خداوند و ایمان به او را استوارکنندۀ دل‌ها می‌داند و کفر را نشأت‌گرفته از تردید در مبدأ و معاد (که به انکار خدا می‌انجامد) تلقی می‌کند. <ref>ر.ک: همان، ص 28-16</ref> او درمان تردید را در رشد و بالندگی و چشیدن لذت ایمان می‌شناساند.<ref>ر.ک: همان، ص 32</ref>دستغیب کربلا را جلوه‌گاه عملی ایمان به خداوند معرفی می‌کند و جهت آفرینش را رفتن به سوی او می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 36-33</ref> او پالایش روح را از آلودگی‌های اخلاقی آسان‌کنندۀ راه آدمی به سوی آرامش روان و رسیدن به یقین درباره خداوند و وعده‌هایش می‌انگارد.<ref>ر.ک: همان، ص 55-51</ref>نویسنده شریعت و پرداختن به وظایف شرعی را برای برون‌رفت انسان از تردید توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 65-63</ref>راه دیگر در نزد وی برای بستن راه ورود تردید به دل‌ها پرداختن به مستحبات و ذکر الهی و اندیشیدن در هدف آفرینش است.<ref>ر.ک: همان، ص 83-63</ref> نویسنده برخی داستان‌های قرآنی را در چگونگی برخورد با تردید آورده است.<ref>ر.ک: همان، ص 89-83</ref>
+توکل، موضوع بخش دوم کتاب است. انسانی که از مرز شک گذر کرده است با توکل به خداوند به کردار خود سامان توحیدی می‌بخشد. توکل برای بندۀ مؤمن وجوب عقلی دارد.<ref>ر.ک: همان، ص 94-106</ref>نویسنده راه رسیدن به ملکۀ توکل را بررسی کرده و ثمره های داشتن توکل و مراتب آن را برمی‌شمرد.<ref>ر.ک: همان، ص 123-106</ref>او شناخت درست توکل را برای بیراهه‌نرفتن‌هایی که به نام توکل انجام می‌شود لازم می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 139-129</ref> نوسینده بحث‌ها را به رابطه ایمان و علم توحید با توکل ادامه می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص 152-139</ref>و در پایان، مراقبت آدمی از خود را که به عملش فریفته نشود و فقط به عنایت خداوندی چشم‌داشت داشته باشد، توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 158-152</ref>
+فهرست محتوا و کتابنامه در پایان کتاب آمده است.
-توکل، موضوع بخش دوم کتاب است. انسانی که از مرز شک گذر کرده است با توکل به خداوند به کردار خود سامان توحیدی می‌بخشد. توکل برای بندۀ مؤمن وجوب عقلی دارد.<ref>ر.ک: همان، ص 94-106</ref>نویسنده راه رسیدن به ملکۀ توکل را بررسی کرده و ثمره های داشتن توکل و مراتب آن را برمی‌شمرد.<ref>ر.ک: همان، ص 123-106</ref>او شناخت درست توکل را برای بیراهه‌نرفتن‌هایی که به نام توکل انجام می‌شود لازم می‌داند.<ref>ر.ک: همان، ص 139-129</ref> نوسینده مبحث‌هایش را به رابطه ایمان و علم توحید با توکل ادامه می‌دهد.<ref>ر.ک: همان، ص 152-139</ref>و در پایان، مراقبت آدمی از خود را که به عملش فریفته نشود و فقط به عنایت خداوندی چشم‌داشت داشته باشد، توصیه می‌کند.<ref>ر.ک: همان، ص 158-139</ref>
 ==پانویس ==
@@ خط ۳۹: / خط ۴۲: @@
 [[رده:کتاب‌شناسی]]
 [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی هاشمی]]
-[[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
+[[رده:مقالات بازبینی شده1]]
 [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
 [[رده:فاقد تصویر روی جلد1]]