۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
| data-type="authorTeachers" | | | data-type="authorTeachers" |[[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]] | ||
[[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شیخ‌الشریعه اصفهانی]] | |||
[[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شیخ محمّدکاظم خراسانی]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۶: | ||
</div> | </div> | ||
'''عبدالرسول ساباطی یزدی''' (1241- 1304ش)، فقیه و عالم شیعی و از شاگردان سید محمدکاظم یزدی و شیخ‌الشریعه اصفهانی بوده است. از جمله آثار او «إرائة الطريق» کتابی در اخلاق و عقاید به زبان فارسی است. | '''عبدالرسول ساباطی یزدی''' (1241- 1304ش)، فقیه و عالم شیعی و از شاگردان [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]] و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شیخ‌الشریعه اصفهانی]] بوده است. از جمله آثار او «إرائة الطريق» کتابی در اخلاق و عقاید به زبان فارسی است. | ||
== ولادت == | == ولادت == | ||
| خط ۳۸: | خط ۴۲: | ||
==زندگی، تحصیل و تدریس== | ==زندگی، تحصیل و تدریس== | ||
شیخ عبدالرسول ساباطی یزدی از زهّاد و دانشمندان یزد بود که به‌واسطه گمنامی که خود خواسته بود، از سوانح زندگی وی اطّلاع کاملی در دست نیست. وی در اوایل امر به کار بزّازی و پارچه‌فروشی در شهر یزد اشتغال داشته، امّا بر اثر همّت عالی خود، مقام رفیعی را در زهد و علم حائز می‌شود. پس به دیار نجف ره می‌سپارد و سال‌ها در محضر آیات بزرگ آن دیار مانند: آقا سیّد محمّدکاظم | شیخ عبدالرسول ساباطی یزدی از زهّاد و دانشمندان یزد بود که به‌واسطه گمنامی که خود خواسته بود، از سوانح زندگی وی اطّلاع کاملی در دست نیست. وی در اوایل امر به کار بزّازی و پارچه‌فروشی در شهر یزد اشتغال داشته، امّا بر اثر همّت عالی خود، مقام رفیعی را در زهد و علم حائز می‌شود. پس به دیار نجف ره می‌سپارد و سال‌ها در محضر آیات بزرگ آن دیار مانند: [[یزدی، سید محمدکاظم بن عبدالعظیم|آقا سیّد محمّدکاظم یزدی]]، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|شیخ محمّدکاظم خراسانی]] (صاحب كفاية الأصول) و [[شریعت اصفهانی، فتح‌الله|شیخ‌الشریعه اصفهانی]]، درس دین و اخلاق را می‌آموزد؛ به‌ویژه موفّق به تدوین تقریرات درس ایشان به‌عنوان حاشیه رسائل شیخ انصاری شده است. [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ تهرانی]] در «[[طبقات أعلام الشيعة]]»، از او به‌عنوان فقیهی متبحّر و بزرگ یاد می‌کند که در زمینه فقه و اصول و کلام و اخلاق مقامی عالی داشته که آثارش بر این ادّعا گواهی می‌دهد. به گفته خرد و بزرگ، وی از فحول علما و از اجله فضلای عصر بوده است. | ||
شیخ عبدالرّسول پس از آن به یزد می‌آید و ضمن تدریس در مدارس علمیّه، به امامت جماعت مسجد ساباط یزد مشغول می‌شود و ازاین‌رو ملقّب به ساباطی می‌گردد. در همین زمان علاوه بر زهد و تقوا، کراماتی را نیز بدو منسوب می‌دارند و با اینکه مجتهد مسلّم بود، هیچ‌گاه در مقام افتا و مرجعیّت برنیامده و ادّعای اجتهاد نداشته است. | شیخ عبدالرّسول پس از آن به یزد می‌آید و ضمن تدریس در مدارس علمیّه، به امامت جماعت مسجد ساباط یزد مشغول می‌شود و ازاین‌رو ملقّب به ساباطی می‌گردد. در همین زمان علاوه بر زهد و تقوا، کراماتی را نیز بدو منسوب می‌دارند و با اینکه مجتهد مسلّم بود، هیچ‌گاه در مقام افتا و مرجعیّت برنیامده و ادّعای اجتهاد نداشته است. | ||