المستدرك علی الصحيحین: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۲ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا'
جز (جایگزینی متن - 'ی‎ن' به 'ی‌ن')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ه‎ا' به 'ه‌ا')
خط ۲۶: خط ۲۶:
}}  
}}  


'''المستدرك علی الصحيحین'''، مشهورترین اثر [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|ابوعبدالله محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری]] (متوفی 405ق)، کتابی است هشت‎جلدی به زبان عربی با موضوع روایات اسلامی. [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]] در این اثر، نخستین کسی است که توان و امکان آن را یافته است تا بر [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] (متوفی 256ق) و [[صحيح مسلم|مسلم]] (متوفی 261ق) استدراکی تدوین نماید. وی در این مجموعه، شروط بخاری و مسلم را تبیین نموده است. بحث رجالی و سپس موضوع شروط بخاری و مسلم، از مباحث موردتوجه [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]] در این کتاب است؛ چنانکه در المدخل الی الصحيحین با التفات به همین مطلب، ضمن مقدمه‎ای هوشمندانه، در سخن از روایت شیخین، بهره‎گیری درست از اصطلاحات جرح و تعدیل و عمل بدان‎ها را به‎عنوان پایه و اساس، در قالب پیش‎شرطی برای ثبت صحیح از سقیم، موردتوجه قرار داده است و این برخلاف بسیاری از هم‎عصران اوست که صرف وجود نام یک راوی در صحیحین را شاخصه جرح و تعدیل افراد می‌دانستند. با نگاه به آثار حدیثی [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، می‌توان گفت: «وی آغازگر تلاشی برای پالودن اندیشه اصحاب حدیث عصر خود از برخی جزمی‌نگریها بوده است».<ref>ر.ک: حاج منوچهری، فرامرز، ج20، ص37-38</ref>
'''المستدرك علی الصحيحین'''، مشهورترین اثر [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|ابوعبدالله محمد بن عبدالله حاکم نیشابوری]] (متوفی 405ق)، کتابی است هشت‎جلدی به زبان عربی با موضوع روایات اسلامی. [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]] در این اثر، نخستین کسی است که توان و امکان آن را یافته است تا بر [[صحيح البخاري|صحیح بخاری]] (متوفی 256ق) و [[صحيح مسلم|مسلم]] (متوفی 261ق) استدراکی تدوین نماید. وی در این مجموعه، شروط بخاری و مسلم را تبیین نموده است. بحث رجالی و سپس موضوع شروط بخاری و مسلم، از مباحث موردتوجه [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]] در این کتاب است؛ چنانکه در المدخل الی الصحيحین با التفات به همین مطلب، ضمن مقدمه‌ای هوشمندانه، در سخن از روایت شیخین، بهره‎گیری درست از اصطلاحات جرح و تعدیل و عمل بدان‎ها را به‎عنوان پایه و اساس، در قالب پیش‎شرطی برای ثبت صحیح از سقیم، موردتوجه قرار داده است و این برخلاف بسیاری از هم‎عصران اوست که صرف وجود نام یک راوی در صحیحین را شاخصه جرح و تعدیل افراد می‌دانستند. با نگاه به آثار حدیثی [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، می‌توان گفت: «وی آغازگر تلاشی برای پالودن اندیشه اصحاب حدیث عصر خود از برخی جزمی‌نگریها بوده است».<ref>ر.ک: حاج منوچهری، فرامرز، ج20، ص37-38</ref>
مرکز البحوث و تقنیة المعلومات (مرکز تحقیقات و فناوری اطلاعات) دارالتأصیل، تحقیق این اثر برعهده گرفته اند.
مرکز البحوث و تقنیة المعلومات (مرکز تحقیقات و فناوری اطلاعات) دارالتأصیل، تحقیق این اثر برعهده گرفته اند.


خط ۳۶: خط ۳۶:
# روایات مطابق با شرط [[صحيح مسلم|مسلم]] که [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]] در کتابش نیاورده است؛
# روایات مطابق با شرط [[صحيح مسلم|مسلم]] که [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]] در کتابش نیاورده است؛
# روایات مطابق با شرط بخاری که بخاری در کتابش نیاورده است؛
# روایات مطابق با شرط بخاری که بخاری در کتابش نیاورده است؛
# روایات مطابق با شرط بخاری و مسلم که آن دو در کتاب‌هایشان نیاورده‎اند؛
# روایات مطابق با شرط بخاری و مسلم که آن دو در کتاب‌هایشان نیاورده‌اند؛
# روایات مطابق با نظر حاکم.<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>
# روایات مطابق با نظر حاکم.<ref>ر.ک: همان، ص44</ref>


ظاهراً به دلیل عدم ذکر فضایل معاویه و آوردن فضائل نسبتاً کامل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] مثل حدیث طیر و ولایت و... در کتاب حاضر است که به [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] نسبت تشیع داده‎اند.<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>
ظاهراً به دلیل عدم ذکر فضایل معاویه و آوردن فضائل نسبتاً کامل [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] مثل حدیث طیر و ولایت و... در کتاب حاضر است که به [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] نسبت تشیع داده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>
# در مقدمه کتاب، مؤلف بعد از حمد و ثنای خداوند درباره پیامبر(ص) و امت او ویژگی‎های این امت در مقایسه با سایر امت‎ها سخن می‌گوید و سپس به وضعیت جامعه اشاره می‌کند مخصوصاً به این موضوع که به احادیث خارج از صحیحین اهمیت داده نمی‌شد. در ادامه می‌گوید که جماعتی از بزرگان اهل علم در شهر از او خواستند تا کتابی بنویسد و در آن احادیث صحیحی را با شرط [[صحيح البخاري|بخاری]] و [[صحيح مسلم|مسلم]] جمع کند. سرانجام در پایان مقدمه ذکر می‌کند که در این کتاب، احادیثی آمده که به کمک خدا بر شرط شیخین و یا بر شرط یکی از آن دو است و نیز احادیثی را که در نظر او صحیح بوده به آن اضافه کرده است.
# در مقدمه کتاب، مؤلف بعد از حمد و ثنای خداوند درباره پیامبر(ص) و امت او ویژگی‎های این امت در مقایسه با سایر امت‎ها سخن می‌گوید و سپس به وضعیت جامعه اشاره می‌کند مخصوصاً به این موضوع که به احادیث خارج از صحیحین اهمیت داده نمی‌شد. در ادامه می‌گوید که جماعتی از بزرگان اهل علم در شهر از او خواستند تا کتابی بنویسد و در آن احادیث صحیحی را با شرط [[صحيح البخاري|بخاری]] و [[صحيح مسلم|مسلم]] جمع کند. سرانجام در پایان مقدمه ذکر می‌کند که در این کتاب، احادیثی آمده که به کمک خدا بر شرط شیخین و یا بر شرط یکی از آن دو است و نیز احادیثی را که در نظر او صحیح بوده به آن اضافه کرده است.
# از مقدمه کتاب استفاده می‌شود که تألیف آن در سال 373ق آغاز شده است.
# از مقدمه کتاب استفاده می‌شود که تألیف آن در سال 373ق آغاز شده است.
خط ۴۸: خط ۴۸:
# تکرار کتاب در آن صورت گرفته، مثلاً «كتاب الأحكام» که جای دیگر با نام «كتاب الحدود» یا «كتاب الطب» که در جای دیگر با عنوان «تتمة كتاب الطب» تکرار شده است؛ یعنی کتاب‌ها در عنوان مشترکند نه در محتوا.
# تکرار کتاب در آن صورت گرفته، مثلاً «كتاب الأحكام» که جای دیگر با نام «كتاب الحدود» یا «كتاب الطب» که در جای دیگر با عنوان «تتمة كتاب الطب» تکرار شده است؛ یعنی کتاب‌ها در عنوان مشترکند نه در محتوا.
# در میان صحابیان راوی احادیث کتاب، 1460 تن مرد و 106 نفر زن هستند. در میان صحابیان مرد، عبدالله بن عباس با 672 حدیث که 214 تا از آن‎ها مربوط به تفسیر است، ابوهریره با 574 حدیث و انس بن مالک با 308 حدیث، رتبه‌های اول تا سوم را به لحاظ تعداد روایات، دارند. در میان صحابیان زن از نظر تعداد حدیث، عایشه با 361 حدیث که 77 تا از آن‎ها در معرفت صحابه است و ام‎سلمه با 54 حدیث، رتبه‌های اول و دوم را از لحاظ تعداد روایات، دارند.
# در میان صحابیان راوی احادیث کتاب، 1460 تن مرد و 106 نفر زن هستند. در میان صحابیان مرد، عبدالله بن عباس با 672 حدیث که 214 تا از آن‎ها مربوط به تفسیر است، ابوهریره با 574 حدیث و انس بن مالک با 308 حدیث، رتبه‌های اول تا سوم را به لحاظ تعداد روایات، دارند. در میان صحابیان زن از نظر تعداد حدیث، عایشه با 361 حدیث که 77 تا از آن‎ها در معرفت صحابه است و ام‎سلمه با 54 حدیث، رتبه‌های اول و دوم را از لحاظ تعداد روایات، دارند.
# کتاب تفسیر شامل تفسیر تمام سوره‌ها از حمد تا ناس به‎صورت مجزاست. کتاب تواريخ المتقدمين من الأنبياء و المرسلين علاوه بر اینکه مقدمه‎ای از احادیث در ذکر خلقت آدم و جهان دارد، شامل ذکر احادیثی درباره 22 تن از انبیاء است. در کتاب تفسیر، دو نوع روایت وجود دارد؛ روایاتی که به نقل از خود صحابی آمده و روایاتی که به پیامبر(ص) ختم می‌شود.
# کتاب تفسیر شامل تفسیر تمام سوره‌ها از حمد تا ناس به‎صورت مجزاست. کتاب تواريخ المتقدمين من الأنبياء و المرسلين علاوه بر اینکه مقدمه‌ای از احادیث در ذکر خلقت آدم و جهان دارد، شامل ذکر احادیثی درباره 22 تن از انبیاء است. در کتاب تفسیر، دو نوع روایت وجود دارد؛ روایاتی که به نقل از خود صحابی آمده و روایاتی که به پیامبر(ص) ختم می‌شود.
# برای صحت حدیث، طرق و شواهدی از احادیث ذکر شده است؛ مثلاً حدیثی که بر شرط مسلم است با حدیث دیگری به‎عنوان شاهد، تأیید شده است.
# برای صحت حدیث، طرق و شواهدی از احادیث ذکر شده است؛ مثلاً حدیثی که بر شرط مسلم است با حدیث دیگری به‎عنوان شاهد، تأیید شده است.
# در کتاب معرفة الصحابة به ترتیب به فضائل خلفای راشدین، فاطمه زهرا(س)، امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، حضرت خدیجه(س) و دیگر صحابه پرداخته شده است و بعد، ذکر فضائل زنان صحابه آمده است که در رأس آنان زنان پیامبر و در رأس زنان پیامبر، عایشه قرار گرفته است. سپس این کتاب با فضائل مهاجرین، انصار و تابعین و بقیه قبایل عرب به پایان می‌رسد. در کتاب معرفة الصحابة، 7 سند وجود دارد که صاحب مصنفات هستند: 1. مصعب بن عبدالله زبیری؛ 2. محمد بن اسحاق صاحب سیره؛ 3. خلیفه بن خیاط صاحب الطبقات؛ 4. زبیر بن بکار؛ 5. عروه؛ 6. واقدی؛ 7. محمد بن عبدالله بن نمیر.
# در کتاب معرفة الصحابة به ترتیب به فضائل خلفای راشدین، فاطمه زهرا(س)، امام حسن(ع)، امام حسین(ع)، حضرت خدیجه(س) و دیگر صحابه پرداخته شده است و بعد، ذکر فضائل زنان صحابه آمده است که در رأس آنان زنان پیامبر و در رأس زنان پیامبر، عایشه قرار گرفته است. سپس این کتاب با فضائل مهاجرین، انصار و تابعین و بقیه قبایل عرب به پایان می‌رسد. در کتاب معرفة الصحابة، 7 سند وجود دارد که صاحب مصنفات هستند: 1. مصعب بن عبدالله زبیری؛ 2. محمد بن اسحاق صاحب سیره؛ 3. خلیفه بن خیاط صاحب الطبقات؛ 4. زبیر بن بکار؛ 5. عروه؛ 6. واقدی؛ 7. محمد بن عبدالله بن نمیر.
خط ۶۵: خط ۶۵:
# در انتهای بعضی احادیث مانند حدیث 8316 (موجود در جلد 8) هیچ نظری نسبت به آن وجود ندارد و شروط و شواهد بیان نمی‌شود.
# در انتهای بعضی احادیث مانند حدیث 8316 (موجود در جلد 8) هیچ نظری نسبت به آن وجود ندارد و شروط و شواهد بیان نمی‌شود.
# در برخی جاها، حدیثی از بخاری و مسلم با اضافات آمده و گفته شده که او بر طرف حدیث اتفاق کرده است ولی در آخر بیان می‌شود که ادامه حدیث نیز بنا بر شرط اوست.
# در برخی جاها، حدیثی از بخاری و مسلم با اضافات آمده و گفته شده که او بر طرف حدیث اتفاق کرده است ولی در آخر بیان می‌شود که ادامه حدیث نیز بنا بر شرط اوست.
# گاهی حدیث با کمی تفاوت نسبت به روایات بخاری و مسلم یا یکی از آن دو آمده است و بیان می‌شود که آنان به چه شکلی روایت کرده‎اند و در آخر بیان می‌گردد که بر شرط آن‎ها و یا صحیح است مثل حدیث 22 در صفت مسلم و مؤمن.
# گاهی حدیث با کمی تفاوت نسبت به روایات بخاری و مسلم یا یکی از آن دو آمده است و بیان می‌شود که آنان به چه شکلی روایت کرده‌اند و در آخر بیان می‌گردد که بر شرط آن‎ها و یا صحیح است مثل حدیث 22 در صفت مسلم و مؤمن.
# گاه ذکر می‌شود که اصحاب حدیث در روایت فلان راوی اتفاق کرده‎اند ولی حدیثی را که [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]] از آن راوی نقل کرده، روایت نکرده‎اند مثل حدیث 26.
# گاه ذکر می‌شود که اصحاب حدیث در روایت فلان راوی اتفاق کرده‌اند ولی حدیثی را که [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم]] از آن راوی نقل کرده، روایت نکرده‌اند مثل حدیث 26.
# گاه احادیث با متن متفاوت ذکر می‌شوند که در معنا مشترکند مثلاً احادیث باب‌های «تفترق امتی علی ثلاث و سبعین فرقه» و «لیس المؤمن بالطعان و لا اللعان و لا الفاحش و لا البذی» در کتاب الایمان.
# گاه احادیث با متن متفاوت ذکر می‌شوند که در معنا مشترکند مثلاً احادیث باب‌های «تفترق امتی علی ثلاث و سبعین فرقه» و «لیس المؤمن بالطعان و لا اللعان و لا الفاحش و لا البذی» در کتاب الایمان.
# در برخی از موارد، فقط شاهدی در ذکر حدیث آمده است و شرط ذکر آن بیان نمی‌شود.
# در برخی از موارد، فقط شاهدی در ذکر حدیث آمده است و شرط ذکر آن بیان نمی‌شود.
خط ۷۴: خط ۷۴:
# گاه به توضیح درباره راویان و رجال حدیث پرداخته می‌شود مثل حدیث 65.
# گاه به توضیح درباره راویان و رجال حدیث پرداخته می‌شود مثل حدیث 65.
# گاه برای توضیح در شخصیت یک راوی به بخش دیگری از کتاب که در آنجا توضیحات لازم داده شده، ارجاع می‌شود.
# گاه برای توضیح در شخصیت یک راوی به بخش دیگری از کتاب که در آنجا توضیحات لازم داده شده، ارجاع می‌شود.
# گاه حدیثی می‎آید و می‌گوید که بخاری و مسلم آن را مختصر آورده‎اند.
# گاه حدیثی می‎آید و می‌گوید که بخاری و مسلم آن را مختصر آورده‌اند.
# بعضی عنوان باب‌ها متن حدیث اول باب است و گاه بخشی از حدیث اول باب، عنوان آن باب شده است.
# بعضی عنوان باب‌ها متن حدیث اول باب است و گاه بخشی از حدیث اول باب، عنوان آن باب شده است.
# گاه در چند حدیث، باهم نظر داده شده مثلاً احادیث 123 تا 124.
# گاه در چند حدیث، باهم نظر داده شده مثلاً احادیث 123 تا 124.
# گاه در حدیث بعدی بدون آوردن متن آن، سند دیگری برایش ذکر می‌شود.
# گاه در حدیث بعدی بدون آوردن متن آن، سند دیگری برایش ذکر می‌شود.
# در برخی موارد، برای احادیث مشترک متنی، نسبت به یکی از آن‎ها شرط ذکر می‌شود و بقیه به استناد شرط اول رها شده است یا در مورد راویانشان توضیح می‎آید.
# در برخی موارد، برای احادیث مشترک متنی، نسبت به یکی از آن‎ها شرط ذکر می‌شود و بقیه به استناد شرط اول رها شده است یا در مورد راویانشان توضیح می‎آید.
# گاهی پس از ذکر حدیث، فقط اشاره می‌شود که روایت در کدام کتاب موجود است و توضیحی درباره‎اش نمی‎آید مثل حدیث 4808.
# گاهی پس از ذکر حدیث، فقط اشاره می‌شود که روایت در کدام کتاب موجود است و توضیحی درباره‌اش نمی‎آید مثل حدیث 4808.
# در برخی موارد توضیحات فقه‎الحدیثی نیز داریم مثل روایت 4809 و گاه زمان دریافت آن نیز ذکر می‌شود مانند حدیث 4799 و گاه شهر دریافت حدیث نیز ذکر می‌شود مانند حدیث 2150.
# در برخی موارد توضیحات فقه‌الحدیثی نیز داریم مثل روایت 4809 و گاه زمان دریافت آن نیز ذکر می‌شود مانند حدیث 4799 و گاه شهر دریافت حدیث نیز ذکر می‌شود مانند حدیث 2150.
# احادیث، معمولاً به هشت یا نه واسطه به پیامبر(ص) می‌رسد و در برخی احادیث بعد از ذکر شرط حدیث، اشاره می‌شود که مثلاً علمای فلان شهر نسبت به آن احتجاج کرده‎اند.
# احادیث، معمولاً به هشت یا نه واسطه به پیامبر(ص) می‌رسد و در برخی احادیث بعد از ذکر شرط حدیث، اشاره می‌شود که مثلاً علمای فلان شهر نسبت به آن احتجاج کرده‌اند.
# مجموعه کاملی از روایات فضیلت [[امام على(ع)|علی(ع)]] و اهل‎بیت آن حضرت در کتاب آمده و به صحت آن‎ها تصریح شده است.<ref>ر.ک: همان، ص49-53</ref>
# مجموعه کاملی از روایات فضیلت [[امام على(ع)|علی(ع)]] و اهل‎بیت آن حضرت در کتاب آمده و به صحت آن‎ها تصریح شده است.<ref>ر.ک: همان، ص49-53</ref>


==وضعیت کتاب==
==وضعیت کتاب==
صفحات 181 تا 198 از جلد اول کتاب حاوی رونوشت تصاویری از نسخه‌های خطی کتاب است. [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، تألیف کتاب را در 372ق، به درخواست جماعتی از مردم آغاز کرد.<ref>ر.ک: همان، ص45</ref> به [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] نسبت تشیع داده‎اند. بی‌شک دلیل این نسبت‎ها تألیف کتاب «المستدرك علی الصحيحین»ش است. مثلاً ابن طاهر می‌نویسد: [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] در باطن تعصب شدیدی نسبت به شیعه دارد ولی در ظاهر، خود را پیرو اهل سنت نشان می‌دهد. وی درباره معاویه و خانواده او غلو می‌کند و بد آن‎ها را می‌گوید.<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>
صفحات 181 تا 198 از جلد اول کتاب حاوی رونوشت تصاویری از نسخه‌های خطی کتاب است. [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]]، تألیف کتاب را در 372ق، به درخواست جماعتی از مردم آغاز کرد.<ref>ر.ک: همان، ص45</ref> به [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] نسبت تشیع داده‌اند. بی‌شک دلیل این نسبت‎ها تألیف کتاب «المستدرك علی الصحيحین»ش است. مثلاً ابن طاهر می‌نویسد: [[حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله|حاکم نیشابوری]] در باطن تعصب شدیدی نسبت به شیعه دارد ولی در ظاهر، خود را پیرو اهل سنت نشان می‌دهد. وی درباره معاویه و خانواده او غلو می‌کند و بد آن‎ها را می‌گوید.<ref>ر.ک: همان، ص48</ref>


==پانویس==
==پانویس==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش