انتخاب الجيد من تنبيهات السيد علی رجال التهذيب: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۷ اوت ۲۰۱۹
جز
جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی'
جز (جایگزینی متن - '<references /> ' به '<references/> ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز (جایگزینی متن - 'ولي' به 'ولی')
خط ۳۹: خط ۳۹:
نویسنده همچنين در مقدمه متذكر شده كه در اسانيد بسيارى از كتب اخبار و به‌ویژه کتاب «[[تهذيب الأحكام]]»، رجال، مجرّد از ممیزات ذكر شده‌اند (حتى از ذكر نام پدر)؛ لذا تعيين آن شخص بر محقق دشوار است و چه‌بسا شخصيت ثقه بزرگوارى در زمره ضعفاء و مجاهيل آورده شود. تتبع و دقت در قرائن، سهم بزرگى در برطرف شدن ابهام دارد و لذا نویسندگان زيادى و از جمله [[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد‌‎هاشم بحرانى]] تصمیم به نگارش اثرى در این زمینه گرفته‌اند. دمستانى سپس به قواعد كلى و رموزى كه به جهت اختصار در کتاب به كار برده، اشاره كرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص65-60</ref>
نویسنده همچنين در مقدمه متذكر شده كه در اسانيد بسيارى از كتب اخبار و به‌ویژه کتاب «[[تهذيب الأحكام]]»، رجال، مجرّد از ممیزات ذكر شده‌اند (حتى از ذكر نام پدر)؛ لذا تعيين آن شخص بر محقق دشوار است و چه‌بسا شخصيت ثقه بزرگوارى در زمره ضعفاء و مجاهيل آورده شود. تتبع و دقت در قرائن، سهم بزرگى در برطرف شدن ابهام دارد و لذا نویسندگان زيادى و از جمله [[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد‌‎هاشم بحرانى]] تصمیم به نگارش اثرى در این زمینه گرفته‌اند. دمستانى سپس به قواعد كلى و رموزى كه به جهت اختصار در کتاب به كار برده، اشاره كرده است.<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ص65-60</ref>


کتاب با باب طهارت آغاز شده است. اولين فردى كه معرفى شده «سماعه» است. نویسنده، معتقد است كه این شخص همان «ابن مهران» است؛ چراكه عثمان بن عيسى فراوان از وى نقل كرده است؛ همان‌طوركه در طريق سماعه در [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] و در باب حكم ساهى و غالط در صيام اين‌گونه است. در کتاب [[الکافی|كافى]] نيز در باب كسى كه خواب برود و از نماز باز بماند و نيز كسى كه در نماز سخن بگوید، فراوان است و چون در اسانيد، مقيد به غير این دو نشده، پس اطلاق منصرف به این دو مى‌شود و به آن قاعده كامل مى‌شود. سند این روايت با وجود «عثمان» ضعيف است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص69</ref>
کتاب با باب طهارت آغاز شده است. اولین فردى كه معرفى شده «سماعه» است. نویسنده، معتقد است كه این شخص همان «ابن مهران» است؛ چراكه عثمان بن عيسى فراوان از وى نقل كرده است؛ همان‌طوركه در طريق سماعه در [[رجال النجاشي|رجال نجاشى]] و در باب حكم ساهى و غالط در صيام اين‌گونه است. در کتاب [[الکافی|كافى]] نيز در باب كسى كه خواب برود و از نماز باز بماند و نيز كسى كه در نماز سخن بگوید، فراوان است و چون در اسانيد، مقيد به غير این دو نشده، پس اطلاق منصرف به این دو مى‌شود و به آن قاعده كامل مى‌شود. سند این روايت با وجود «عثمان» ضعيف است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص69</ref>


در برخى از موارد، سند روايات مورد بررسى قرار گرفته‌اند؛ مثلاً در «باب تفصيل آنچه ذكرش در نماز گذشت» به روايت ابن ابى‌عمیر از ابى‌بصير از زراره اشاره شده است. نویسنده سند این روايت را صحيح مى‌داند و دليل این امر را چنين مى‌آورد كه در زيادات زكات هم همین‌گونه آمده است. در کتاب [[من‌لايحضره‌الفقيه]] نيز در «باب الفطرة» (مقصود زكات فطر است) حماد بن عيسى از ابوبصير از زراره نقل كرده است.<ref>ر.ک: همان، ص325</ref>
در برخى از موارد، سند روايات مورد بررسى قرار گرفته‌اند؛ مثلاً در «باب تفصيل آنچه ذكرش در نماز گذشت» به روايت ابن ابى‌عمیر از ابى‌بصير از زراره اشاره شده است. نویسنده سند این روايت را صحيح مى‌داند و دليل این امر را چنين مى‌آورد كه در زيادات زكات هم همین‌گونه آمده است. در کتاب [[من‌لايحضره‌الفقيه]] نيز در «باب الفطرة» (مقصود زكات فطر است) حماد بن عيسى از ابوبصير از زراره نقل كرده است.<ref>ر.ک: همان، ص325</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش