۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده'
جز (جایگزینی متن - 'ايران' به 'ایران') |
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن]] ( | [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن]] (نویسنده) | ||
| زبان =عربی | | زبان =عربی | ||
| کد کنگره =CT 203 /ع4س2 | | کد کنگره =CT 203 /ع4س2 | ||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
كتاب با دو مقدمه كوتاه از ناشر و | كتاب با دو مقدمه كوتاه از ناشر و نویسنده آغاز و مطالب در دوازده جلد، سامان يافته است. | ||
اسامى افراد، بر اساس حروف الفبا تنظيم شده و شرح حال افراد، بر حسب ميزان اطلاعاتى كه | اسامى افراد، بر اساس حروف الفبا تنظيم شده و شرح حال افراد، بر حسب ميزان اطلاعاتى كه نویسنده در مورد هر شخص داشته، از حجم و محتواى مختلفى برخوردار است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
در مقدمه ناشر، زندگى‌نامه مختصرى از | در مقدمه ناشر، زندگى‌نامه مختصرى از نویسنده ارائه گرديده.<ref>مقدمه نخست، ج1، ص1-3</ref>و در مقدمه مؤلف، به موضوع كتاب، اشاره شده است.<ref>مقدمه دوم، همان، ص4-6</ref> | ||
در مقدمه | در مقدمه نویسنده، به بيان موضوع كتاب پرداخته شده و به اين نكته اشاره گرديده است كه: «اين كتاب جامع شرح حال بزرگان و دانشمندان و قضات و عارفان و ادبا و شعرا و راويان حديث و پادشاهان و امرا و كارگزاران آنها و وزيرانى است كه در كشورهاى مصر و شام و حجاز سكونت داشته‌اند يا اهل سرزمين‌هاى يمن و روم يا هندوستان و [ایران] بوده‌اند و ديگر خصوصيت بارز اين كتاب، معرفى بسيارى از دانشمندان و فضلاى اهل ذمه است كه از پيروان اديان مختلف بوده‌اند». سخاوى با انجام چنين كارى وسعت مشرب خويش را آشكار كرده است.<ref>مالكى، هيبت‌الله، 1378، ص36</ref> | ||
نخستين شخصى كه | نخستين شخصى كه نویسنده در اين كتاب بر اساس حروف تهجى، زندگى‌نامه‌اش را شرح كرده است، يكى از زهاد گيلانى‌الاصل به نام آدم بن سعد بن عيسى الگيلانى‌الاصل مى‌باشد كه در شهر مكه معظمه بيست سال جوار بوده است و در همان جا ازدواج كرده است و در اواخر عمر در رباط سكروكان به زهد و گوشه‌گيرى نشست و در ماه ذى‌قعده سال 867ق درگذشت.<ref>همان</ref> | ||
آخرين شخصيت نيز بانويى است از مردم كشور حبشه (اتيوپى) مشهور به (يهب‌الله) كه شرح حالش چنين است: «يهب‌الله... در سال 816ق، به مكه وارد شد و وقتى كه حدود 10 سال داشت از محضر مولايش على بن جرزى و ابن سلامه و گروهى ديگر از بزرگان، استماع حديث كرد و گروهى از علما و اصحاب حديث اجازه روايت حديث به ايشان دادند. اين بانوى محدثه در شب يك‌شنبه غره ماه رجب سال 881ق در شهر مكه درگذشت. وى بانويى والامقام و پاك‌سيرت و شب‌زنده‌دار و متعبدبود.<ref>ر.ک: همان</ref> | آخرين شخصيت نيز بانويى است از مردم كشور حبشه (اتيوپى) مشهور به (يهب‌الله) كه شرح حالش چنين است: «يهب‌الله... در سال 816ق، به مكه وارد شد و وقتى كه حدود 10 سال داشت از محضر مولايش على بن جرزى و ابن سلامه و گروهى ديگر از بزرگان، استماع حديث كرد و گروهى از علما و اصحاب حديث اجازه روايت حديث به ايشان دادند. اين بانوى محدثه در شب يك‌شنبه غره ماه رجب سال 881ق در شهر مكه درگذشت. وى بانويى والامقام و پاك‌سيرت و شب‌زنده‌دار و متعبدبود.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
از جمله ديگر افراد معرفى‌شده در كتاب، مى‌توان از اشخاص زير نام برد: ابراهيم بن محمد بن عبدالقادر.<ref>متن كتاب، ج1، ص7</ref>؛ احمد بن خالد مقدسى.<ref>همان، ص292</ref>؛ اسحاق بن ابراهيم بن احمد بن محمد بن كامل.<ref>همان، ج2، ص276</ref>؛ اسدالله بن لطف‌الله كازرونى.<ref>همان، ص279</ref>؛ اسكندر بن قرايوسف.<ref>همان، ص280</ref>؛ اقبال كركى.<ref>همان، ص314</ref>و... | از جمله ديگر افراد معرفى‌شده در كتاب، مى‌توان از اشخاص زير نام برد: ابراهيم بن محمد بن عبدالقادر.<ref>متن كتاب، ج1، ص7</ref>؛ احمد بن خالد مقدسى.<ref>همان، ص292</ref>؛ اسحاق بن ابراهيم بن احمد بن محمد بن كامل.<ref>همان، ج2، ص276</ref>؛ اسدالله بن لطف‌الله كازرونى.<ref>همان، ص279</ref>؛ اسكندر بن قرايوسف.<ref>همان، ص280</ref>؛ اقبال كركى.<ref>همان، ص314</ref>و... | ||
در پایان مجلد 12، | در پایان مجلد 12، نویسنده، كتابى جداگانه در شرح حال زنان مشهور قرن نهم تأليف كرده است. اين كتاب، حاوى شرح حال زنانى است كه به كنيه اشتهار داشته‌اند و نام اين كتاب را «كتاب الكنى من النساء» نام‌گذارى كرده است.<ref>مالكى، هيبت‌الله، 1378، ص36</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||