۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نويسنده' به 'نویسنده') |
جز (جایگزینی متن - 'پاك' به 'پاک') |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
نخستين شخصى كه نویسنده در اين كتاب بر اساس حروف تهجى، زندگىنامهاش را شرح كرده است، يكى از زهاد گيلانىالاصل به نام آدم بن سعد بن عيسى الگيلانىالاصل مىباشد كه در شهر مكه معظمه بيست سال جوار بوده است و در همان جا ازدواج كرده است و در اواخر عمر در رباط سكروكان به زهد و گوشهگيرى نشست و در ماه ذىقعده سال 867ق درگذشت.<ref>همان</ref> | نخستين شخصى كه نویسنده در اين كتاب بر اساس حروف تهجى، زندگىنامهاش را شرح كرده است، يكى از زهاد گيلانىالاصل به نام آدم بن سعد بن عيسى الگيلانىالاصل مىباشد كه در شهر مكه معظمه بيست سال جوار بوده است و در همان جا ازدواج كرده است و در اواخر عمر در رباط سكروكان به زهد و گوشهگيرى نشست و در ماه ذىقعده سال 867ق درگذشت.<ref>همان</ref> | ||
آخرين شخصيت نيز بانويى است از مردم كشور حبشه (اتيوپى) مشهور به (يهبالله) كه شرح حالش چنين است: «يهبالله... در سال 816ق، به مكه وارد شد و وقتى كه حدود 10 سال داشت از محضر مولايش على بن جرزى و ابن سلامه و گروهى ديگر از بزرگان، استماع حديث كرد و گروهى از علما و اصحاب حديث اجازه روايت حديث به ايشان دادند. اين بانوى محدثه در شب يكشنبه غره ماه رجب سال 881ق در شهر مكه درگذشت. وى بانويى والامقام و | آخرين شخصيت نيز بانويى است از مردم كشور حبشه (اتيوپى) مشهور به (يهبالله) كه شرح حالش چنين است: «يهبالله... در سال 816ق، به مكه وارد شد و وقتى كه حدود 10 سال داشت از محضر مولايش على بن جرزى و ابن سلامه و گروهى ديگر از بزرگان، استماع حديث كرد و گروهى از علما و اصحاب حديث اجازه روايت حديث به ايشان دادند. اين بانوى محدثه در شب يكشنبه غره ماه رجب سال 881ق در شهر مكه درگذشت. وى بانويى والامقام و پاکسيرت و شبزندهدار و متعبدبود.<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
از جمله ديگر افراد معرفىشده در كتاب، مىتوان از اشخاص زير نام برد: ابراهيم بن محمد بن عبدالقادر.<ref>متن كتاب، ج1، ص7</ref>؛ احمد بن خالد مقدسى.<ref>همان، ص292</ref>؛ اسحاق بن ابراهيم بن احمد بن محمد بن كامل.<ref>همان، ج2، ص276</ref>؛ اسدالله بن لطفالله كازرونى.<ref>همان، ص279</ref>؛ اسكندر بن قرايوسف.<ref>همان، ص280</ref>؛ اقبال كركى.<ref>همان، ص314</ref>و... | از جمله ديگر افراد معرفىشده در كتاب، مىتوان از اشخاص زير نام برد: ابراهيم بن محمد بن عبدالقادر.<ref>متن كتاب، ج1، ص7</ref>؛ احمد بن خالد مقدسى.<ref>همان، ص292</ref>؛ اسحاق بن ابراهيم بن احمد بن محمد بن كامل.<ref>همان، ج2، ص276</ref>؛ اسدالله بن لطفالله كازرونى.<ref>همان، ص279</ref>؛ اسكندر بن قرايوسف.<ref>همان، ص280</ref>؛ اقبال كركى.<ref>همان، ص314</ref>و... |
ویرایش