تاریخ سلطانی: از شیخ صفی تا شاه صفی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى ('
جز (جایگزینی متن - 'تاليف' به 'تألیف')
جز (جایگزینی متن - 'ى(' به 'ى (')
خط ۶۵: خط ۶۵:
اين كتاب در واقع باب سوم از تاريخ سلطانى است كه مشتمل است، بر سه باب: باب اول، در تاريخ عالم از زمان آفرينش تا زمان رسول اكرم(ص)؛ باب دوم، انساب ملوك و سلاطين ايران و پادشاهان روم و هند و شرح حال نياكان و تاريخ سلاطين صفوى؛ باب سوم، همان كه باعنوان از شيخ صفى تا شاه صفى به اهتمام دكتر احسان اشراقى به چاپ انتقادى رسيده است.
اين كتاب در واقع باب سوم از تاريخ سلطانى است كه مشتمل است، بر سه باب: باب اول، در تاريخ عالم از زمان آفرينش تا زمان رسول اكرم(ص)؛ باب دوم، انساب ملوك و سلاطين ايران و پادشاهان روم و هند و شرح حال نياكان و تاريخ سلاطين صفوى؛ باب سوم، همان كه باعنوان از شيخ صفى تا شاه صفى به اهتمام دكتر احسان اشراقى به چاپ انتقادى رسيده است.


مولف در اين كتاب انساب سلاطين صفوى را با ذكر القاب يادآور مى‌شود. وى از شاه سلطان حسين آغاز مى‌كند و سلسله نسب سلاطين صفوى را به امام موسى كاظم(ع) مى‌رساند و در شأن هر سلطان شمه‌اى سخن مى‌گويد، سپس به شرح احوال سلاطين صفويه از شاه اسماعيل (894-930ق) تا شاه صفى(1021-1051ق) مى‌پردازد و شمار فرزندان و نقش سكه و مهر و تاريخ وفات و مدفن يكايك آنان را گزارش مى‌كند.
مولف در اين كتاب انساب سلاطين صفوى را با ذكر القاب يادآور مى‌شود. وى از شاه سلطان حسين آغاز مى‌كند و سلسله نسب سلاطين صفوى را به امام موسى كاظم(ع) مى‌رساند و در شأن هر سلطان شمه‌اى سخن مى‌گويد، سپس به شرح احوال سلاطين صفويه از شاه اسماعيل (894-930ق) تا شاه صفى (1021-1051ق) مى‌پردازد و شمار فرزندان و نقش سكه و مهر و تاريخ وفات و مدفن يكايك آنان را گزارش مى‌كند.


نويسنده در باب اختلافات و رقابت دسته‌هاى قزلباش و نفوذ آن‌ها در دستگاه‌هاى حكومتى خصوصا در دوره شاه طهماسب(919-984ق) و سلطان محمد خدابنده(985-996ق) به تفصيل مى‌گرايد و صفحات بسيارى از اثر را به وقايع دوره سلطنت شاه عباس اول (1096-1038ق) و توصيف بناهايى كه در زمان وى احداث گشته، اختصاص مى‌دهد و كتاب را با مرگ شاه صفى(1021-1051ق) به پايان مى‌رساند.
نويسنده در باب اختلافات و رقابت دسته‌هاى قزلباش و نفوذ آن‌ها در دستگاه‌هاى حكومتى خصوصا در دوره شاه طهماسب(919-984ق) و سلطان محمد خدابنده(985-996ق) به تفصيل مى‌گرايد و صفحات بسيارى از اثر را به وقايع دوره سلطنت شاه عباس اول (1096-1038ق) و توصيف بناهايى كه در زمان وى احداث گشته، اختصاص مى‌دهد و كتاب را با مرگ شاه صفى (1021-1051ق) به پايان مى‌رساند.


مولف كوشيده است، تاريخ حدود چهار قرن از صفويه را از كتب معتبر تاريخ و انساب استخراج و...به اختصار عرضه كند. مولف در ديباچه به منابع خود اشاره كرده كه اهم آن‌ها به شرح زير است: فتوحات امينى، صفوه الصفا، بحر الفوائد، عالم آراى عباسى، احسن التواريخ، حبيب السير، لب التواريخ، تاريخ گزيده، بحر الانساب و تاريخ سلاطين تركمان. مولف در بيان مطالب، از كاربرد عبارات پيچيده و متكلف پرهيز و زبانى ساده و همه فهم را اختيار كرده و از آوردن اشعار مفصل و عارى از لطف ادبى كه در متون تاريخى آن زمان به وفور يافت مى‌شود، خوددارى كرده است.
مولف كوشيده است، تاريخ حدود چهار قرن از صفويه را از كتب معتبر تاريخ و انساب استخراج و...به اختصار عرضه كند. مولف در ديباچه به منابع خود اشاره كرده كه اهم آن‌ها به شرح زير است: فتوحات امينى، صفوه الصفا، بحر الفوائد، عالم آراى عباسى، احسن التواريخ، حبيب السير، لب التواريخ، تاريخ گزيده، بحر الانساب و تاريخ سلاطين تركمان. مولف در بيان مطالب، از كاربرد عبارات پيچيده و متكلف پرهيز و زبانى ساده و همه فهم را اختيار كرده و از آوردن اشعار مفصل و عارى از لطف ادبى كه در متون تاريخى آن زمان به وفور يافت مى‌شود، خوددارى كرده است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش