ديوان اسعد گرگانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'فـ' به 'ف') |
جز (جایگزینی متن - 'سـ' به 'س') |
||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
فخر الدین از اکـثر عـلوم زمان خود بهره‌مند بود و اطلاع کافی داشت. سروده‌هایش همه روان و شیرین و شیوا و پر نغز و مغز و بامعنی است و می‌توان با خـواندن منظومه ویس و رامین مطالب متنوع و گوناگون(پند و حکمت و مثل...)از آن استنتاج و استخراج نمود. فخر‌‌الدین اگـر حکمران و پادشاهی را ستود‌ه از واقـعیت بوده و صـفات نیکویشان را به عـنوان شکر و سپاس برشمرده است.<ref>ر.ک: همان، ص24</ref> | فخر الدین از اکـثر عـلوم زمان خود بهره‌مند بود و اطلاع کافی داشت. سروده‌هایش همه روان و شیرین و شیوا و پر نغز و مغز و بامعنی است و می‌توان با خـواندن منظومه ویس و رامین مطالب متنوع و گوناگون(پند و حکمت و مثل...)از آن استنتاج و استخراج نمود. فخر‌‌الدین اگـر حکمران و پادشاهی را ستود‌ه از واقـعیت بوده و صـفات نیکویشان را به عـنوان شکر و سپاس برشمرده است.<ref>ر.ک: همان، ص24</ref> | ||
از آغاز داستان ویس و رامین برمی‌آید فخر الدین خط و زبان پهلوی را خوانده و می‌دانسته و داستان ویس و رامین را ازیک اصل پهلوی ترجمه نموده و از اشتقاق کلمات، دم از پهلوی‌دانی خود زده است. گرچه متن اصلی داستان ویس و رامین، پهلوی بوده وفخرالدین آن را به فارسی دری به نظم درآورده است، ولی برخی کلمات پهـلوی را هـنگام نقل به شعر خود راه داده و آورده | از آغاز داستان ویس و رامین برمی‌آید فخر الدین خط و زبان پهلوی را خوانده و می‌دانسته و داستان ویس و رامین را ازیک اصل پهلوی ترجمه نموده و از اشتقاق کلمات، دم از پهلوی‌دانی خود زده است. گرچه متن اصلی داستان ویس و رامین، پهلوی بوده وفخرالدین آن را به فارسی دری به نظم درآورده است، ولی برخی کلمات پهـلوی را هـنگام نقل به شعر خود راه داده و آورده است مثل(دژخیم) بمعنی "بدخو" (دژپسند) بمعنی "بدخواه"و دژمان بمعنی "بداندیش" و... .<ref>ر.ک: همان، ص24-25</ref> | ||
==پدید آمدن این منظومه== | ==پدید آمدن این منظومه== | ||