کارنگ، عبدالعلی: تفاوت میان نسخه‌ها - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی

خط ۲۵:

|-

|برخی آثار

| data-type="authorWritings" |سفرنامه ~~کارري (تهران) /نوع اثر:کتاب /نقش:مترجم~~

| data-type="authorWritings" |[[سفرنامه کارری]]

|- class="articleCode"

|کد مؤلف

خط ۴۵:

==خدمات فرهنگی==

# وی در طول حیاتش، نزدیک به صد تألیف و ترجمه در زمینه‌های نقد و بررسی کتب فارسی و خارجی، معرفی نسخ خطی، مقالات تحقیقی و... از خود به یادگار گذاشت. حبیب یغمایی در سرمقاله‌هایش جهت رهنمون نویسندگان به نثری ساده و روان، از نثر ساده، روان، سلیس و پخته کارنگ یاد ‌نموده است.

# وی در طول حیاتش، نزدیک به صد تألیف و ترجمه در زمینه‌های نقد و بررسی کتب فارسی و خارجی، معرفی نسخ خطی، مقالات تحقیقی و... از خود به یادگار گذاشت. [[یغمایی، حبیب|حبیب یغمایی]] در سرمقاله‌هایش جهت رهنمون نویسندگان به نثری ساده و روان، از نثر ساده، روان، سلیس و پخته کارنگ یاد ‌نموده است.

# یکی‌ از کارهای بزرگ کارنگ این بود که توانست اولین کتاب دستور زبان کنونی آذربایجان را به رشته تحریر بکشد و کتاب ادبیات فارسی برای دوره‌های تحصیلی اول تا پنجم، تاریخ ادبیات فارسی برای کلاس‌های چهارم و پنجم و دستور زبان فارسی تألیف نماید.

# او با نوشتن کتاب «تاتی و هرزَنی (دو لهجه از زبان باستان آذربایجان)» در سال 1336ش، توجه دانشمندانی چون پروفسور ~~هینینگ،~~ دکتر ایلیاگر ~~شویچ،~~ پروفسور ژان ~~دمناس،~~ دکتر یان ~~ریپکا،~~ استاد پورداود و... را به خود جلب کرد و از نامه‌های لطف‌آمیز به‌جای‌مانده از آنان به‌خوبی مشهود است که دقت علمی و موشکافی و امانت‌داری‌اش را در نقل مطالب تحسین نموده‌اند و می‌توان او را از نخستین پژوهشگران زبان و فرهنگ تات شناخت.

# او با نوشتن کتاب «تاتی و هرزَنی (دو لهجه از زبان باستان آذربایجان)» در سال 1336ش، توجه دانشمندانی چون پروفسور [[هینینگ]]، دکتر [[ایلیاگر شویچ]]، پروفسور [[ژان دمناس]]، دکتر [[یان ریپکا]]، استاد [[پورداود، ابراهیم|پورداود]] و... را به خود جلب کرد و از نامه‌های لطف‌آمیز به‌جای‌مانده از آنان به‌خوبی مشهود است که دقت علمی و موشکافی و امانت‌داری‌اش را در نقل مطالب تحسین نموده‌اند و می‌توان او را از نخستین پژوهشگران زبان و فرهنگ تات شناخت.

# وی با تألیف کتاب «آثار باستانی آذربایجان» که یکی از منحصربه‌فردترین گنجینه‌های این دیار است و در 1353ش، به‌عنوان کتاب سال شناخته شد، خدمتی فراموش‌نشدنی در عرصه تاریخ انجام داد که چهره‌اش را به‌عنوان یک محقق ارزنده خطه آذربایجان تثبیت نمود.

# وی در روزنامه یومیه تبریز، توحید افکار، مجلات یغما، جهان کتاب، معلم امروز، جهان اخلاق، دانشکده ادبیات و علوم انسانی تبریز و... مطلب می‌نوشت.

خط ۵۷:

==جایگاه فرهنگی و ادبی==

او در جامعه ادب، به‌عنوان یک ادیب و دانشمند عاشق به فرهنگ و مدنیت ایرانی شناخته شده بود و خانه‌اش در محله دوه‌چی، به جهت رفت و آمد فرهنگیان و صاحب‌نظران مختلف، به «بیت الاحباب» معروف بود.

خصوصیتی که وی را از دیگر نویسندگان و مترجمان متمایز می‌ساخت، اخلاق حرفه‌ای او بود. بدون کسب اجازه از نویسنده اثر، دست به ترجمه نمی‌زد. مینورسکی در نامه‌هایش، کارنگ را دوست مهربان خطاب نموده و عبدالحسین زرین‌کوب نیز از او به‌عنوان فردی کم‌نظیر در پژوهش و تحقیق و حوزه علم و ادب یاد می‌کند.

خصوصیتی که وی را از دیگر نویسندگان و مترجمان متمایز می‌ساخت، اخلاق حرفه‌ای او بود. بدون کسب اجازه از نویسنده اثر، دست به ترجمه نمی‌زد. [[مینورسکی، ولادیمیر فدورویچ|مینورسکی]] در نامه‌هایش، کارنگ را دوست مهربان خطاب نموده و [[زرین‌کوب، عبدالحسین|عبدالحسین زرین‌کوب]] نیز از او به‌عنوان فردی کم‌نظیر در پژوهش و تحقیق و حوزه علم و ادب یاد می‌کند.

==آثار==