مرآت واردات (تاریخ سقوط صفویان، پیامدهای آن و فرمانروایی ملک محمود سیستانی): تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'به گونه ای' به 'به گونه‌ای')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۴۹: خط ۴۹:
    از مقایسه اطلاعات ارائه شده در تاریخ شاهنشاهی با محتوای «مرآت واردات» مربوط به تاریخ تیموریان هند و نیز سنجش آنها با آگاهی‌های ارائه شده در متن مرآت واردات متعلق به کتابخانه بادلیان می‌توان نتیجه گرفت که احتمالا همه این اطلاعات مربوط به همان کتاب مورد اشاره و اصلی محمدشفیع طهرانی است که او قصد داشته است آن را درباره چهار «طبقه» تألیف کند. نکته مهم دیگر این است که به نظر می‌آید محتوای نسخه «مرآت واردات»، بخش گمشده کتاب طهرانی است که تاکنون پژوهشگران تنها از محتوای بخش تاریخی تیموریان هند آن و نیز بخش مربوط به روی کار آمدن نادرشاه و وقایع پس از آن دسترسی داشته‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>
    از مقایسه اطلاعات ارائه شده در تاریخ شاهنشاهی با محتوای «مرآت واردات» مربوط به تاریخ تیموریان هند و نیز سنجش آنها با آگاهی‌های ارائه شده در متن مرآت واردات متعلق به کتابخانه بادلیان می‌توان نتیجه گرفت که احتمالا همه این اطلاعات مربوط به همان کتاب مورد اشاره و اصلی محمدشفیع طهرانی است که او قصد داشته است آن را درباره چهار «طبقه» تألیف کند. نکته مهم دیگر این است که به نظر می‌آید محتوای نسخه «مرآت واردات»، بخش گمشده کتاب طهرانی است که تاکنون پژوهشگران تنها از محتوای بخش تاریخی تیموریان هند آن و نیز بخش مربوط به روی کار آمدن نادرشاه و وقایع پس از آن دسترسی داشته‌اند<ref>ر.ک: همان</ref>


    متن مرآت واردات دربرگیرنده سه بخش است که احتمالا وجود همین بخش‌های سه گانه سبب شده است تا متن به گونه ای همه سویه شناخته نگردد. از آنجا که نویسنده بخش نخست کتاب را با گزارشی درباره ویژگی‌های جغرافیایی هندوستان و پیرامون آن آغاز می‌کند، در آغاز آن را به صورت «عجایب البلدان» شناخته بودند و نکته درخور نگرش تر این است که فهرست نویس بادلیان آن را با تاریخ چغتایی یکی دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>
    متن مرآت واردات دربرگیرنده سه بخش است که احتمالا وجود همین بخش‌های سه گانه سبب شده است تا متن به گونه‌ای همه سویه شناخته نگردد. از آنجا که نویسنده بخش نخست کتاب را با گزارشی درباره ویژگی‌های جغرافیایی هندوستان و پیرامون آن آغاز می‌کند، در آغاز آن را به صورت «عجایب البلدان» شناخته بودند و نکته درخور نگرش تر این است که فهرست نویس بادلیان آن را با تاریخ چغتایی یکی دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>


    نویسنده متن را با آوردن دیباچه ای درباره زمین و آسمان و توصیفی عمومی از اوضاع جغرافیایی شروع کرده و سپس می‌نویسد که در هندوستان و دریاهای اطراف آن، جزایری بی شمار وجود دارند، اما «از آنجا که مورخان سابق یا از راه عدم تحقیق صورت حال آن بلاد دوردست یا از طریق استغنای مزاجی که ]داشته‌اند[ توجه به تفتیش چگونگی آن سرزمین گوشه و کنار مبذول نداشته، قلم‌انداز صفحه نسیان ساخته، مفید به تحریر احوال جزایر کمتر گشته‌اند»... طهرانی در آغاز به «صورت حال جزیره چین و خطا» می‌پردازد و پس از آن توضیح می‌دهد که چرا «چین» را در زمره جزایر متعلق به هندوستان دانسته است. او یادآوری می‌کند که شاهرخ تیموری برای آگاهی درباره چین هیئتی را به آن سرزمین فرستاد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>
    نویسنده متن را با آوردن دیباچه ای درباره زمین و آسمان و توصیفی عمومی از اوضاع جغرافیایی شروع کرده و سپس می‌نویسد که در هندوستان و دریاهای اطراف آن، جزایری بی شمار وجود دارند، اما «از آنجا که مورخان سابق یا از راه عدم تحقیق صورت حال آن بلاد دوردست یا از طریق استغنای مزاجی که ]داشته‌اند[ توجه به تفتیش چگونگی آن سرزمین گوشه و کنار مبذول نداشته، قلم‌انداز صفحه نسیان ساخته، مفید به تحریر احوال جزایر کمتر گشته‌اند»... طهرانی در آغاز به «صورت حال جزیره چین و خطا» می‌پردازد و پس از آن توضیح می‌دهد که چرا «چین» را در زمره جزایر متعلق به هندوستان دانسته است. او یادآوری می‌کند که شاهرخ تیموری برای آگاهی درباره چین هیئتی را به آن سرزمین فرستاد<ref>ر.ک: همان، ص7</ref>