طريق الحق: حوار مع عالم جليل من أهل السنة و الجماعة: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ')
    جز (جایگزینی متن - 'ه‎ها' به 'ه‌ها')
    خط ۱۱: خط ۱۱:
    امامت - دفاعيه‌ها و رديه‌ها  
    امامت - دفاعيه‌ها و رديه‌ها  


    شيعه - دفاعيه‎ها و رديه‎ها
    شيعه - دفاعيه‌ها و رديه‌ها


    علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق.  
    علي بن ابي‌طالب(ع)، امام اول، 23 قبل از هجرت - 40ق.  
    خط ۳۰: خط ۳۰:
    }}
    }}
       
       
    '''طريق الحق: حوار مع عالم جليل من أهل السنة و الجماعة'''، اثر [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی عاملی]]، کتابی است به زبان عربی با موضوع کلام اسلامی. این اثر، گفتگویی است که میان [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی]] و یک عالم سنی (در قالب نامه‎ها و پاسخ به آنها) پیرامون امامت و مسائل مربوطه، رخ داده و موجب تغییر عقیده آن عالم شده و به درخواست همو به جهت اطلاع عموم مردم از واقعیت، چاپ شده است.  
    '''طريق الحق: حوار مع عالم جليل من أهل السنة و الجماعة'''، اثر [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی عاملی]]، کتابی است به زبان عربی با موضوع کلام اسلامی. این اثر، گفتگویی است که میان [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی]] و یک عالم سنی (در قالب نامه‌ها و پاسخ به آنها) پیرامون امامت و مسائل مربوطه، رخ داده و موجب تغییر عقیده آن عالم شده و به درخواست همو به جهت اطلاع عموم مردم از واقعیت، چاپ شده است.  


    ==ساختار==
    ==ساختار==
    کتاب، دارای دو مقدمه از طرفین بحث ([[عاملی، جعفرمرتضی|جعفر مرتضی عاملی]] و عالم سنی)، محتوای مطالب در قالب نامه‎های متعدد و پاسخ به آنها و خاتمه است.
    کتاب، دارای دو مقدمه از طرفین بحث ([[عاملی، جعفرمرتضی|جعفر مرتضی عاملی]] و عالم سنی)، محتوای مطالب در قالب نامه‌های متعدد و پاسخ به آنها و خاتمه است.


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    دو طرف گفتگو، مقدمه‌ای مختصر بر کتاب نوشته‌اند و اندکی درباره آن توضیح داده‌اند. از مقدمه [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی عاملی]] برمی‎آید که گفتگوی میان ایشان و آن عالم، در محرم 1431ق (دو ماه پیش از نگارش مقدمه مؤلف) آغاز شده است. عبارات اولین نامه‌ای که به دست [[عاملی، جعفرمرتضی|جعفر مرتضی عاملی]] می‌رسد، تند است، ولی او می‌نویسد: «این عبارات من را نیازرد؛ زیرا فهمیدم او در ابراز احساساتش صادق است و تمام وجودش را وقف چیزی کرده که به نظرش درست و صادق می‌رسیده است؛ از نظر من، این عبارات نشان‎دهنده خلوص و صداقت و تعهد در گفتار به معتقداتش بود»<ref>ر.ک: مقدمه اول کتاب، ص5</ref>.
    دو طرف گفتگو، مقدمه‌ای مختصر بر کتاب نوشته‌اند و اندکی درباره آن توضیح داده‌اند. از مقدمه [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی عاملی]] برمی‎آید که گفتگوی میان ایشان و آن عالم، در محرم 1431ق (دو ماه پیش از نگارش مقدمه مؤلف) آغاز شده است. عبارات اولین نامه‌ای که به دست [[عاملی، جعفرمرتضی|جعفر مرتضی عاملی]] می‌رسد، تند است، ولی او می‌نویسد: «این عبارات من را نیازرد؛ زیرا فهمیدم او در ابراز احساساتش صادق است و تمام وجودش را وقف چیزی کرده که به نظرش درست و صادق می‌رسیده است؛ از نظر من، این عبارات نشان‎دهنده خلوص و صداقت و تعهد در گفتار به معتقداتش بود»<ref>ر.ک: مقدمه اول کتاب، ص5</ref>.


    به‎هرحال آن شخص در اولین مراسله، سه نامه برای علامه می‌نویسد که اولین مورد مربوط است به ماجراهایی که بر حضرت زهرا(س) گذشت، دومی، مناقشه در دلیل امامت و عصمت است و در سومی، که نوشته شخص دیگری بوده [ولی به‎وسیله این فرد به دست [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی]] می‌رسد]، نویسنده مدعی رد مطالب کتاب «مراسم عاشورا»ی او شده است. [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه]] به این سه نامه پاسخ می‌دهد و نگارش نامه‎ها میان ایشان ادامه می‎یابد. دست آخر، آن عالم از [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه عاملی]] می‌خواهد که این مطالب را به همان صورتی که میانشان نوشته شده، نشر دهد تا عموم بتوانند از آن بهره ببرند<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.
    به‎هرحال آن شخص در اولین مراسله، سه نامه برای علامه می‌نویسد که اولین مورد مربوط است به ماجراهایی که بر حضرت زهرا(س) گذشت، دومی، مناقشه در دلیل امامت و عصمت است و در سومی، که نوشته شخص دیگری بوده [ولی به‎وسیله این فرد به دست [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه جعفر مرتضی]] می‌رسد]، نویسنده مدعی رد مطالب کتاب «مراسم عاشورا»ی او شده است. [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه]] به این سه نامه پاسخ می‌دهد و نگارش نامه‌ها میان ایشان ادامه می‎یابد. دست آخر، آن عالم از [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه عاملی]] می‌خواهد که این مطالب را به همان صورتی که میانشان نوشته شده، نشر دهد تا عموم بتوانند از آن بهره ببرند<ref>ر.ک: همان، ص6</ref>.


    طرف دوم نامه‎ها هم در مقدمه‌اش از لحن بدش در نامه‎های ابتدایی سخن گفته و بابت این امر از [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه سید جعفر مرتضی عاملی]]، عذرخواهی می‌کند. او از شخصی در اینترنت سخن می‌گوید که وقتی مقالات افتراآمیز نویسنده به دست وی می‌رسد، آنها را مورد اعتراض قرار می‌دهد و همو باعث آشنایی نویسنده به جایگاه [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی]]، می‌شود.
    طرف دوم نامه‌ها هم در مقدمه‌اش از لحن بدش در نامه‌های ابتدایی سخن گفته و بابت این امر از [[عاملی، جعفرمرتضی|علامه سید جعفر مرتضی عاملی]]، عذرخواهی می‌کند. او از شخصی در اینترنت سخن می‌گوید که وقتی مقالات افتراآمیز نویسنده به دست وی می‌رسد، آنها را مورد اعتراض قرار می‌دهد و همو باعث آشنایی نویسنده به جایگاه [[عاملی، جعفرمرتضی|سید جعفر مرتضی]]، می‌شود.


    همچنین از پاسخ‎های ایشان در نامه‎های اولیه‌اش با این عبارات یاد می‌کند: «فما كان من هذا العالم الكبير إلا أن تلقفها مني بكل رحب و سعة و بكل أخلاق حميدة، ذكرتنا بأخلاق النبي الكريم محمد(ص)... الذي رد الإساءة، بالتحية و الجهل، بالعلم و الشبهات، بالدليل؛ حتى وصلت إلى بر النجاة و الطريق القويم و هداني اللّه إلى الصراط‍‎ المستقيم...»<ref>ر.ک: مقدمه دوم، ص7-8</ref>؛ یعنی این عالم بزرگ با نحوه برخوردش، اخلاق پیامبر(ص) را به من یادآور شد که بدی را با تحیّت، جهل را با علم و شبهات را با دلیل پاسخ می‌دادند، تا من راه نجات و مستقیم را یافتم.
    همچنین از پاسخ‎های ایشان در نامه‌های اولیه‌اش با این عبارات یاد می‌کند: «فما كان من هذا العالم الكبير إلا أن تلقفها مني بكل رحب و سعة و بكل أخلاق حميدة، ذكرتنا بأخلاق النبي الكريم محمد(ص)... الذي رد الإساءة، بالتحية و الجهل، بالعلم و الشبهات، بالدليل؛ حتى وصلت إلى بر النجاة و الطريق القويم و هداني اللّه إلى الصراط‍‎ المستقيم...»<ref>ر.ک: مقدمه دوم، ص7-8</ref>؛ یعنی این عالم بزرگ با نحوه برخوردش، اخلاق پیامبر(ص) را به من یادآور شد که بدی را با تحیّت، جهل را با علم و شبهات را با دلیل پاسخ می‌دادند، تا من راه نجات و مستقیم را یافتم.


    مباحث این کتاب حول محور امامت دور می‎زند؛ اکثر مطالب آن درباره حضرت علی(ع) است و نامه‎هایی درباره حضرت فاطمه(س)، امام زمان(عج) و... نیز در آن هست.
    مباحث این کتاب حول محور امامت دور می‎زند؛ اکثر مطالب آن درباره حضرت علی(ع) است و نامه‌هایی درباره حضرت فاطمه(س)، امام زمان(عج) و... نیز در آن هست.


    در نامه هفتم، آن شخص، با عنوان «عرفت الحقيقة»، به حقانیت مذهب تشیع اقرار و اعتراف می‌کند و سید جعفر مرتضی، با عنوان «أنت حر في الدنيا و سعيد في الآخرة»، نامه وی را پاسخ می‌دهد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص181-186</ref>.
    در نامه هفتم، آن شخص، با عنوان «عرفت الحقيقة»، به حقانیت مذهب تشیع اقرار و اعتراف می‌کند و سید جعفر مرتضی، با عنوان «أنت حر في الدنيا و سعيد في الآخرة»، نامه وی را پاسخ می‌دهد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص181-186</ref>.
    خط ۵۳: خط ۵۳:


    ==وضعیت کتاب==
    ==وضعیت کتاب==
    فهرست مطالب در انتهای اثر آمده است. کتاب به همان صورت نامه‎ها ذکر شده؛ فقط نویسنده، به جهت فایده و توضیح بیشتر مطلب، برخی عناوین توضیحی را به تعدادی از فقرات وارده در نامه‎های خودش به عالم سنی، افزوده و برخی فقرات را توضیح بیشتری داده و البته فقرات افزوده را میان [] قرار داده است<ref>ر.ک: کتاب، ص10</ref>.
    فهرست مطالب در انتهای اثر آمده است. کتاب به همان صورت نامه‌ها ذکر شده؛ فقط نویسنده، به جهت فایده و توضیح بیشتر مطلب، برخی عناوین توضیحی را به تعدادی از فقرات وارده در نامه‌های خودش به عالم سنی، افزوده و برخی فقرات را توضیح بیشتری داده و البته فقرات افزوده را میان [] قرار داده است<ref>ر.ک: کتاب، ص10</ref>.


    ارجاعات در پاورقی‎ها ذکر شده است. در انتهای کتاب، پس از فهرست مطالب، لیست هفتاد اثر چاپ‎شده از همین نویسنده ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص333-336</ref>.
    ارجاعات در پاورقی‎ها ذکر شده است. در انتهای کتاب، پس از فهرست مطالب، لیست هفتاد اثر چاپ‎شده از همین نویسنده ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص333-336</ref>.