میراث حوزه اصفهان: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ی‎ا' به 'ی‌ا')
    جز (جایگزینی متن - 'می‎د' به 'می‌د')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۷۷: خط ۷۷:
    #'''إجالة الفكر في فضاء مسألة القضاء و القدر'''، اثر شیخ بهاء‎الدین فاضل اصفهانى (متوفی ۱۱۳۷ق)؛ در این رساله عربی به بحث از مسئله جبر و اختیار پرداخته شده و به‎تفصیل، دلایل عقیده شیعه و اشاعره مورد بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص24</ref>.
    #'''إجالة الفكر في فضاء مسألة القضاء و القدر'''، اثر شیخ بهاء‎الدین فاضل اصفهانى (متوفی ۱۱۳۷ق)؛ در این رساله عربی به بحث از مسئله جبر و اختیار پرداخته شده و به‎تفصیل، دلایل عقیده شیعه و اشاعره مورد بررسی قرار گرفته است<ref>ر.ک: متن کتاب، ج1، ص24</ref>.
    #'''رسائل '''تجسّم الأعمال'''، '''وحدت وجود'''، '''أجل محتوم''' و '''سهو النّبى''' از آثار محمد بن حسین مازندرانی معروف به ملا اسماعیل خواجویى (متوفى ۱۱۷۳ق)، چهار رساله در موضوعات کلامی - فلسفی است. از میان این چهار رساله تنها اولی به عربی نگارش شده است. محقق رساله اول محمدحسین بن محمدعلی و محقق سه رساله دیگر سید مهدی رجایی است<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>.
    #'''رسائل '''تجسّم الأعمال'''، '''وحدت وجود'''، '''أجل محتوم''' و '''سهو النّبى''' از آثار محمد بن حسین مازندرانی معروف به ملا اسماعیل خواجویى (متوفى ۱۱۷۳ق)، چهار رساله در موضوعات کلامی - فلسفی است. از میان این چهار رساله تنها اولی به عربی نگارش شده است. محقق رساله اول محمدحسین بن محمدعلی و محقق سه رساله دیگر سید مهدی رجایی است<ref>ر.ک: همان، ص81</ref>.
    #'''شرح خطبه شقشقیه''' اثر علامه میرزا ابوالمعالى کلباسى (متوفی ۱۳۱۵ق)؛ رساله‎ای است که با هدف گزارش خطبه معروف شقشقیه امام علی(ع) نوشته شده است. این رساله عربی بر اساس دیدگاه‎های زبان‎شناسانه تنظیم شده و توضیحات لغوی و گاه دستوری بیشترین درون‎مایه آن را تشکیل می‎دهد<ref>ر.ک: همان، ص206-205</ref>.
    #'''شرح خطبه شقشقیه''' اثر علامه میرزا ابوالمعالى کلباسى (متوفی ۱۳۱۵ق)؛ رساله‎ای است که با هدف گزارش خطبه معروف شقشقیه امام علی(ع) نوشته شده است. این رساله عربی بر اساس دیدگاه‎های زبان‎شناسانه تنظیم شده و توضیحات لغوی و گاه دستوری بیشترین درون‎مایه آن را تشکیل می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص206-205</ref>.
    #'''دو رساله فقهى''' اثر علامه سید محمدباقر موسوى شفتى (متوفی ۱۲۶۰ق)؛ مشتمل بر طرح چند سؤال و جواب فقهی است که به‎تفصیل به شیوه مستدل و مستند مورد بررسی قرار گرفته است. رساله به زبان فارسی- عربی نگارش و توسط سید مهدی شفتی تحقیق شده است. در رساله اول به این سؤال پاسخ داده شده است: شخصی زوجه خود را مطلقه نموده به طلاق رجعی، بعدازآن حق الرجوع خود را صلح نموده به او به نفقه ایام عده، بعدازآن در اثنای عده رجوع نموده، بعد از انقضای عده، آن زن به دیگری شوهر نموده؛ حال، این زن زوجه ثانی است یا اول؟ و در رساله دوم به این سؤال پاسخ داده شده: هرگاه زید زوجه خود را طلاق خلعی گفت آیا می‎تواند در اثنای عده، خواهر مطلقه مزبوره را عقد کند برای خود یا نه؟ درصورتی‎که تواند، آیا عکس می‎تواند بکند یعنی زوجه جدید را طلاق باین گوید و در عده او اخت او را که مطلقه اولی باشد عقد نماید یا نه؟ آیا در این باب، فرقی میان عقد دائمی و انقطاعی هست یا نه؟<ref>ر.ک: همان، ص281 و 297</ref>.
    #'''دو رساله فقهى''' اثر علامه سید محمدباقر موسوى شفتى (متوفی ۱۲۶۰ق)؛ مشتمل بر طرح چند سؤال و جواب فقهی است که به‎تفصیل به شیوه مستدل و مستند مورد بررسی قرار گرفته است. رساله به زبان فارسی- عربی نگارش و توسط سید مهدی شفتی تحقیق شده است. در رساله اول به این سؤال پاسخ داده شده است: شخصی زوجه خود را مطلقه نموده به طلاق رجعی، بعدازآن حق الرجوع خود را صلح نموده به او به نفقه ایام عده، بعدازآن در اثنای عده رجوع نموده، بعد از انقضای عده، آن زن به دیگری شوهر نموده؛ حال، این زن زوجه ثانی است یا اول؟ و در رساله دوم به این سؤال پاسخ داده شده: هرگاه زید زوجه خود را طلاق خلعی گفت آیا می‎تواند در اثنای عده، خواهر مطلقه مزبوره را عقد کند برای خود یا نه؟ درصورتی‎که تواند، آیا عکس می‎تواند بکند یعنی زوجه جدید را طلاق باین گوید و در عده او اخت او را که مطلقه اولی باشد عقد نماید یا نه؟ آیا در این باب، فرقی میان عقد دائمی و انقطاعی هست یا نه؟<ref>ر.ک: همان، ص281 و 297</ref>.
    #'''نجعة المرتاد''' یا '''كبوات الجياد في حواشي ميدان نجاة العباد'''، اثر ابوالمجد شیخ محمدرضا نجفى (متوفی ‎۱۳۶۲ق)؛ شرح و به عبارت بهتر جرحی عالمانه بر رساله فقهی شیخ محمدحسن اصفهانی نجفی (متوفی 1266ق) صاحب «جواهر الکلام» است که در آن آراء برخی از اعاظم فقهای شیعه که بر نجاة العباد حاشیه‎ای نگاشته‎‎اند نیز مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. این اثر به زبان عربی نگارش و با تحقیق رحیم قاسمی منتشر شده است<ref>ر.ک: همان، ص324-323</ref>.
    #'''نجعة المرتاد''' یا '''كبوات الجياد في حواشي ميدان نجاة العباد'''، اثر ابوالمجد شیخ محمدرضا نجفى (متوفی ‎۱۳۶۲ق)؛ شرح و به عبارت بهتر جرحی عالمانه بر رساله فقهی شیخ محمدحسن اصفهانی نجفی (متوفی 1266ق) صاحب «جواهر الکلام» است که در آن آراء برخی از اعاظم فقهای شیعه که بر نجاة العباد حاشیه‎ای نگاشته‎‎اند نیز مورد نقد و بررسی قرار گرفته است. این اثر به زبان عربی نگارش و با تحقیق رحیم قاسمی منتشر شده است<ref>ر.ک: همان، ص324-323</ref>.
    خط ۹۴: خط ۹۴:
    #'''اسئلة و اجوبة فقهیة''' به قلم آیت‌الله منیرالدین بروجردی اصفهانی (متوفی 1342ش)، رساله‎ای فارسی شامل یازده پرسش و پاسخ است. این رساله تنها یک رساله فقهی صرف نیست بلکه در آن با توجه به حجم کم آن می‎توان از مباحث رجالی چون بحثی پیرامون کتاب مسائل علی بن جعفر، قول به موثق بودن ابی الجارود و مباحث دقیق تاریخ چون تقسیمات سه‎گانه برای راویانی که به آن‎ها «واقفه» گفته می‎شود نشان گرفت. تحقیق رساله به قلم مهدی باقری سیانی است<ref>ر.ک: همان، ص173 و 178</ref>.
    #'''اسئلة و اجوبة فقهیة''' به قلم آیت‌الله منیرالدین بروجردی اصفهانی (متوفی 1342ش)، رساله‎ای فارسی شامل یازده پرسش و پاسخ است. این رساله تنها یک رساله فقهی صرف نیست بلکه در آن با توجه به حجم کم آن می‎توان از مباحث رجالی چون بحثی پیرامون کتاب مسائل علی بن جعفر، قول به موثق بودن ابی الجارود و مباحث دقیق تاریخ چون تقسیمات سه‎گانه برای راویانی که به آن‎ها «واقفه» گفته می‎شود نشان گرفت. تحقیق رساله به قلم مهدی باقری سیانی است<ref>ر.ک: همان، ص173 و 178</ref>.
    #'''مرآت العاشقین''' نوشته شیخ محسن عاصی اصفهانی رشتی (متوفی بعد از 1290ق)، اثر منظومی است در عرفان و به فارسی که در حدود سیصد بیت است. شاعر تخلص خود را عاصی آورده و در سال 1242ق از سرودن و نوشتن آن فارغ شده است. علی صدرایی خویی تحقیق این اثر را به عهده داشته است<ref>ر.ک: همان، ص233 و 239</ref>.
    #'''مرآت العاشقین''' نوشته شیخ محسن عاصی اصفهانی رشتی (متوفی بعد از 1290ق)، اثر منظومی است در عرفان و به فارسی که در حدود سیصد بیت است. شاعر تخلص خود را عاصی آورده و در سال 1242ق از سرودن و نوشتن آن فارغ شده است. علی صدرایی خویی تحقیق این اثر را به عهده داشته است<ref>ر.ک: همان، ص233 و 239</ref>.
    #'''گزیده رساله اخلاق''' به قلم آیت‌الله ابراهیم ریاضی نجف‎آبادی (متوفی 1334ق)، سیری در آفاق و انفس و بررسی آیات توحید و فطرت است که به قلمی روان و همراه با صداقت و خلوص خاصی نوشته شده است و خواننده را شیفته خود کرده، تحت تأثیر قرار می‎دهد<ref>ر.ک: همان، ص274</ref>. محمدجواد نور محمدی محقق این رساله است.
    #'''گزیده رساله اخلاق''' به قلم آیت‌الله ابراهیم ریاضی نجف‎آبادی (متوفی 1334ق)، سیری در آفاق و انفس و بررسی آیات توحید و فطرت است که به قلمی روان و همراه با صداقت و خلوص خاصی نوشته شده است و خواننده را شیفته خود کرده، تحت تأثیر قرار می‌دهد<ref>ر.ک: همان، ص274</ref>. محمدجواد نور محمدی محقق این رساله است.
    #'''استحباب التختم بالعقیق''' نوشته محمدابراهیم خوزانی (شهادت 1160ق)، رساله‎ای زیبا و کوتاه به زبان عربی در باب استحباب پوشیدن انگشتری عقیق است که با استفاده از روایات اهل‎بیت(ع) نوشته شده است. تحقیق رساله به قلم محمد داوری است<ref>ر.ک: همان، ص349</ref>.
    #'''استحباب التختم بالعقیق''' نوشته محمدابراهیم خوزانی (شهادت 1160ق)، رساله‎ای زیبا و کوتاه به زبان عربی در باب استحباب پوشیدن انگشتری عقیق است که با استفاده از روایات اهل‎بیت(ع) نوشته شده است. تحقیق رساله به قلم محمد داوری است<ref>ر.ک: همان، ص349</ref>.
    #'''شرح عوامل نحو''' از آثار محمد بن حسن اصفهانی معروف به فاضل هندی (متوفی 1137ق) است. فاضل هندی به جهت تألیف کتاب کشف اللثام به کاشف اللثام متصف است. اثر حاضر شرحی مختصر بر عوامل جرجانی است. حسن این شرح در این است که از ارائه بحث‎های طولانی و حاشیه‎ای پرهیز و به بیان مثال‎هایی برای تفهیم مطلب اکتفا کرده است. این اثر اگرچه برجستگی فراوانی در مباحث نحوی ندارد اما به جهت شخصیت باعظمت فاضل هندی حائز اهمیت است. اباذر کافی موسوی محقق و مصحح این رساله است<ref>ر.ک: همان، ص357 و 360</ref>.
    #'''شرح عوامل نحو''' از آثار محمد بن حسن اصفهانی معروف به فاضل هندی (متوفی 1137ق) است. فاضل هندی به جهت تألیف کتاب کشف اللثام به کاشف اللثام متصف است. اثر حاضر شرحی مختصر بر عوامل جرجانی است. حسن این شرح در این است که از ارائه بحث‎های طولانی و حاشیه‎ای پرهیز و به بیان مثال‎هایی برای تفهیم مطلب اکتفا کرده است. این اثر اگرچه برجستگی فراوانی در مباحث نحوی ندارد اما به جهت شخصیت باعظمت فاضل هندی حائز اهمیت است. اباذر کافی موسوی محقق و مصحح این رساله است<ref>ر.ک: همان، ص357 و 360</ref>.