آثار احمدی: تاریخ زندگانی پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهمالسلام: تفاوت میان نسخهها
(لینک درون متنی) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
| سال نشر = 1374 ش | | سال نشر = 1374 ش | ||
| کد اتوماسیون = | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE02310AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =1 | | چاپ =1 | ||
| تعداد جلد =1 | | تعداد جلد =1 | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
آثار احمدى حاوى بخشى از تاريخ اسلام است كه در آن زندگىنامه پيامبر اسلام(ص) و جنگهاى وى و در پایان، اندكى از زندگىنامه امامان دوازدهگانه شيعه ياد شده است. | آثار احمدى حاوى بخشى از تاريخ اسلام است كه در آن زندگىنامه پيامبر اسلام(ص) و جنگهاى وى و در پایان، اندكى از زندگىنامه امامان دوازدهگانه شيعه ياد شده است. | ||
نویسنده، عنوان کتاب را از نام خود گرفته است. وى در آغاز کتاب میگوید: از هنگام جوانى هرگاه كه اتفاق مىافتاد و مطالعهاى در شرح حال سرور پيامبران مىكردم، مطالبى از خواندهها فراهم مىآمد. در این میان گروهى از دوستان از من خواستند تا کتابى در این باب فراهم آورم؛ ازاينرو، این کتاب را كه شامل روايتهاى گوناگون و گفتارهاى مختلف بود، گرد آوردم و در این زمینه از کتاب روضة الأحباب (نوشته جمالالدين عطاءالله دشتكى شيرازى، به سال 903ق) سود بردم.<ref>پيشگفتار کتاب، ص10</ref> | نویسنده، عنوان کتاب را از نام خود گرفته است. وى در آغاز کتاب میگوید: از هنگام جوانى هرگاه كه اتفاق مىافتاد و مطالعهاى در شرح حال سرور پيامبران مىكردم، مطالبى از خواندهها فراهم مىآمد. در این میان گروهى از دوستان از من خواستند تا کتابى در این باب فراهم آورم؛ ازاينرو، این کتاب را كه شامل روايتهاى گوناگون و گفتارهاى مختلف بود، گرد آوردم و در این زمینه از کتاب روضة الأحباب (نوشته جمالالدين عطاءالله دشتكى شيرازى، به سال 903ق) سود بردم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/10 پيشگفتار کتاب، ص10]</ref> | ||
برخی این کتاب را خلاصه روضة الأحباب انگاشتهاند، ولي اسماعيل آموزگار و على شريعتى كه این دو را بهدقت با هم سنجيدهاند، گفتهاند: همانسان كه نویسنده آثار احمدى در ديباچه کتاب يادآورى كرده، روضة الأحباب داراى تفصيل بسيار است و مؤلف آثار احمدى بهعنوان یک سند معتبر از آن بهره بسيار جسته، ولى حتى یک عبارت كوتاه نيز عيناً از آن در کتاب خویش نقل نكرده است. آنچه میان این دو مشترك است، فقط یک رباعي است.<ref>بخش معارف اسلامى، ج1، ص102</ref> | برخی این کتاب را خلاصه روضة الأحباب انگاشتهاند، ولي اسماعيل آموزگار و على شريعتى كه این دو را بهدقت با هم سنجيدهاند، گفتهاند: همانسان كه نویسنده آثار احمدى در ديباچه کتاب يادآورى كرده، روضة الأحباب داراى تفصيل بسيار است و مؤلف آثار احمدى بهعنوان یک سند معتبر از آن بهره بسيار جسته، ولى حتى یک عبارت كوتاه نيز عيناً از آن در کتاب خویش نقل نكرده است. آنچه میان این دو مشترك است، فقط یک رباعي است.<ref>[https://www.cgie.org.ir/fa/publication/entryview/17294 بخش معارف اسلامى، ج1، ص102]</ref> | ||
کتاب را نثرى است آسان و نگارشى روان، آراسته به اشعارى در تفسير رویدادها، بيشتر از خود نویسنده و نهچندان استوار، با سرآغازى در سپاس خدا و ستايش خاتمالانبياء(ص). | کتاب را نثرى است آسان و نگارشى روان، آراسته به اشعارى در تفسير رویدادها، بيشتر از خود نویسنده و نهچندان استوار، با سرآغازى در سپاس خدا و ستايش خاتمالانبياء(ص). | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
از مضمون روايات و اشاره به یکایک رویدادها چنين برمىآيد كه نویسنده از آثار اسلاف در این باب نیک آگاهى داشته است. آثار احمدى نوشتهاى است مربوط به سدههاى اخير و آغاز دوران رونق و قدرت تشيع در سرزمینهاى شرقى ایران؛ ازاينرو، تضادها و دوگانهگویىهاى موجود در آن نه نماينده تسامح مذهبى مورخان سدههاى نخستين اسلام است و نه سازگار با جانبگيرىهاى فرقهاى رايج از روزگار صفویان تا زمان ما. به این دليل، در تصویر چهره صحابه و تابعين و ترسيم موضعگيرىهاى درست يا نادرست آنان، دادوستدهاى امتيازى او با شيوه تاريخنگارى و امانتدارى خصوصا از نوع روايى آن سازگار نمىنمايد. | از مضمون روايات و اشاره به یکایک رویدادها چنين برمىآيد كه نویسنده از آثار اسلاف در این باب نیک آگاهى داشته است. آثار احمدى نوشتهاى است مربوط به سدههاى اخير و آغاز دوران رونق و قدرت تشيع در سرزمینهاى شرقى ایران؛ ازاينرو، تضادها و دوگانهگویىهاى موجود در آن نه نماينده تسامح مذهبى مورخان سدههاى نخستين اسلام است و نه سازگار با جانبگيرىهاى فرقهاى رايج از روزگار صفویان تا زمان ما. به این دليل، در تصویر چهره صحابه و تابعين و ترسيم موضعگيرىهاى درست يا نادرست آنان، دادوستدهاى امتيازى او با شيوه تاريخنگارى و امانتدارى خصوصا از نوع روايى آن سازگار نمىنمايد. | ||
مؤلف جز در مواردى اندك، در استناد به واقدى و راویانى مبهم چون ابوالقاسم.<ref>ص555</ref>، يا ابن مزاحم.<ref>ص558</ref>، چنانكه خود يادآور شده و مصحح محترم نيز به آن اشاره كرده است، بيشترين بهره را از کتاب روضة الأحباب جمالالدين عطاءالله دشتكى شيرازى، گرفته است.<ref>ص10</ref>؛ علاوه بر اين، در چندين جا از «سير» كمالالدين حسین خوارزمى.<ref>ص83، 94، 213، 271، 309</ref>بهعنوان مأخذ مورد استفاده خود ياد كرده | مؤلف جز در مواردى اندك، در استناد به واقدى و راویانى مبهم چون ابوالقاسم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/555 متن کتاب، ص555]</ref>، يا ابن مزاحم.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/558 همان، ص558]</ref>، چنانكه خود يادآور شده و مصحح محترم نيز به آن اشاره كرده است، بيشترين بهره را از کتاب روضة الأحباب جمالالدين عطاءالله دشتكى شيرازى، گرفته است.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/10 همان، ص10]</ref>؛ علاوه بر اين، در چندين جا از «سير» كمالالدين حسین خوارزمى.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/83 همان، ص83، 94، 213، 271، 309]</ref>بهعنوان مأخذ مورد استفاده خود ياد كرده است، كه مصحح در فهرست کتابهاى وارده در متن.<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/589 همان، ص589]</ref>به توضيح آن پرداخته و در فهرستها و تذكرهها نيز از سيرهنویسى به این نام ذكرى نيامده است و فقط از نام حسین خوارزمى، ملقب به كمالالدين مقتول (840ق) مشخص است كه شارح قصيده برده و مثنوى مولوى به فارسی بوده است. | ||
كوشش مصحح ارجمند در ضبط درست و دقيق اعراب كلمات آيات و احاديث و عبارات عربى و ارجاع به سورهها و شماره آيات، بسيار ريزبينانه و عالمانه است؛ ازاينرو، شيوه تصحيح و عارى بودن کتاب از اغلاط چاپى درخور ستايش است. درعينحال، پيش از اشاره به مواردى اندك درباره متن يا تصحيح، يادآورى دو نكته ضرورى مىنمايد: نخست اينكه ارجاعات در زيرنویسها بيشتر به منابع امروزى است تا كهن؛ برای مثال در صفحات: 43، 135، 139، 163، 180، 193، 207، 228، 233، 236 و... ارجاع فقط به تاريخ پيامبر اسلام است و ارجاعات در زيرنویسهاى صفحات 43 و 57 به [[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]] مسعودى و [[تاريخ اليعقوبي|تاريخ يعقوبى]] است كه در فهرست منابع | كوشش مصحح ارجمند در ضبط درست و دقيق اعراب كلمات آيات و احاديث و عبارات عربى و ارجاع به سورهها و شماره آيات، بسيار ريزبينانه و عالمانه است؛ ازاينرو، شيوه تصحيح و عارى بودن کتاب از اغلاط چاپى درخور ستايش است. درعينحال، پيش از اشاره به مواردى اندك درباره متن يا تصحيح، يادآورى دو نكته ضرورى مىنمايد: نخست اينكه ارجاعات در زيرنویسها بيشتر به منابع امروزى است تا كهن؛ برای مثال در صفحات: 43، 135، 139، 163، 180، 193، 207، 228، 233، 236 و... ارجاع فقط به تاريخ پيامبر اسلام است و ارجاعات در زيرنویسهاى صفحات 43 و 57 به [[مروج الذهب و معادن الجوهر|مروج الذهب]] مسعودى و [[تاريخ اليعقوبي|تاريخ يعقوبى]] است كه در فهرست منابع<ref>[https://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/3013/1/591 همان، ص595، 591]</ref>به منابع تصحيح و مشخصات پياپى آن اشارهاى نشده است. دوم آنكه رسمالخط صحيح «اب» در زبان فارسی، بهصورت رفعى است كه بايد بهصورت «ابو» نوشته شود؛ حال آنكه در جاىجاى متن اغلب بهصورت «ابى» يا «ابا» نوشته شده است.<ref>[https://www.noormags.ir/view/fa/articlepage/5544/17 نورالله كسائى، ص17]</ref> | ||