مستوفی، عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (A-esmaili@noornet.net صفحهٔ مستوفی، عبد الله را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به مستوفی، عبدالله منتقل کرد)
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۳۱: خط ۳۱:
    </div>
    </div>


    ==ولادت==


    «عبدالله مستوفى» نويسنده كتاب (شرح زندگانى من) در سال 1294ق1255/ش در محله سرچشمه تهران متولد شد و در خانواده‌اى متدين و برجسته تربيت يافت. او جزء نخستين فارغ التحصيلان مدرسه سياسى بود كه به ابتكار ميرزا حسن خان مشيرالدوله (بعدها پيرنيا) تاسيس شده بود. مستوفى در آن‌جا زبان فرانسه را فراگرفت و با على اكبر دهخدا آشنا شد. اين ارتباط، به رغم پنج سال و نيم دورى از ايران، به سبب كار در سفارت ايران در پترزبورگ روسيه، هم‌چنان برقرار ماند. گرچه عمده سال‌هاى زندگى مستوفى با رجال دولتى و در فراز و نشيب امور مملكت و تجربه كارى‌هاى مختلف سپرى شد، اما او از روزگار جوانى به نويسندگى رغبت تمام داشت.
    «عبدالله مستوفى» نويسنده كتاب (شرح زندگانى من) در سال 1294ق1255/ش در محله سرچشمه تهران متولد شد و در خانواده‌اى متدين و برجسته تربيت يافت.


    برخى آثار علمى وى عبارت‌اند از: ترجمه «انقلاب فرانسه كبير»، «ابطال الباطل»، «محاكمه انسان و حيوان»، «چهل ساعت محاكمه»، اما مهم‌ترين اثر وى كه در سه جلد و در طول پنج سال، نگاشته شده است، يكى از زيباترين و مانده‌گارترين نمونه‌هاى حسب‌حال‌نويسى در ادب فارسى به‌شمار مى‌آيد. اين كتاب، تصوير زندگى روزانه مردم در صد سال پيش مى‌باشد كه به زبان ساده و روان نگاشته شده است. وسعت دامنه اطلاعات و نكته‌يابى نويسنده و نيز دقت او در مشاهده، بر ارزش كارش افزوده است. وى در 24 آذر 1329ش در هفتاد و چهار سالگى در گذشت.
    ==تحصیلات==
     
    وی جزء نخستين فارغ التحصيلان مدرسه سياسى بود كه به ابتكار ميرزا حسن خان مشيرالدوله (بعدها پيرنيا) تاسيس شده بود. مستوفى در آن‌جا زبان فرانسه را فراگرفت و با على اكبر دهخدا آشنا شد. اين ارتباط، به رغم پنج سال و نيم دورى از ايران، به سبب كار در سفارت ايران در پترزبورگ روسيه، هم‌چنان برقرار ماند. گرچه عمده سال‌هاى زندگى مستوفى با رجال دولتى و در فراز و نشيب امور مملكت و تجربه كارى‌هاى مختلف سپرى شد، اما او از روزگار جوانى به نويسندگى رغبت تمام داشت.
     
    == زندگى سياسى ==
     
     
     
    وى در دوران صدراعظمى عين‌الدوله، رئيس نان تهران بود و در اثر بلواى نان، ناچار به استعفا شد.


    وى، استاندار آذربايجان (قبل از تقسيم به شرقى و غربى) و سياستمرد دوران قاجارى و پهلوى بود.
    وى، استاندار آذربايجان (قبل از تقسيم به شرقى و غربى) و سياستمرد دوران قاجارى و پهلوى بود.
    در دوران رضاشاه به استاندارى آذربايجان رسيد و مدتى با سرلشكر محمد شاه‌بختى، كه فرمانده لشكر آذربايجان بود، درگيرى داشت كه منجر به احظار هردو آنان گرديد.
    در بازگشت به تهران، به رياست اداره كل ثبت اسناد و املاك منصوب شد.
    ==آثار==
    او مولف اثر سه جلدى شرح زندگانى من (انتشارات زوار تهران) است.
    اما مهم‌ترين اثر وى كه در سه جلد و در طول پنج سال، نگاشته شده است، يكى از زيباترين و مانده‌گارترين نمونه‌هاى حسب‌حال‌نويسى در ادب فارسى به‌شمار مى‌آيد. اين كتاب، تصوير زندگى روزانه مردم در صد سال پيش مى‌باشد كه به زبان ساده و روان نگاشته شده است. وسعت دامنه اطلاعات و نكته‌يابى نويسنده و نيز دقت او در مشاهده، بر ارزش كارش افزوده است.
    ===برخى آثار علمى وى عبارت‌اند از:===
    # ترجمه «انقلاب فرانسه كبير»،
    # ابطال الباطل،
    # محاكمه انسان و حيوان،
    # چهل ساعت محاكمه.


    == زندگى سياسى ==




    وى در دوران صدراعظمى عين‌الدوله، رئيس نان تهران بود و در اثر بلواى نان، ناچار به استعفا شد. در دوران رضاشاه به استاندارى آذربايجان رسيد و مدتى با سرلشكر محمد شاه‌بختى، كه فرمانده لشكر آذربايجان بود، درگيرى داشت كه منجر به احظار هردو آنان گرديد.
    ==وفات==


    در بازگشت به تهران، به رياست اداره كل ثبت اسناد و املاك منصوب شد. او مولف اثر سه جلدى شرح زندگانى من (انتشارات زوار تهران) است.
    وى در 24 آذر 1329ش در هفتاد و چهار سالگى در گذشت.


    == منابع ==
    == منابع ==


    سايت راسخون.
    سايت راسخون.