كشف الارتياب في أتباع محمد بن عبدالوهاب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'صلى اللّه عليه و آله و سلم' به 'صلى‌اللّه‌عليه‌وآله‌و‌سلم') |
جز (جایگزینی متن - 'صلى الله عليه و آله و سلم' به 'صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم') |
||
| خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
از خصوصيات تأليفات و بيانات مرحوم مصنف، كتاب مستدل نوشتن، با تحقيق و تتبع قلم زدن و مستند سخن گفتن و نسبت دادن است. اين خصوصيات در كتاب كشف الارتياب نيز نمود ويژه دارد. | از خصوصيات تأليفات و بيانات مرحوم مصنف، كتاب مستدل نوشتن، با تحقيق و تتبع قلم زدن و مستند سخن گفتن و نسبت دادن است. اين خصوصيات در كتاب كشف الارتياب نيز نمود ويژه دارد. | ||
مصنف سعى نموده ابتدا شبهات آنها را با ادلۀ خودشان مطرح نمايد سپس با استفاده از آيات قرآن كريم، احاديث رسول اكرم | مصنف سعى نموده ابتدا شبهات آنها را با ادلۀ خودشان مطرح نمايد سپس با استفاده از آيات قرآن كريم، احاديث رسول اكرم صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم و سيرۀ حضرت كه در منابع روايى و صحاح آنها ذكر شده به رد آن اعتقادات و نظرات بپردازد. | ||
در اين راستا در بعد تاريخى از كتاب‌هاى تاريخى اهل سنت مانند «خلاصة الكلام في امراء البلد الحرام» تأليف احمد بن زينى دحلان مفتى شافعيه، «تاريخ الجيراني» و كتاب «ملطبرون» و... استفاده نموده‌اند، در فقه از كتب فقهى ائمۀ مذاهب اهل سنت و در سيره از كتب معتبر سيره مانند «سيرۀ حلبيه» (سيرۀ حلبى) و كتب ديگر علماى اهل سنت مانند شيخ محمد عبده استفاده نموده است. عقايد وهابيون را از كتب محمد بن عبدالوهاب و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و بعض كتب ديگر وهابيين نقل مى‌نمايد. | در اين راستا در بعد تاريخى از كتاب‌هاى تاريخى اهل سنت مانند «خلاصة الكلام في امراء البلد الحرام» تأليف احمد بن زينى دحلان مفتى شافعيه، «تاريخ الجيراني» و كتاب «ملطبرون» و... استفاده نموده‌اند، در فقه از كتب فقهى ائمۀ مذاهب اهل سنت و در سيره از كتب معتبر سيره مانند «سيرۀ حلبيه» (سيرۀ حلبى) و كتب ديگر علماى اهل سنت مانند شيخ محمد عبده استفاده نموده است. عقايد وهابيون را از كتب محمد بن عبدالوهاب و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و بعض كتب ديگر وهابيين نقل مى‌نمايد. | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
فصل اول: بحثى در شفاعت، شامل نقل معتقدات وهابيون از كتب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و محمد بن عبدالوهاب و رد تفصيلى آنها. | فصل اول: بحثى در شفاعت، شامل نقل معتقدات وهابيون از كتب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] و محمد بن عبدالوهاب و رد تفصيلى آنها. | ||
فصل دوم: در استغاثه و استعانت و خواندن غير خداوند كه در اعتقادات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] كفر و شرك است. بيان ادلۀ تفصيلى محمد بن عبدالوهاب (از كتاب كشف الشبهات) و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] (از كتاب زيارة القبور) و پاسخ تفصيلى آن از كتاب و احاديث و سيرۀ پيامبر | فصل دوم: در استغاثه و استعانت و خواندن غير خداوند كه در اعتقادات [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] كفر و شرك است. بيان ادلۀ تفصيلى محمد بن عبدالوهاب (از كتاب كشف الشبهات) و [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] (از كتاب زيارة القبور) و پاسخ تفصيلى آن از كتاب و احاديث و سيرۀ پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم و كتب ائمۀ مذاهب اهل سنت. | ||
فصل سوم: در توسل به خداوند بواسطۀ انبيا و صلحا، اعتقاد وهابيت و استدلال آنها و رد بر آنها. | فصل سوم: در توسل به خداوند بواسطۀ انبيا و صلحا، اعتقاد وهابيت و استدلال آنها و رد بر آنها. | ||
| خط ۱۶۵: | خط ۱۶۵: | ||
فصل هشتم: در بحث نذر براى غير خداوند كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] عدم جواز آن را فتوى داده است. | فصل هشتم: در بحث نذر براى غير خداوند كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] عدم جواز آن را فتوى داده است. | ||
فصل نهم: در بناى قبور و بارگاه ساختن، كه وهابيون آن را حرام دانسته، شرك و كفر تلقى مى‌كنند و هدم قبور را واجب كرده‌اند. به اين مناسبت مصنف محترم بحثى در تاريخچۀ بناى حجرۀ مبارك نبوى | فصل نهم: در بناى قبور و بارگاه ساختن، كه وهابيون آن را حرام دانسته، شرك و كفر تلقى مى‌كنند و هدم قبور را واجب كرده‌اند. به اين مناسبت مصنف محترم بحثى در تاريخچۀ بناى حجرۀ مبارك نبوى صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم از ابتدا تا زمان خود را بيان مى‌نمايد. | ||
فصل دهم: نوشتن بر قبور كه وهابيون آن را ممنوع و حرام مى‌دانند. | فصل دهم: نوشتن بر قبور كه وهابيون آن را ممنوع و حرام مى‌دانند. | ||
فصل يازدهم: در مسجد ساختن بر قبور و مسجد قرار دادن آنها، اين نيز در نظر وهابيون حرام و منهى است. به همين جهت مسجدى كه نزد قبر حمزة بن عبدالمطلب عموى پيامبر | فصل يازدهم: در مسجد ساختن بر قبور و مسجد قرار دادن آنها، اين نيز در نظر وهابيون حرام و منهى است. به همين جهت مسجدى كه نزد قبر حمزة بن عبدالمطلب عموى پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم قرار داشت تخريب كردند. | ||
فصل دوازدهم: در چراغانى كردن و روشن كردن چراغ بر قبور كه در ديدگاه آنها حرام و ممنوع است. | فصل دوازدهم: در چراغانى كردن و روشن كردن چراغ بر قبور كه در ديدگاه آنها حرام و ممنوع است. | ||
| خط ۱۷۹: | خط ۱۷۹: | ||
فصل پانزدهم: در گماردن خدمه براى قبور انبيا و اوليا. | فصل پانزدهم: در گماردن خدمه براى قبور انبيا و اوليا. | ||
فصل شانزدهم: در تزيين مشاهد مشرفه با طلا و نقره. كه اين نيز در منظر آنان حرام و ممنوع است بهمين جهت ذخائر حجرۀ نبوى | فصل شانزدهم: در تزيين مشاهد مشرفه با طلا و نقره. كه اين نيز در منظر آنان حرام و ممنوع است بهمين جهت ذخائر حجرۀ نبوى صلى‌الله‌عليه‌وآله‌و‌سلم و جواهر آن را در سال 1221 ربودند. | ||
فصل هفدهم: در زيارت قبور، كه بطور كلى آن را حرام دانسته حتى شدّ الرحال بطرف قبور را حرام و ممنوع مى‌دانند. در اين فصل مصنف در جواب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] در دو موضوع بحث مى‌كنند. | فصل هفدهم: در زيارت قبور، كه بطور كلى آن را حرام دانسته حتى شدّ الرحال بطرف قبور را حرام و ممنوع مى‌دانند. در اين فصل مصنف در جواب [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] در دو موضوع بحث مى‌كنند. | ||