توبه آغوش رحمت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' .' به '. ') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'توبه (ابهام زدایی)' به 'توبه (ابهام‌زدایی)') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۳۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR12802J1.jpg | |||
| عنوان =توبه آغوش رحمت | |||
| پدیدآوران = | |||
| | [[انصاریان، حسین]] (نویسنده) | ||
| زبان =فارسی | |||
| | | کد کنگره =BP 225/7 /الف8ت9 | ||
| موضوع = | |||
اخلاق اسلامی | |||
|زبان | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
توبه (اسلام) | توبه (اسلام) | ||
گناه | گناه | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | دار العرفان | ||
| مکان نشر =قم - ایران | |||
| سال نشر = 1386 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12802AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =3 | |||
| شابک =964-94738-2-3 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =12802 | |||
| کتابخوان همراه نور =12802 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
{{کاربردهای دیگر|توبه (ابهام‌زدایی)}} | |||
'''توبه آغوش رحمت'''، متن سخنرانى‌هاى شيخ [[انصاریان، حسین|حسين انصاريان]]، در سال 1363ش، است. وى مباحثى تحقيقى پيرامون موضوع توبه مطرح كردند كه مورد استقبال قرار گرفت. سيد محمد جواد هاشمى يزدى، مدير مركز تحقيقاتى دارالصادقين، پيشنهاد تبديل اين مجموعه را به كتاب جهت استفاده بيشتر جامعه از اين مجموعه نمود. سخنرانى‌ها، توسط مؤسسه دارالعرفان پياده شد و مورد تحقيق قرار گرفت و منتشر گرديد. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
كتاب حاضر، با عنوان «آثار استاد [[انصاریان، حسین|حسين انصاريان]]» به شماره 3، در يك جلد منتشر شده است كه دربردارنده 20 سخنرانى در 6 فصل است و به تبيين مباحث مربوط به توبه وتوضيح هريك با عنايت به آيات و روايات شيعه پرداخته است. | كتاب حاضر، با عنوان «آثار استاد [[انصاریان، حسین|حسين انصاريان]]» به شماره 3، در يك جلد منتشر شده است كه دربردارنده 20 سخنرانى در 6 فصل است و به تبيين مباحث مربوط به توبه وتوضيح هريك با عنايت به آيات و روايات شيعه پرداخته است. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
يكى از مسائل مهم در دين مبين اسلام، بحث توبه و بازگشت از گناهان به‌سوى معبود مهربان است. نگارنده، در شش فصل به تبيين مباحث مربوط به توبه و توضيح هريك با عنايت به آيات و روايات شيعه و داستان‌هاى آموزنده، پرداخته است. | يكى از مسائل مهم در دين مبين اسلام، بحث توبه و بازگشت از گناهان به‌سوى معبود مهربان است. نگارنده، در شش فصل به تبيين مباحث مربوط به توبه و توضيح هريك با عنايت به آيات و روايات شيعه و داستان‌هاى آموزنده، پرداخته است. | ||
در فصل اول، با عنوان «نعمت‌ها و مسئوليت انسان»، به نعمت‌هايى كه خداوند به انسان عنايت كرده، اشاره نموده و فراوانى و گستردگى و بى‌شمار بودن نعمت و راه تحصيل و توجه به آن را برمى‌شمرد. در ادامه، چگونگى شكر نعمات الهى و پرهيز از ناسپاسى را بيان كرده و به زشتى بخل و اسراف و علل از دست رفتن نعمت و پاداش بجا خرج كردن آن اشاره دارد. | در فصل اول، با عنوان «نعمت‌ها و مسئوليت انسان»، به نعمت‌هايى كه خداوند به انسان عنايت كرده، اشاره نموده و فراوانى و گستردگى و بى‌شمار بودن نعمت و راه تحصيل و توجه به آن را برمى‌شمرد. در ادامه، چگونگى شكر نعمات الهى و پرهيز از ناسپاسى را بيان كرده و به زشتى بخل و اسراف و علل از دست رفتن نعمت و پاداش بجا خرج كردن آن اشاره دارد. | ||
مؤلف در چگونگى شكر، از قول [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه | مؤلف در چگونگى شكر، از قول [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصير‌الدين طوسى]] چنين مى‌گويد: | ||
«شكر، شريف‌ترين و برترين كارهاست و بايد بدانيد كه شكر، روبه‌رو شدن با نعمت به‌وسيله گفتار و عمل و نيت است و براى شكر، سه پايه و سه ركن است: | «شكر، شريف‌ترين و برترين كارهاست و بايد بدانيد كه شكر، روبه‌رو شدن با نعمت به‌وسيله گفتار و عمل و نيت است و براى شكر، سه پايه و سه ركن است: | ||
اول، شناخت نعمت‌دهنده و صفاتى كه. ..؛ | اول، شناخت نعمت‌دهنده و صفاتى كه...؛ | ||
دوم، تحقق حال است و حال، عبارت است از خضوع و تواضع در برابر منعم و خوش‌حالى به نعمت‌ها؛ به اينكه تمام نعمت‌ها، هديه الهى به عبداست...؛ | دوم، تحقق حال است و حال، عبارت است از خضوع و تواضع در برابر منعم و خوش‌حالى به نعمت‌ها؛ به اينكه تمام نعمت‌ها، هديه الهى به عبداست...؛ | ||
| خط ۶۷: | خط ۴۸: | ||
سوم، عمل است و عمل بايد در سه مرحله قلبى و زبانى و اعضايى ظهور كند...» | سوم، عمل است و عمل بايد در سه مرحله قلبى و زبانى و اعضايى ظهور كند...» | ||
در فصل دوم، به «گناه و راه درمان آن» پرداخته است. وى، گناه را بيمارى روح مى‌داند و توبه را كليد آشتى با پروردگار و | در فصل دوم، به «گناه و راه درمان آن» پرداخته است. وى، گناه را بيمارى روح مى‌داند و توبه را كليد آشتى با پروردگار و پاک شدن از گناهان معرفى مى‌كند و ضمن واجب فورى و واجب اخلاقى دانستن توبه، تمسك به طبيبان معالج روح (اهل‌بيت عصمت و طهارت(ع)) را لازم و بسيار مؤثر برمى‌شمارد. | ||
مؤلف، در جاى جاى كتاب، خصوصا اين فصل از كتاب، از آيات و روايات بسيارى استفاده كرده است؛ به‌عنوان مثال، در ذيل طبيبان معالج روح، به روايتى اشاره مى‌شود به شرح زير: | مؤلف، در جاى جاى كتاب، خصوصا اين فصل از كتاب، از آيات و روايات بسيارى استفاده كرده است؛ به‌عنوان مثال، در ذيل طبيبان معالج روح، به روايتى اشاره مى‌شود به شرح زير: | ||
«روايت شده مردى به محضر حضرت | «روايت شده مردى به محضر حضرت حسین(ع) شرفياب شد و عرض كرد: مردى گنهكارم و در برابر گنه، صبر و طاقت ندارم؛ مرا موعظه كن. حضرت به او فرمودند: پنج چيز را انجام بده، بعد از آن هر گناهى را خواستى مرتكب شو: | ||
اول: رزق خدا را نخور، هر گناهى را انجام ده؛ دوم: از ولايت خدا خارج شو، سپس هر گناهى را خواستى بياور؛ سوم: جايى را بطلب كه خداوند تو را نبيند، آن‌گاه گناه كن؛ چهارم: وقتى ملك موت براى گرفتن جانت آمد، او را از خود دفع كن، سپس گناه انجام بده؛ پنجم: زمانى كه مالك دوزخ تو را وارد دوزخ كرد، تو وارد آتش مشو، سپس هر معصيتى را خواستى انجام ده.» (جامع الاخبار، 130، الفصل التاسع و الثمانون فى الموعظة) | اول: رزق خدا را نخور، هر گناهى را انجام ده؛ دوم: از ولايت خدا خارج شو، سپس هر گناهى را خواستى بياور؛ سوم: جايى را بطلب كه خداوند تو را نبيند، آن‌گاه گناه كن؛ چهارم: وقتى ملك موت براى گرفتن جانت آمد، او را از خود دفع كن، سپس گناه انجام بده؛ پنجم: زمانى كه مالك دوزخ تو را وارد دوزخ كرد، تو وارد آتش مشو، سپس هر معصيتى را خواستى انجام ده.» (جامع الاخبار، 130، الفصل التاسع و الثمانون فى الموعظة) | ||
در سومين فصل كه سرفصل آن «بازگشت به حق» است، مؤلف، با اين مطلب كه گنهكاران قدرت بر توبه دارند، اين فصل را آغاز مى‌كند، سپس توبه را ميراث حضرت آدم و حوا(ع) مى‌خواند و به تبيين آثار سوء گناهان و راه توبه واقعى اشاره كرده و توبه حقيقى از ديدگاه [[امام على (ع)]] را بيان مى‌كند و سپس مسئله توبه در قرآن را با آوردن آياتى از قرآن به بحث مى‌نشيند و امر به توبه در قرآن و راه توبه واقعى و پذيرش توبه و ساير مسائل آن را مطرح مى‌كند. | در سومين فصل كه سرفصل آن «بازگشت به حق» است، مؤلف، با اين مطلب كه گنهكاران قدرت بر توبه دارند، اين فصل را آغاز مى‌كند، سپس توبه را ميراث حضرت آدم و حوا(ع)مى‌خواند و به تبيين آثار سوء گناهان و راه توبه واقعى اشاره كرده و توبه حقيقى از ديدگاه [[امام على(ع)]] را بيان مى‌كند و سپس مسئله توبه در قرآن را با آوردن آياتى از قرآن به بحث مى‌نشيند و امر به توبه در قرآن و راه توبه واقعى و پذيرش توبه و ساير مسائل آن را مطرح مى‌كند. | ||
در فصل چهارم كه يكى از جذاب‌ترين قسمت‌هاى كتاب است، با عنوان «داستان توبه‌كنندگان»، داستان‌هاى زيبا و معروفى از توبه گناهكاران را بيان كرده و به ترغيب و تشويق انسان به توبه و بازگشت به فطرت | در فصل چهارم كه يكى از جذاب‌ترين قسمت‌هاى كتاب است، با عنوان «داستان توبه‌كنندگان»، داستان‌هاى زيبا و معروفى از توبه گناهكاران را بيان كرده و به ترغيب و تشويق انسان به توبه و بازگشت به فطرت پاک ملكوتى خويش مى‌پردازد؛ از جمله داستان‌هايى كه در اين بخش بيان مى‌شود، جريان توبه واقعى جناب حر و قبولى توبه وى و ملحق شدن به سپاه امام حسین(ع) است. | ||
در فصل پنجم، مؤلف، «سود سرشار خودنگه‌دارى» و سرپيچى از فرمان نفس را گوشزد كرده و به بررسى انسان و اميال و خواسته‌هاى او پرداخته و بت نفس را مادر بت‌ها مى‌خواند و راه اصلاح انسان را در جهاد اكبر با نفس و مبارزه مستمر با آن دانسته تا جايى كه نفس سركش مطيع و فرمان‌بردار گردد و در برابر حلال و حرام الهى تسليم شود كه اين تنها راه سعادت انسان و دورى از عذاب آخرت است. | در فصل پنجم، مؤلف، «سود سرشار خودنگه‌دارى» و سرپيچى از فرمان نفس را گوشزد كرده و به بررسى انسان و اميال و خواسته‌هاى او پرداخته و بت نفس را مادر بت‌ها مى‌خواند و راه اصلاح انسان را در جهاد اكبر با نفس و مبارزه مستمر با آن دانسته تا جايى كه نفس سركش مطيع و فرمان‌بردار گردد و در برابر حلال و حرام الهى تسليم شود كه اين تنها راه سعادت انسان و دورى از عذاب آخرت است. | ||
در آخرين فصل، | در آخرين فصل، نویسنده، به «آراسته شدن به زيبايى و زدودن زشتى‌ها» اشاره‌اى بجا داشته و ايمان به غيب و خدا و فرشتگان و برزخ و محشر و حساب و بهشت و جهنم را نشانه مردم اهل هدايت و فلاح برمى‌شمرد؛ ايمانى كه از مرتبه علم گذشته و تبديل به يقينى مستحكم شده و راه نفوذى براى نفس اماره و شياطين باقى نمى‌گذارد. در ادامه اين مباحث، مؤلف، آراسته شدن به زيبايى‌هاى الهى را شايسته انسان كه خليفه خداوند است، دانسته و به تبيين برخى از اين امور مى‌پردازد؛ از جمله: نماز و انفاق و تقوا و اخلاص و مال حلال و... | ||
در ادامه، خليفه ذات اقدس پروردگار را به زدودن زشتى‌ها و پليدى‌ها از نفس خود فراخوانده و قسمى از اين امور شيطانى را مطرح مى‌كند؛ مواردى كه هريك، به تنهايى مى‌توانند موجب هلاكت انسان در دنيا و خسارت جبران‌ناپذير آخرت گردند و انسان را از سعادت و كمال دور كنند؛ از جمله اين مهالك، كبر و ريا و شهوت حرام و تهمت و غيبت وحب دنيا و... را مى‌توان نام برد. | در ادامه، خليفه ذات اقدس پروردگار را به زدودن زشتى‌ها و پليدى‌ها از نفس خود فراخوانده و قسمى از اين امور شيطانى را مطرح مى‌كند؛ مواردى كه هريك، به تنهايى مى‌توانند موجب هلاكت انسان در دنيا و خسارت جبران‌ناپذير آخرت گردند و انسان را از سعادت و كمال دور كنند؛ از جمله اين مهالك، كبر و ريا و شهوت حرام و تهمت و غيبت وحب دنيا و... را مى‌توان نام برد. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
اين اثر، بر پايه منبر و سخنرانى‌هاى استاد انصاريان است. محقق كتاب، سعى زيادى داشته علاوه بر اينكه سبک و شيوه سخنران را در تبيين معارف اهل‌بيت(ع) تا حدى حفظ كند، شرايط كتابت را نيز در آن وارد نمايد؛ شرايطى همچون، عنوان‌بندى مناسب، تفكيك مطالب و موضوعات، ذكر نام مستقل براى هر بحث و استخراج مصادر آيات و روايات در پاورقى كتاب. | |||
اين اثر، بر پايه منبر و سخنرانى‌هاى استاد انصاريان است. محقق كتاب، سعى زيادى داشته علاوه بر اينكه | |||
در ابتداى كتاب، فهرست محتويات، سخن ناشر و گفتار مؤلف ذكر شده و در پايان آن، فهارس كتاب كه شامل فهرست آيات، روايات، انبياء و معصومين، اعلام، قبايل و بيوتات و مذاهب، كتاب‌ها، مكان‌ها، منابع و مآخذ مى‌باشد. | در ابتداى كتاب، فهرست محتويات، سخن ناشر و گفتار مؤلف ذكر شده و در پايان آن، فهارس كتاب كه شامل فهرست آيات، روايات، انبياء و معصومين، اعلام، قبايل و بيوتات و مذاهب، كتاب‌ها، مكان‌ها، منابع و مآخذ مى‌باشد. | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
== | ==وابسته‌ها== | ||
[ | {{وابسته‌ها}} | ||
[[هزینه پاک ماندن]] | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده:کلام و عقاید]] | [[رده:کلام و عقاید]] | ||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | [[رده: مباحث خاص کلامی]] | ||
[[رده:اخلاق اسلامی]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۲۳:۰۱
| توبه آغوش رحمت | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | انصاریان، حسین (نویسنده) |
| ناشر | دار العرفان |
| مکان نشر | قم - ایران |
| سال نشر | 1386 ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 964-94738-2-3 |
| موضوع | اخلاق اسلامی
توبه (اسلام) گناه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP 225/7 /الف8ت9 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
توبه آغوش رحمت، متن سخنرانى‌هاى شيخ حسين انصاريان، در سال 1363ش، است. وى مباحثى تحقيقى پيرامون موضوع توبه مطرح كردند كه مورد استقبال قرار گرفت. سيد محمد جواد هاشمى يزدى، مدير مركز تحقيقاتى دارالصادقين، پيشنهاد تبديل اين مجموعه را به كتاب جهت استفاده بيشتر جامعه از اين مجموعه نمود. سخنرانى‌ها، توسط مؤسسه دارالعرفان پياده شد و مورد تحقيق قرار گرفت و منتشر گرديد.
ساختار
كتاب حاضر، با عنوان «آثار استاد حسين انصاريان» به شماره 3، در يك جلد منتشر شده است كه دربردارنده 20 سخنرانى در 6 فصل است و به تبيين مباحث مربوط به توبه وتوضيح هريك با عنايت به آيات و روايات شيعه پرداخته است.
گزارش محتوا
يكى از مسائل مهم در دين مبين اسلام، بحث توبه و بازگشت از گناهان به‌سوى معبود مهربان است. نگارنده، در شش فصل به تبيين مباحث مربوط به توبه و توضيح هريك با عنايت به آيات و روايات شيعه و داستان‌هاى آموزنده، پرداخته است.
در فصل اول، با عنوان «نعمت‌ها و مسئوليت انسان»، به نعمت‌هايى كه خداوند به انسان عنايت كرده، اشاره نموده و فراوانى و گستردگى و بى‌شمار بودن نعمت و راه تحصيل و توجه به آن را برمى‌شمرد. در ادامه، چگونگى شكر نعمات الهى و پرهيز از ناسپاسى را بيان كرده و به زشتى بخل و اسراف و علل از دست رفتن نعمت و پاداش بجا خرج كردن آن اشاره دارد.
مؤلف در چگونگى شكر، از قول خواجه نصير‌الدين طوسى چنين مى‌گويد:
«شكر، شريف‌ترين و برترين كارهاست و بايد بدانيد كه شكر، روبه‌رو شدن با نعمت به‌وسيله گفتار و عمل و نيت است و براى شكر، سه پايه و سه ركن است:
اول، شناخت نعمت‌دهنده و صفاتى كه...؛
دوم، تحقق حال است و حال، عبارت است از خضوع و تواضع در برابر منعم و خوش‌حالى به نعمت‌ها؛ به اينكه تمام نعمت‌ها، هديه الهى به عبداست...؛
سوم، عمل است و عمل بايد در سه مرحله قلبى و زبانى و اعضايى ظهور كند...»
در فصل دوم، به «گناه و راه درمان آن» پرداخته است. وى، گناه را بيمارى روح مى‌داند و توبه را كليد آشتى با پروردگار و پاک شدن از گناهان معرفى مى‌كند و ضمن واجب فورى و واجب اخلاقى دانستن توبه، تمسك به طبيبان معالج روح (اهل‌بيت عصمت و طهارت(ع)) را لازم و بسيار مؤثر برمى‌شمارد.
مؤلف، در جاى جاى كتاب، خصوصا اين فصل از كتاب، از آيات و روايات بسيارى استفاده كرده است؛ به‌عنوان مثال، در ذيل طبيبان معالج روح، به روايتى اشاره مى‌شود به شرح زير:
«روايت شده مردى به محضر حضرت حسین(ع) شرفياب شد و عرض كرد: مردى گنهكارم و در برابر گنه، صبر و طاقت ندارم؛ مرا موعظه كن. حضرت به او فرمودند: پنج چيز را انجام بده، بعد از آن هر گناهى را خواستى مرتكب شو:
اول: رزق خدا را نخور، هر گناهى را انجام ده؛ دوم: از ولايت خدا خارج شو، سپس هر گناهى را خواستى بياور؛ سوم: جايى را بطلب كه خداوند تو را نبيند، آن‌گاه گناه كن؛ چهارم: وقتى ملك موت براى گرفتن جانت آمد، او را از خود دفع كن، سپس گناه انجام بده؛ پنجم: زمانى كه مالك دوزخ تو را وارد دوزخ كرد، تو وارد آتش مشو، سپس هر معصيتى را خواستى انجام ده.» (جامع الاخبار، 130، الفصل التاسع و الثمانون فى الموعظة)
در سومين فصل كه سرفصل آن «بازگشت به حق» است، مؤلف، با اين مطلب كه گنهكاران قدرت بر توبه دارند، اين فصل را آغاز مى‌كند، سپس توبه را ميراث حضرت آدم و حوا(ع)مى‌خواند و به تبيين آثار سوء گناهان و راه توبه واقعى اشاره كرده و توبه حقيقى از ديدگاه امام على(ع) را بيان مى‌كند و سپس مسئله توبه در قرآن را با آوردن آياتى از قرآن به بحث مى‌نشيند و امر به توبه در قرآن و راه توبه واقعى و پذيرش توبه و ساير مسائل آن را مطرح مى‌كند.
در فصل چهارم كه يكى از جذاب‌ترين قسمت‌هاى كتاب است، با عنوان «داستان توبه‌كنندگان»، داستان‌هاى زيبا و معروفى از توبه گناهكاران را بيان كرده و به ترغيب و تشويق انسان به توبه و بازگشت به فطرت پاک ملكوتى خويش مى‌پردازد؛ از جمله داستان‌هايى كه در اين بخش بيان مى‌شود، جريان توبه واقعى جناب حر و قبولى توبه وى و ملحق شدن به سپاه امام حسین(ع) است.
در فصل پنجم، مؤلف، «سود سرشار خودنگه‌دارى» و سرپيچى از فرمان نفس را گوشزد كرده و به بررسى انسان و اميال و خواسته‌هاى او پرداخته و بت نفس را مادر بت‌ها مى‌خواند و راه اصلاح انسان را در جهاد اكبر با نفس و مبارزه مستمر با آن دانسته تا جايى كه نفس سركش مطيع و فرمان‌بردار گردد و در برابر حلال و حرام الهى تسليم شود كه اين تنها راه سعادت انسان و دورى از عذاب آخرت است.
در آخرين فصل، نویسنده، به «آراسته شدن به زيبايى و زدودن زشتى‌ها» اشاره‌اى بجا داشته و ايمان به غيب و خدا و فرشتگان و برزخ و محشر و حساب و بهشت و جهنم را نشانه مردم اهل هدايت و فلاح برمى‌شمرد؛ ايمانى كه از مرتبه علم گذشته و تبديل به يقينى مستحكم شده و راه نفوذى براى نفس اماره و شياطين باقى نمى‌گذارد. در ادامه اين مباحث، مؤلف، آراسته شدن به زيبايى‌هاى الهى را شايسته انسان كه خليفه خداوند است، دانسته و به تبيين برخى از اين امور مى‌پردازد؛ از جمله: نماز و انفاق و تقوا و اخلاص و مال حلال و...
در ادامه، خليفه ذات اقدس پروردگار را به زدودن زشتى‌ها و پليدى‌ها از نفس خود فراخوانده و قسمى از اين امور شيطانى را مطرح مى‌كند؛ مواردى كه هريك، به تنهايى مى‌توانند موجب هلاكت انسان در دنيا و خسارت جبران‌ناپذير آخرت گردند و انسان را از سعادت و كمال دور كنند؛ از جمله اين مهالك، كبر و ريا و شهوت حرام و تهمت و غيبت وحب دنيا و... را مى‌توان نام برد.
وضعيت كتاب
اين اثر، بر پايه منبر و سخنرانى‌هاى استاد انصاريان است. محقق كتاب، سعى زيادى داشته علاوه بر اينكه سبک و شيوه سخنران را در تبيين معارف اهل‌بيت(ع) تا حدى حفظ كند، شرايط كتابت را نيز در آن وارد نمايد؛ شرايطى همچون، عنوان‌بندى مناسب، تفكيك مطالب و موضوعات، ذكر نام مستقل براى هر بحث و استخراج مصادر آيات و روايات در پاورقى كتاب.
در ابتداى كتاب، فهرست محتويات، سخن ناشر و گفتار مؤلف ذكر شده و در پايان آن، فهارس كتاب كه شامل فهرست آيات، روايات، انبياء و معصومين، اعلام، قبايل و بيوتات و مذاهب، كتاب‌ها، مكان‌ها، منابع و مآخذ مى‌باشد.
منابع مقاله
مقدمه و متن كتاب.