الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۸۰۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۰ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه السلام]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR01436.jpg|بی‌قاب|چپ|طباطبایی، سید محمدحسین|175px]]
    [[پرونده:NUR00937J1.jpg|بندانگشتی|تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه السلام|250px]]


    '''تحليلى از زندگانى سياسى امام حسن مجتبى عليه السلام'''، به قلم [[سپهری، محمد|محمد سپهرى]] ، ترجمه فارسى كتاب «الحياة السياسية للإمام الحسن(ع)» تأليف [[عاملی، جعفر مرتضی|علامه جعفر مرتضى عاملى]] است.
    '''سید محمدحسین طباطبایی''' (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]]، [[بداية الحكمة|بدایة الحکمة]]، [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهایة الحکمة]] و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] است. از شاگردان برجسته او می‌توان به [[مطهری، مرتضی|مرتضی مطهری]] و [[بهشتی، سید محمد|سید محمد حسینی بهشتی]] اشاره کرد.


    در اين تأليف، نويسنده با ديدى محققانه به تجزيه و تحليل وقايعى همت گمارده است كه به‌طور مستقيم يا غير مستقيم با زندگانى امام حسن(ع) ارتباط دارد و در مواردى آن حضرت نقش فعالى در تكوين آن بر عهده داشته است، مثل داستان مباهله و بيعت رضوان. برخلاف تاريخ‌نگاران و سيره‌نويسان، به نقل حوادث و تاريخچه زندگانى امام حسن مجتبى(ع) نپرداخته، بلكه زندگانى سياسى آن جناب را به‌طور دقيق تجزيه و تحليل كرده است.
    در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)]]، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله نایینى]]، مرحوم آیت‌الله آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى]]، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم [[بادکوبه‌ای، سید حسین|آقا سید حسین بادکوبه‌اى]] کسب کرد.  


    مؤلف در اين كتاب، تنها به بررسى و تحليل زندگانى سياسى حضرت مجتبى(ع) در روزگار رسول اكرم(ص) و خلفاى سه‌گانه مى‌پردازد و به مطالعه زندگانى حضرت در روزگار خلافت ظاهرى اميرالمؤمنين(ع) و سپس دوران امامت خود آن حضرت(ع) نپرداخته است.
    علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم [[قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی|آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله]] تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.


    كتاب از مقدمه مترجم، پيشگفتار مؤلف و سه فصل تشكيل شده است.
    سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی]] بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[طباطبایی، سید محمدحسین|'''ادامه ...''']]</span>
     
    فصل اول كتاب با عنوان «زندگانى سياسى امام حسن(ع) در عهد رسول خدا(ص)»، بيش از آنكه رنگ يك نوشته تاريخى داشته باشد، با بيانى خطابه‌اى و تأثيرگذار به تحكيم اعتقادات شيعه پيرامون امامت امام حسن(ع)، جايگاه آن و دفاع از آن با استفاده از حديث، تاريخ و تفسير پرداخته است. نويسنده با در نظر گرفتن پيش‌فرض‌هاى كلامى خود، به تحليل مسائل پرداخته است. منابعى كه در اين فصل مورد استفاده قرار گرفته بسيار متنوع و از لحاظ موضوعى منابع تفسيرى و روايى سنى و شيعه، تاريخى، سيره، صحابه‌نگارى، مناقب، مقاتل و غيره را در بر مى‌گيرد.
     
    نويسنده بيان كرده است مواضع پيامبر(ص) در قبال حسنين(ع) حتى شدت عواطفى كه علناً نسبت به ايشان ابراز مى‌داشتند، انتخاب ايشان براى مباهله، شركت در بيعت رضوان، نشانه موقعيت منحصربه‌فرد آن‌ها و نيز تلاش پيامبر(ص) براى آماده كردن جامعه در پذيرفتن رهبرى و جانشينى آنان بود.
     
    فصل دوم با عنوان «زندگانى سياسى امام حسن(ع) در عهد شيخين»، از غصب فدك و موضع حضرت زهرا(س) و حسنين(ع) در قبال آن آغاز شده است. در اين فصل عمدتاً از منابع تاريخى و روايى استفاده شده است كه البته منابع ضعيفى در اين بين ديده مى‌شود. اين فصل بيشتر رويكرد تاريخى به خود گرفته است، گرچه هنوز كمابيش موضع‌گيرى‌هاى ارزشى قابل مشاهده است....
     
    <div class="mw-ui-button">[[تحلیلی از زندگانی سیاسی امام حسن مجتبی علیه السلام|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۳

    طباطبایی، سید محمدحسین

    سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، بدایة الحکمة، نهایة الحکمة و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. از شاگردان برجسته او می‌توان به مرتضی مطهری و سید محمد حسینی بهشتی اشاره کرد.

    در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)، مرحوم آیت‌الله نایینى، مرحوم آیت‌الله آقاى سید ابوالحسن اصفهانى حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌اى کسب کرد.

    علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.

    سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.ادامه ...