الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۷۷۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۰ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class="boxTitle"><big>'''[[موسوی اردبیلی، عبدالکریم|سيد عبد الكريم موسوى اردبيلى]]'''</big></div>
    [[پرونده:NUR86483J1.jpg|بی‌قاب|چپ|اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی|175px]]
    [[پرونده:NUR00341.jpg|بندانگشتی|موسوی اردبیلی، عبد الکریم|175px]]


    '''ميركريم موسوى كريمى'''، معروف به '''سيد عبد الكريم موسوى اردبيلى''' از مراجع تقلید، رئیس دیوان عالی کشور(1360-1368) و رئیس دانشگاه مفید قم، در هشتم بهمن 1304 در شهر اردبيل متولد گرديد. پدرش ميرعبد الرحيم، روحانى بزرگوار و مادرش زنى پارسا بود. وى در دو سالگى مادرش را از دست داد.
    '''اندیشه مقاومت از منظر آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای''' به گردآوری [[صلح میرزائی، سعید|سعید صلح میرزایی]] درباره مقاومت (دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی رهبر انقلاب) است.


    تحصيلات خود را در دوران كودكى و در مكتب‌خانه آغاز كرد و در سال 1319ش، وارد مدرسه علميه ملا ابراهيم در شهر اردبيل شد. در دورانى كه وى وارد مدرسه طلبگى گشت، اين مدارس به علت اقدامات رضاشاه رونق چندانى نداشتند؛ مثلاً در همان زمان فقط چهار طلبه در آن مدرسه درس حوزوى مى‌خواندند. بعد از اينكه متفقين خاك ايران را اشغال كردند و رضاشاه بركنار شد، رونق اين مدارس بيشتر شد؛ در نتيجه موسوى اردبيلى در همان مدرسه به تدريس مشغول گرديد.
    نوشتار حاضر در عمل به فرمان [[خامنه‌ای، سید علی|رهبر معظم انقلاب]] در جهت تبلیغ و تبیین نظریه مقاومت و همچنین باهدف تسهیل کار تبیین برای جوانان مؤمن و انقلابی با پژوهش در بیانات ایشان تدوین و توسط انتشارات انقلاب اسلامی عرضه شده است.


    وى در سال 1322 براى خواندن درس حوزوى در مراتب بالاتر، وارد شهر قم شد و حدوداً سه سال در اين شهر اقامت گزيد. وى در قم از محضر بزرگانى چون سيد محمدرضا گلپايگانى و سيد احمد خوانسارى تلمذ نمود.
    * '''وعده‌ی الهی به پیروزی اهل مقاومت'''


    در 16 آبان 1324 همراه با يكى از همشهريانش كه هم‌زمان در قم طلبه بود، به طرف نجف حركت كرد و از طريق اروندرود و با قايق به عراق رفت. در نجف وى همراه با هم‌سفرش به مدرسه «سيد» رفت و حدوداً دو سال در نجف اقامت داشت.
    وعده‌ی الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ی مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ که ملّت ایران در صدد بناى دوباره‌ی کشور خود برآمد این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است.
    هرجا دیدید که دشمنى زورگویى میکند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ی آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسئولیّتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیان‏گر آمریکا است کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمیتوانند بکنند. با ملّتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمیتوانند بکنند. همه‌ی راه‏ها به روى آنها بسته است.


    بعد از مدتى جو سياسى عراق به هم ريخت و هم‌زمان نامه‌اى نيز حاكى از بيمارى پدرش به دست وى رسيد. مجموع اين رويدادها باعث شد كه وى به همراه دو تن ديگر از دوستانش به قم بازگردد. نخست، تصورش بر اين بود كه دوباره به نجف براى ادامه تحصيل باز خواهد گشت، اما اين گونه نشد. وى در قم فعاليت خود را در حوزه علميه قم ادامه داد و حتى در انتشار مجله‌اى در قم به نام «مكتب اسلام» نيز سهيم بود.
    * '''جهاد امروز ما، جهاد کبیر'''
     
    [امروز] جنگ نظامى مطرح نیست؛ امروز براى کشور ما جنگ نظامىِ سنّتى و متعارف احتمال بسیار بسیار ضعیفى است لکن جهاد باقى است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط به معناى قتال نیست، فقط به معناى جنگ نظامى نیست؛ جهاد یک معناى بسیار وسیع‌ترى دارد. در بین جهادها جهادى هست که خداى متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده: «وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا»؛ ... ایستادگى و مقاومت‏ و عدم تبعیّت [است‏]. «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا» از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزى است که خداى متعال به آن گفته جهاد کبیر... در بین جهاد اصغر یک جهاد هست که خداى متعال آن را «جهاد کبیر» نام نهاده که آن همین است. «جهاد کبیر» یعنى چه؟ یعنى اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمى که در میدان مبارزه‌ی با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنى چه؟ یعنى تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهاى مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهاى مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد «جهاد کبیر».<span id="mp-more">[[اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی|'''ادامه ...''']]</span>
    وى در سال 1339 به علت بيمارى و ضعف به توصيه پزشكان مجبور به مراجعت به اردبيل به‌طور موقتى شد. وى فعاليت‌هايى در اردبيل انجام داد كه به علت نيمه‌كاره ماندن اين فعاليت‌ها تا سال 1347 در اردبيل ماند تا اين كارها به پايان برسند. فعاليت‌هاى وى در بازگشت به اردبيل، شامل بازسازى مدارس، تدريس علوم حوزوى و همچنين تصميم به احداث يك كارخانه بود كه با ممانعت شاه روبه‌رو شد.
     
    او در اردبيل فعاليت‌هاى سياسى نيز انجام داد. در زمان جنگ شش روزه اعراب و اسرائيل بود كه در آن زمان حكومت ايران از اسرائيل حمايت و بر ضد اعراب خبر منتشر مى‌كرد كه موسوى اردبيلى در منبرهاى خود به حمايت از اعراب سخنرانى كرد و باعث شد كه حكومت تصميم به دستگيرى وى بگيرد؛ هرچند به خاطر اعتصاب بقيه روحانيون از اين كار منصرف شده، به تذكر اكتفا كرد...
    <div class="mw-ui-button">[[موسوی اردبیلی، عبدالکریم|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۰۴

    اندیشه مقاومت از منظر حضرت آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای مدظله‌العالی

    اندیشه مقاومت از منظر آیت‌الله‌العظمی سید علی خامنه‌ای به گردآوری سعید صلح میرزایی درباره مقاومت (دیدگاه‌های سیاسی و اجتماعی رهبر انقلاب) است.

    نوشتار حاضر در عمل به فرمان رهبر معظم انقلاب در جهت تبلیغ و تبیین نظریه مقاومت و همچنین باهدف تسهیل کار تبیین برای جوانان مؤمن و انقلابی با پژوهش در بیانات ایشان تدوین و توسط انتشارات انقلاب اسلامی عرضه شده است.

    • وعده‌ی الهی به پیروزی اهل مقاومت

    وعده‌ی الهى این است که اگر اهل حق پاى حقّ خودشان بایستند، حق پیروز خواهد شد. در همه‌ی مراحل این‌طور است. در دوران انقلاب این را تجربه کردید، در دوران جنگ تجربه کردید، در دوران اسارت تجربه کردید، در دوران بعد از پایان جنگ که ملّت ایران در صدد بناى دوباره‌ی کشور خود برآمد این را تجربه کردید؛ در آینده هم باید این را یقین داشته باشید که عملى است. هرجا دیدید که دشمنى زورگویى میکند، در مقابل او بایستید. این، وظیفه‌ی آحاد مردم، دولتمردان، نمایندگان مردم و کسانى است که این مملکت مسئولیّتى را به آنها سپرده است. در مقابل دشمن متجاوز، در مقابل زورگوى ظالم، در مقابل استکبارى که امروز بر ارزشهاى الهى و معنوى طغیان کرده است که مظهرش هم دولت طاغوت و طغیان‏گر آمریکا است کوتاه نیایید. قدرتهاى مادّى، هیچ غلطى نمیتوانند بکنند. با ملّتى که ایستاده و به نیروى خود تکیه کرده است، هیچ کارى نمیتوانند بکنند. همه‌ی راه‏ها به روى آنها بسته است.

    • جهاد امروز ما، جهاد کبیر

    [امروز] جنگ نظامى مطرح نیست؛ امروز براى کشور ما جنگ نظامىِ سنّتى و متعارف احتمال بسیار بسیار ضعیفى است لکن جهاد باقى است؛ جهاد یک چیز دیگر است. جهاد فقط به معناى قتال نیست، فقط به معناى جنگ نظامى نیست؛ جهاد یک معناى بسیار وسیع‌ترى دارد. در بین جهادها جهادى هست که خداى متعال در قرآن آن را «جهاد کبیر» نام نهاده: «وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا»؛ ... ایستادگى و مقاومت‏ و عدم تبعیّت [است‏]. «فَلَا تُطِعِ الْكَافِرِينَ وَجَاهِدْهُمْ بِهِ جِهَادًا كَبِيرًا» از مشرکین اطاعت نکن. اطاعت نکردن از کفّار همان چیزى است که خداى متعال به آن گفته جهاد کبیر... در بین جهاد اصغر یک جهاد هست که خداى متعال آن را «جهاد کبیر» نام نهاده که آن همین است. «جهاد کبیر» یعنى چه؟ یعنى اطاعت نکردن از دشمن، از کافر؛ از خصمى که در میدان مبارزه‌ی با تو قرار گرفته اطاعت نکن. اطاعت یعنى چه؟ یعنى تبعیّت؛ تبعیّت نکن. تبعیّت نکردن در کجا؟ در میدانهاى مختلف؛ تبعیّت در میدان سیاست، در میدان اقتصاد، در میدان فرهنگ، در میدان هنر. در میدانهاى مختلف از دشمن تبعیّت نکن؛ این شد «جهاد کبیر».ادامه ...