خاتون‌آبادی‌، محمدصالح‌ بن‌ عبدالواسع: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    }}
    }}


    '''میرمحمدصالح خاتون‌آبادی''' (۱۰۵۸-۱۱۲۶ق)، فقیه، محدث و عالم امامی قرن یازدهم و دوازدهم هجری است. وی از شاگردان برجسته و داماد علامه محمدباقر مجلسی بود و پس از وی، منصب امامت جمعه و شیخ‌الاسلامی اصفهان را عهده‌دار شد. خاتون‌آبادی در فقه، حدیث، تفسیر و کلام تبحر داشت و آثار متعددی از خود به جای گذاشت. او در تکمیل آثار ناتمام علامه مجلسی مانند «بحارالانوار» و «مرآة العقول» نقش مهمی ایفا کرد.
    '''میرمحمدصالح خاتون‌آبادی''' (۱۰۵۸-۱۱۲۶ق)، فقیه، محدث و عالم امامی قرن یازدهم و دوازدهم هجری است. وی از شاگردان برجسته و داماد [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسی]] بود و پس از وی، منصب امامت جمعه و شیخ‌الاسلامی اصفهان را عهده‌دار شد. خاتون‌آبادی در فقه، حدیث، تفسیر و کلام تبحر داشت و آثار متعددی از خود به جای گذاشت. او در تکمیل آثار ناتمام [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] مانند «[[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحارالانوار]]» و «[[مرآة العقول في شرح أخبار آل الرسول|مرآة العقول]]» نقش مهمی ایفا کرد.


    ==ولادت==
    ==ولادت==
    خط ۴۸: خط ۴۸:


    ==تحصیلات==
    ==تحصیلات==
    وی تحصیلات ابتدایی را نزد پدرش میر عبدالواسع آغاز کرد. سپس فقه و حدیث را نزد محمد بن حسن شروانی (ملامیرزا) فراگرفت.<ref> [https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/63544 ر.ک: میر محمّد صالح خاتون آبادی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه]</ref> به مدت بیست سال نزد آقا حسین خوانساری (محقق خوانساری) تحصیل کرد و کتاب‌های شرح اشارات، شفا و شرح لمعه را از او آموخت. مهم‌ترین استاد وی علامه محمدباقر مجلسی بود که سی سال در محضر او تلمذ کرد و از وی اجازه نقل حدیث دریافت نمود.<ref> ر.ک: سعید، علیرضا، ص ج۱۴، ص۶۰۶</ref> خاتون‌آبادی ابتدا به علوم عقلی و حکمت گرایش داشت، اما تحت تأثیر علامه مجلسی، به فقه و حدیث روی آورد و در این زمینه‌ها به تبحر رسید.
    وی تحصیلات ابتدایی را نزد پدرش میر عبدالواسع آغاز کرد. سپس فقه و حدیث را نزد محمد بن حسن شروانی (ملامیرزا) فراگرفت.<ref> [https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/63544 ر.ک: میر محمّد صالح خاتون آبادی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه]</ref> به مدت بیست سال نزد [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|آقا حسین خوانساری]] ([[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانساری]]) تحصیل کرد و کتاب‌های شرح اشارات، شفا و شرح لمعه را از او آموخت. مهم‌ترین استاد وی [[مجلسی، محمدباقر|علامه محمدباقر مجلسی]] بود که سی سال در محضر او تلمذ کرد و از وی اجازه نقل حدیث دریافت نمود.<ref> ر.ک: سعید، علیرضا، ص ج۱۴، ص۶۰۶</ref> خاتون‌آبادی ابتدا به علوم عقلی و حکمت گرایش داشت، اما تحت تأثیر علامه مجلسی، به فقه و حدیث روی آورد و در این زمینه‌ها به تبحر رسید.


    ==فعالیت‌ها==
    ==فعالیت‌ها==
    پس از درگذشت علامه مجلسی در سال ۱۱۱۰ قمری، با وجود عالمان بزرگی مانند فاضل هندی و آقاجمال‌الدین خوانساری، میرمحمدصالح به امامت جمعه و سرپرستی حوزه علمی اصفهان منصوب شد. پس از وفات جعفر بن عبدالله کمره‌ای (شیخ‌الاسلام اصفهان) در سال ۱۱۱۵ قمری، منصب شیخ‌الاسلامی شهر نیز به او واگذار گردید.<ref> [https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/63544 ر.ک: میر محمّد صالح خاتون آبادی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه]</ref> وی در تکمیل آثار ناتمام استادش، علامه مجلسی، نقش مهمی داشت؛ از جمله اتمام هشت جلد باقی‌مانده از «بحارالانوار» و تکمیل شرح «مرآة العقول» بر کتاب «کافی». خاتون‌آبادی همچنین به تدریس و تربیت شاگردان بسیاری پرداخت که از جمله آنان فرزندش میرمحمدحسین، سید نورالدین جزایری و احمد بن اسماعیل جزائری بودند. او با وجود نفوذ و مقام علمی، گاه با حاکم وقت، شاه سلطان حسین صفوی، دچار اختلاف می‌شد و حتی برای مدتی از منصب شیخ‌الاسلامی عزل شد، اما بعداً با وساطت عمه شاه، دوباره به این سمت بازگشت.<ref> ر.ک: سعید، علیرضا، ص ج۱۴، ص۶۰۷</ref>
    پس از درگذشت [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]] در سال ۱۱۱۰ قمری، با وجود عالمان بزرگی مانند فاضل هندی و آقا جمال‌الدین خوانساری، میرمحمدصالح به امامت جمعه و سرپرستی حوزه علمی اصفهان منصوب شد. پس از وفات جعفر بن عبدالله کمره‌ای (شیخ‌الاسلام اصفهان) در سال ۱۱۱۵ قمری، منصب شیخ‌الاسلامی شهر نیز به او واگذار گردید.<ref> [https://hawzah.net/fa/Mostabser/View/63544 ر.ک: میر محمّد صالح خاتون آبادی، پایگاه اطلاع رسانی حوزه]</ref> وی در تکمیل آثار ناتمام استادش، علامه مجلسی، نقش مهمی داشت؛ از جمله اتمام هشت جلد باقی‌مانده از «بحارالانوار» و تکمیل شرح «مرآة العقول» بر کتاب «کافی». خاتون‌آبادی همچنین به تدریس و تربیت شاگردان بسیاری پرداخت که از جمله آنان فرزندش میرمحمدحسین، سید نورالدین جزایری و احمد بن اسماعیل جزائری بودند. او با وجود نفوذ و مقام علمی، گاه با حاکم وقت، شاه سلطان حسین صفوی، دچار اختلاف می‌شد و حتی برای مدتی از منصب شیخ‌الاسلامی عزل شد، اما بعداً با وساطت عمه شاه، دوباره به این سمت بازگشت.<ref> ر.ک: سعید، علیرضا، ص ج۱۴، ص۶۰۷</ref>


    ==وفات==
    ==وفات==
    خط ۸۸: خط ۸۸:
    [[حدائق المقربین (حدیقه پنجم) (و باب ششم و هفتم از حدیقه چهارم)]]
    [[حدائق المقربین (حدیقه پنجم) (و باب ششم و هفتم از حدیقه چهارم)]]


    [[رسالۀ هلالیه
    [[رسالۀ هلالیه]]


    [[الحديقتان الرابعة و الخامسة من کتاب حدائق المقربين [في تراجم أعلام الدين و فضائل السادة و المؤمنين]]]
    [[الحديقتان الرابعة و الخامسة من کتاب حدائق المقربين (في تراجم أعلام الدين و فضائل السادة و المؤمنين)]]


    [[گنجینه بهارستان (مجموعه 7 رساله در علوم قرآنی و روایی)]]
    [[گنجینه بهارستان (مجموعه 7 رساله در علوم قرآنی و روایی)]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۵ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۱

    میرمحمدصالح خاتون‌آبادی
    NUR21447J1.jpg
    نام کاملمیرمحمدصالح بن عبدالواسع حسینی خاتون‌آبادی
    نسبحسینی (منسوب به حسن افطس بن علی اصغر بن امام زین‌العابدین علیه‌السلام)
    نام پدرمیر عبدالواسع
    ولادت۱۰۵۸ قمری
    محل تولداصفهان، ایران
    محل زندگیاصفهان
    رحلت۱۱۲۶ قمری
    مدفننجف اشرف
    همسردختر علامه محمدباقر مجلسی
    فرزندانمیرمحمدحسین، میرزین‌العابدین، میرسید محمد، میرجعفر، میرسید علی
    دیناسلام
    مذهبشیعه دوازده امامی
    پیشهفقیه، محدث، مفسر
    منصبامامت جمعه و شیخ‌الاسلام اصفهان
    اطلاعات علمی
    علایق پژوهشیفقه، حدیث، تفسیر، کلام
    اساتید
    شاگردان
    برخی آثار

    میرمحمدصالح خاتون‌آبادی (۱۰۵۸-۱۱۲۶ق)، فقیه، محدث و عالم امامی قرن یازدهم و دوازدهم هجری است. وی از شاگردان برجسته و داماد علامه محمدباقر مجلسی بود و پس از وی، منصب امامت جمعه و شیخ‌الاسلامی اصفهان را عهده‌دار شد. خاتون‌آبادی در فقه، حدیث، تفسیر و کلام تبحر داشت و آثار متعددی از خود به جای گذاشت. او در تکمیل آثار ناتمام علامه مجلسی مانند «بحارالانوار» و «مرآة العقول» نقش مهمی ایفا کرد.

    ولادت

    میرمحمدصالح بن عبدالواسع حسینی خاتون‌آبادی در سال ۱۰۵۸ قمری در اصفهان، در خانواده‌ای مشهور از سادات حسینی که نسب آنان به حسن افطس بن علی اصغر بن امام زین‌العابدین(ع) می‌رسد، به دنیا آمد.[۱] [۲]خاندان خاتون‌آبادی از خاندان‌های علمی و سرشناس شیعه در عصر صفوی بودند.[۳]

    تحصیلات

    وی تحصیلات ابتدایی را نزد پدرش میر عبدالواسع آغاز کرد. سپس فقه و حدیث را نزد محمد بن حسن شروانی (ملامیرزا) فراگرفت.[۴] به مدت بیست سال نزد آقا حسین خوانساری (محقق خوانساری) تحصیل کرد و کتاب‌های شرح اشارات، شفا و شرح لمعه را از او آموخت. مهم‌ترین استاد وی علامه محمدباقر مجلسی بود که سی سال در محضر او تلمذ کرد و از وی اجازه نقل حدیث دریافت نمود.[۵] خاتون‌آبادی ابتدا به علوم عقلی و حکمت گرایش داشت، اما تحت تأثیر علامه مجلسی، به فقه و حدیث روی آورد و در این زمینه‌ها به تبحر رسید.

    فعالیت‌ها

    پس از درگذشت علامه مجلسی در سال ۱۱۱۰ قمری، با وجود عالمان بزرگی مانند فاضل هندی و آقا جمال‌الدین خوانساری، میرمحمدصالح به امامت جمعه و سرپرستی حوزه علمی اصفهان منصوب شد. پس از وفات جعفر بن عبدالله کمره‌ای (شیخ‌الاسلام اصفهان) در سال ۱۱۱۵ قمری، منصب شیخ‌الاسلامی شهر نیز به او واگذار گردید.[۶] وی در تکمیل آثار ناتمام استادش، علامه مجلسی، نقش مهمی داشت؛ از جمله اتمام هشت جلد باقی‌مانده از «بحارالانوار» و تکمیل شرح «مرآة العقول» بر کتاب «کافی». خاتون‌آبادی همچنین به تدریس و تربیت شاگردان بسیاری پرداخت که از جمله آنان فرزندش میرمحمدحسین، سید نورالدین جزایری و احمد بن اسماعیل جزائری بودند. او با وجود نفوذ و مقام علمی، گاه با حاکم وقت، شاه سلطان حسین صفوی، دچار اختلاف می‌شد و حتی برای مدتی از منصب شیخ‌الاسلامی عزل شد، اما بعداً با وساطت عمه شاه، دوباره به این سمت بازگشت.[۷]

    وفات

    میرمحمدصالح خاتون‌آبادی سرانجام در سال ۱۱۲۶ قمری در اصفهان درگذشت. پیکر او را به نجف اشرف انتقال دادند و در آنجا به خاک سپردند.[۸] برخی منابع تاریخ وفات او را ۱۱۱۶ قمری ذکر کرده‌اند، اما شواهد تاریخی (از جمله گزارش‌های وقایع‌السنین که تا سال ۱۱۲۶ از او نام برده) نشان می‌دهد تاریخ صحیح درگذشت وی ۱۱۲۶ قمری است.[۹]

    آثار

    • حدائق المقرّبین (درباره ملائکه، انبیا، ائمه و علما)
    • ذریعة النجاح فی اعمال السنة (درباره ادعیه و اعمال سال)
    • اصول العقائد (در علم کلام)
    • اسرار الصلاة
    • روادع النفوس (به فارسی، در علم اخلاق)
    • تفسیر سوره فاتحه
    • تفسیر سوره اخلاص
    • الایمان والکفر
    • شرح من لایحضره الفقیه
    • شرح الاستبصار
    • رساله التهلیلیة
    • چندین رساله درباره رؤیت هلال
    • التقویم الشرعی (منتخب تقویم المؤمنین)
    • الانوار المشرقة
    • احوال الملائکه
    • النجم الثاقب فی اثبات الواجب[۱۰][۱۱]

    پانويس

    منابع مقاله


    وابسته‌ها