غناء و موسیقی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'اهل بیت ' به 'اهلبیت ') |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
| تصویر =NUR85983J1.jpg | | تصویر =NUR85983J1.jpg | ||
| عنوان = غناء و موسیقی | | عنوان = غناء و موسیقی | ||
| عنوانهای دیگر = درسنامهی غناء و موسیقی ** متن درس خارج فقه رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت | | عنوانهای دیگر = درسنامهی غناء و موسیقی ** متن درس خارج فقه رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیتالله العظمی خامنهای مدظله العالی در موضوع غناء و موسیقی | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
==نمونه مباحث== | ==نمونه مباحث== | ||
*در اغانی [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانی]] و کتاب [[فجر الاسلام]] [[امین، احمد|احمد امین]] مطالب عجیب و تکان دهنده ای از رواج غناء در جامعه اسلامی آمده است؛ ولی در مقابل دستگاه بنی امیّه و بنی مروان و بنی عبّاس، | *در اغانی [[ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین|ابوالفرج اصفهانی]] و کتاب [[فجر الاسلام]] [[امین، احمد|احمد امین]] مطالب عجیب و تکان دهنده ای از رواج غناء در جامعه اسلامی آمده است؛ ولی در مقابل دستگاه بنی امیّه و بنی مروان و بنی عبّاس، اهلبیت (علیهم السّلام) بشدّت با غناء و متعلّقات آن مبارزه کردند که این در احادیث برجای مانده از آن بزرگواران مشهود است.<ref> مقدمه کتاب،ص ر.</ref> | ||
*استثنا کردن تلاوت قرآن از حکم حرمت غناء، درست نیست. بنابراین، اگر قرآن را به شکل غناء مُحرّم بخوانند، حرام است بلکه میتوان گفت حرمت آن از غناء معمولی اشدّ است؛ چون این توهین به قرآن است. آن غناء محرّمی که اگر قرآن را با آن بخوانند، محرّم است، کدام غناء است؟ همانی است که تعریفش را قبلاً گفتیم یعنی غناء لهوی مُضِلّ عن سبیل الله. فرض کنید شخصی به شکل یکی از تصنیفهای معروف متداول، آیه مبارکه قرآن را بخواند، این قطعاً لهوی میشود و بلاشک حرام است. امّا اگر قرآن را به شکل آوازی که غناء نیست بخواند _ چه آوازهای فارسی یا آوازهای عربی _ اشکالی ندارد، مثل همین تلاوتهایی که در مجالس و محافل معمول است _ چه ایرانیها، چه عربها _ تلاوت قرآن میکنند....<ref> متن کتاب، ص299.</ref> | *استثنا کردن تلاوت قرآن از حکم حرمت غناء، درست نیست. بنابراین، اگر قرآن را به شکل غناء مُحرّم بخوانند، حرام است بلکه میتوان گفت حرمت آن از غناء معمولی اشدّ است؛ چون این توهین به قرآن است. آن غناء محرّمی که اگر قرآن را با آن بخوانند، محرّم است، کدام غناء است؟ همانی است که تعریفش را قبلاً گفتیم یعنی غناء لهوی مُضِلّ عن سبیل الله. فرض کنید شخصی به شکل یکی از تصنیفهای معروف متداول، آیه مبارکه قرآن را بخواند، این قطعاً لهوی میشود و بلاشک حرام است. امّا اگر قرآن را به شکل آوازی که غناء نیست بخواند _ چه آوازهای فارسی یا آوازهای عربی _ اشکالی ندارد، مثل همین تلاوتهایی که در مجالس و محافل معمول است _ چه ایرانیها، چه عربها _ تلاوت قرآن میکنند....<ref> متن کتاب، ص299.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:تاریخ]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:تاریخ آسیا]] | ||
[[رده:تاریخ ایران]] | |||
[[رده:سلسلهها، تقسیمبندی دورهای]] | |||
[[رده:سلسلههای پس از اسلام]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 شهریور 1404]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مرداد 1404 توسط محمد خردمند]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۸ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۶:۰۷
| غناء و موسیقی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | خامنهای، علی، رهبر جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | درسنامهی غناء و موسیقی ** متن درس خارج فقه رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت آیتالله العظمی خامنهای مدظله العالی در موضوع غناء و موسیقی |
| ناشر | سازمان بانوان یهود ایران |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1398ش |
| چاپ | 4 |
| شابک | 978-600-98347-1-6 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ج93 ث8 1692 DSR |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
غناء و موسیقی، بازنویسیشده جلسات درس فقه استدلالی مقام معظم رهبری، در سالهای 1387 و 1388ش است که حکم شرعی این دو مسأله را بر اساس ادله اجتهادی تبیین میکند و به برخی از شبهات و پرسشهای کاربردی و مطرح نیز پاسخ میدهد.
هدف و روش
- ناشر انتشارات فقه روز (وابسته به انتشارات انقلاب اسلامی)، با تأکید بر اینکه مسأله «غناء» با آنکه ادله شرعی معتبر بر حرمت آن وجود دارد، از حیث معنا، قلمرو موضوع و مناط حرمت، از مسائل مشکل در فقه به شمار میآید، هدف از انتشار اثر حاضر را شناخت نگاه و روش فقهی امام خامنهای دانسته است.[۱]
ساختار و محتوا
- مباحث این اثر در قالب 76 جلسه درس خارج فقه در سالهای 1387 و 1388ش مطرح شده است. [۲]
- مقام معظم رهبری بعد از تحلیل و توضیح اجتهادی احکام و مسائل غناء و موسیقی، به 48 پرسش کاربردی و مطرح نیز پاسخ داده است.[۳]
نمونه مباحث
- در اغانی ابوالفرج اصفهانی و کتاب فجر الاسلام احمد امین مطالب عجیب و تکان دهنده ای از رواج غناء در جامعه اسلامی آمده است؛ ولی در مقابل دستگاه بنی امیّه و بنی مروان و بنی عبّاس، اهلبیت (علیهم السّلام) بشدّت با غناء و متعلّقات آن مبارزه کردند که این در احادیث برجای مانده از آن بزرگواران مشهود است.[۴]
- استثنا کردن تلاوت قرآن از حکم حرمت غناء، درست نیست. بنابراین، اگر قرآن را به شکل غناء مُحرّم بخوانند، حرام است بلکه میتوان گفت حرمت آن از غناء معمولی اشدّ است؛ چون این توهین به قرآن است. آن غناء محرّمی که اگر قرآن را با آن بخوانند، محرّم است، کدام غناء است؟ همانی است که تعریفش را قبلاً گفتیم یعنی غناء لهوی مُضِلّ عن سبیل الله. فرض کنید شخصی به شکل یکی از تصنیفهای معروف متداول، آیه مبارکه قرآن را بخواند، این قطعاً لهوی میشود و بلاشک حرام است. امّا اگر قرآن را به شکل آوازی که غناء نیست بخواند _ چه آوازهای فارسی یا آوازهای عربی _ اشکالی ندارد، مثل همین تلاوتهایی که در مجالس و محافل معمول است _ چه ایرانیها، چه عربها _ تلاوت قرآن میکنند....[۵]
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.