گرانسنگهای ادب (در مدح و نکوهش اشیاء): تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR16795J1.jpg | عنوان = گران سنگهای ادب | عنوانهای دیگر = در مدح و نکوهش اشیاء | پدیدآورندگان | پدیدآوران = ثعالبی، عبدالملک بن محمد (نويسنده) حسینی، محمدباقر (مترجم) اکبری، علی ( مترجم) غلامی، علی ( مترجم) |زبا...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]') |
||
| (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] (نويسنده) | [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد]] (نويسنده) | ||
[[حسینی، محمدباقر ]] (مترجم) | [[حسینی، محمدباقر]] (مترجم) | ||
[[اکبری، علی ]] ( مترجم) | [[اکبری، علی]] (مترجم) | ||
[[غلامی، علی]] ( مترجم) | [[غلامی، علی]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''گرانسنگهای ادب (در مدح و نکوهش اشیاء)'''، ترجمه فارسی دو کتاب | '''گرانسنگهای ادب (در مدح و نکوهش اشیاء)'''، ترجمه فارسی دو کتاب «[[اليواقيت في بعض المواقيت]]» و «[[تحفة الوزراء]]» [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ابومنصور عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبى]] (350-429ق) است که توسط [[محمدباقر حسینی]]، [[اکبری، علی|علی اکبری]] و [[غلامی، علی|علی غلامی]]، ترجمه شده است. | ||
«اليواقيت في بعض المواقيت»، کشکولی از ستایشها و ملامتها در موضوعات مختلف است <ref>[[الظرائف و اللطائف و اليواقيت في بعض المواقيت]]</ref>. | «اليواقيت في بعض المواقيت»، کشکولی از ستایشها و ملامتها در موضوعات مختلف است <ref>[[الظرائف و اللطائف و اليواقيت في بعض المواقيت]]</ref>. «[[تحفة الوزراء]]» نیز کتابی است منسوب به [[ثعالبی، عبدالملک بن محمد|ثعالبی]]، در موضوع اخلاق و سیاست وزراء <ref>[[تحفة الوزراء]]</ref>. | ||
ترجمه حاضر دارای دو بخش است: | ترجمه حاضر دارای دو بخش است: | ||
# بخش نخست، ترجمه کتاب «اليواقيت في بعض المواقيت» است که آن را به خوارزمشاه امیر گرگانج ارزانی داشته است. | # بخش نخست، ترجمه کتاب «اليواقيت في بعض المواقيت» است که آن را به خوارزمشاه امیر گرگانج ارزانی داشته است. | ||
# بخش دیگر آن، ترجمه | # بخش دیگر آن، ترجمه «[[تحفة الوزراء]]» است که آن را تقدیم وزیر او [[ابوعبدالله حمدونی]] نموده است<ref>ر.ک: مقدمه مترجم، ص11</ref>. | ||
کتاب با مقدمه محمدباقر حسینی آغاز شده است. ایشان گرچه در این مقدمه، مطالب ارزندهای را پیرامون اندیشه و تصور اشتباهی که معمولا در مورد عنوان کلمه «شاه» وجود دارد و عواقب سوء این اشتباه، بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص9-11</ref>، ولی هیچ توضیحی درباره کیفیت ترجمه و اینکه آیا مترجمان بهصورت مشترک هر دو بخش را ترجمه کردهاند یا هرکدام، بخشی جداگانه را ترجمه نمودهاند، نداده است. | کتاب با مقدمه [[حسینی، محمدباقر|محمدباقر حسینی]] آغاز شده است. ایشان گرچه در این مقدمه، مطالب ارزندهای را پیرامون اندیشه و تصور اشتباهی که معمولا در مورد عنوان کلمه «شاه» وجود دارد و عواقب سوء این اشتباه، بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص9-11</ref>، ولی هیچ توضیحی درباره کیفیت ترجمه و اینکه آیا مترجمان بهصورت مشترک هر دو بخش را ترجمه کردهاند یا هرکدام، بخشی جداگانه را ترجمه نمودهاند، نداده است. | ||
این ترجمه، گرچه سلیس و روان است، ولی دقت لازم در آن بهکار نرفته است؛ مثلا در آنجا که مطلبی در متن اصلی بهصورت ماضی استمراری بیان شده، در ترجمه بهصورت ماضی ساده منعکس گردیده و یا در آنجا که در متن اصلی سخنی به هدف مبالغه، ادات تشبیه در آن ذکر نگردیده تا مبالغه آن با لطافت و ظرافت تمام ارائه شود، در ترجمه، آن سخن، بدون مبالغه و با آوردن ادات تشبیه ذکر گردیده و لطافت و ظرافت و مبالغه آن بهکلی از دست رفته است. گویی مترجمان فقط میخواستهاند اصل معنا را منتقل کنند و کاری به ظرایف و لطایف ادبی نداشتهاند یا تشخیص نمیدادهاند؛ مثلا به مورد زیر توجه کنید: | این ترجمه، گرچه سلیس و روان است، ولی دقت لازم در آن بهکار نرفته است؛ مثلا در آنجا که مطلبی در متن اصلی بهصورت ماضی استمراری بیان شده، در ترجمه بهصورت ماضی ساده منعکس گردیده و یا در آنجا که در متن اصلی سخنی به هدف مبالغه، ادات تشبیه در آن ذکر نگردیده تا مبالغه آن با لطافت و ظرافت تمام ارائه شود، در ترجمه، آن سخن، بدون مبالغه و با آوردن ادات تشبیه ذکر گردیده و لطافت و ظرافت و مبالغه آن بهکلی از دست رفته است. گویی مترجمان فقط میخواستهاند اصل معنا را منتقل کنند و کاری به ظرایف و لطایف ادبی نداشتهاند یا تشخیص نمیدادهاند؛ مثلا به مورد زیر توجه کنید: | ||
متن: | متن: | ||
«كان معاوية، يقول: نحن الزمان! من رفعناه، ارتفع و من وضعناه اتضع». | «كان معاوية، يقول: نحن الزمان! من رفعناه، ارتفع و من وضعناه اتضع». | ||
ترجمه: | ترجمه: | ||
«معاویه گفت: ما [حاکمان] چون زمان هستیم! به هرکس ارزش دهیم، مقام والا یافته و هرکه را فروگذاریم خوار شود»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25</ref>. | «معاویه گفت: ما [حاکمان] چون زمان هستیم! به هرکس ارزش دهیم، مقام والا یافته و هرکه را فروگذاریم خوار شود»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص25</ref>. | ||
| خط ۵۵: | خط ۵۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، علم زبان]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۲۳:۰۲
| گران سنگهای ادب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | ثعالبی، عبدالملک بن محمد (نويسنده)
حسینی، محمدباقر (مترجم) اکبری، علی (مترجم) غلامی، علی (مترجم) |
| عنوانهای دیگر | در مدح و نکوهش اشیاء |
| ناشر | دانشگاه فردوسی مشهد |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1387ش |
| چاپ | 1 |
| شابک | 978-964-386-178-0 |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ی9033 3914 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
گرانسنگهای ادب (در مدح و نکوهش اشیاء)، ترجمه فارسی دو کتاب «اليواقيت في بعض المواقيت» و «تحفة الوزراء» ابومنصور عبدالملک بن محمد بن اسماعیل ثعالبى (350-429ق) است که توسط محمدباقر حسینی، علی اکبری و علی غلامی، ترجمه شده است.
«اليواقيت في بعض المواقيت»، کشکولی از ستایشها و ملامتها در موضوعات مختلف است [۱]. «تحفة الوزراء» نیز کتابی است منسوب به ثعالبی، در موضوع اخلاق و سیاست وزراء [۲].
ترجمه حاضر دارای دو بخش است:
- بخش نخست، ترجمه کتاب «اليواقيت في بعض المواقيت» است که آن را به خوارزمشاه امیر گرگانج ارزانی داشته است.
- بخش دیگر آن، ترجمه «تحفة الوزراء» است که آن را تقدیم وزیر او ابوعبدالله حمدونی نموده است[۳].
کتاب با مقدمه محمدباقر حسینی آغاز شده است. ایشان گرچه در این مقدمه، مطالب ارزندهای را پیرامون اندیشه و تصور اشتباهی که معمولا در مورد عنوان کلمه «شاه» وجود دارد و عواقب سوء این اشتباه، بیان کرده است[۴]، ولی هیچ توضیحی درباره کیفیت ترجمه و اینکه آیا مترجمان بهصورت مشترک هر دو بخش را ترجمه کردهاند یا هرکدام، بخشی جداگانه را ترجمه نمودهاند، نداده است.
این ترجمه، گرچه سلیس و روان است، ولی دقت لازم در آن بهکار نرفته است؛ مثلا در آنجا که مطلبی در متن اصلی بهصورت ماضی استمراری بیان شده، در ترجمه بهصورت ماضی ساده منعکس گردیده و یا در آنجا که در متن اصلی سخنی به هدف مبالغه، ادات تشبیه در آن ذکر نگردیده تا مبالغه آن با لطافت و ظرافت تمام ارائه شود، در ترجمه، آن سخن، بدون مبالغه و با آوردن ادات تشبیه ذکر گردیده و لطافت و ظرافت و مبالغه آن بهکلی از دست رفته است. گویی مترجمان فقط میخواستهاند اصل معنا را منتقل کنند و کاری به ظرایف و لطایف ادبی نداشتهاند یا تشخیص نمیدادهاند؛ مثلا به مورد زیر توجه کنید:
متن:
«كان معاوية، يقول: نحن الزمان! من رفعناه، ارتفع و من وضعناه اتضع».
ترجمه:
«معاویه گفت: ما [حاکمان] چون زمان هستیم! به هرکس ارزش دهیم، مقام والا یافته و هرکه را فروگذاریم خوار شود»[۵].
پانویس
- ↑ الظرائف و اللطائف و اليواقيت في بعض المواقيت
- ↑ تحفة الوزراء
- ↑ ر.ک: مقدمه مترجم، ص11
- ↑ ر.ک: همان، ص9-11
- ↑ ر.ک: متن کتاب، ص25
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- الظرائف و اللطائف و اليواقيت في بعض المواقيت.
- تحفة الوزراء.