فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - '( ' به '(')
جز (جایگزینی متن - 'سرگذشت نامه' به 'سرگذشت‌نامه')
 
(۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۶: خط ۶:
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[کعبی، عبدالله بن احمد]] (نويسنده)
[[کعبی، عبدالله بن احمد]] (نويسنده)
[[قاضی عبدالجبار بن احمد ]] (نویسنده)
[[قاضی عبدالجبار بن احمد]] (نویسنده)
[[جشمی، محسن بن محمد ]] (نویسنده)
[[جشمی، محسن بن محمد]] (نویسنده)
[[سید، فواد ]] (محقق)
[[سید، فواد]] (محقق)
[[سید، ایمن فواد]] (سایر)
[[سید، ایمن فواد]] (سایر)
|زبان
|زبان
| زبان = عربی
| زبان = عربی
| کد کنگره =  201/2 BP  
| کد کنگره =  201/2 BP  
| موضوع =معتزله - سرگذشت نامه - معتزله - عقاید
| موضوع =معتزله - سرگذشت‌نامه - معتزله - عقاید
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر = المعهد الألماني للابحاث الشرقية
| ناشر = المعهد الألماني للابحاث الشرقية
خط ۲۸: خط ۲۸:
| پیش از =  
| پیش از =  
}}
}}
'''فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة'''، مجموعه‌ای است از سه کتاب، از سه مؤلف، پیرامون فضیلت اعتزال و اصول مذهب معتزله و معرفی طبقات آنان، که توسط فؤاد سید (متولد 1949م)، تحقیق و منتشر شده است.
'''فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة'''، مجموعه‌ای است از سه کتاب، از سه مؤلف، پیرامون فضیلت اعتزال و اصول مذهب معتزله و معرفی طبقات آنان، که توسط [[سید، فؤاد|فؤاد سید]] (متولد 1949م)، تحقیق و منتشر شده است.


اثر حاضر، کتابی است که در آن، به موضوع فضیلت مذهب معتزله و اصول پنج‌گانه آن و شرح حال اعلام معتزله‌ای که در پنج قرن نخستین اسلام، می‌زیسته‌اند، درحالی‌که به دوازده طبقه تقسیم شده‌اند، پرداخته شده و برای نخستین بار، به قلم سه تن از مشایخ بزرگ معتزله، به دست ما رسیده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص19</ref>.
اثر حاضر، کتابی است که در آن، به موضوع فضیلت مذهب معتزله و اصول پنج‌گانه آن و شرح حال اعلام معتزله‌ای که در پنج قرن نخستین اسلام، می‌زیسته‌اند، درحالی‌که به دوازده طبقه تقسیم شده‌اند، پرداخته شده و برای نخستین بار، به قلم سه تن از مشایخ بزرگ معتزله، به دست ما رسیده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص19</ref>.


کتاب نخست، باب «ذكر المعتزلة» از «کتاب المقالات» ابوالقاسم عبدالله بن احمد کعبی بلخی (متوفای 319ق) است. بلخی در این کتاب، صرفا به ثبت مقالات مربوط به فرقه‌های مختلف اسلامی پرداخته و متعرض فرق سایر ادیان و ملحدین، نشده است. وی تألیف این کتاب را از حدود سال 290ق، آغاز نموده و در نگارش آن، مخصوصا به آنچه شیخ وی، ابوالحسین عبدالرحیم محمد بن عثمان خیاط، نوشته اعتماد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.
کتاب نخست، باب «ذكر المعتزلة» از «کتاب المقالات» [[کعبی، عبدالله بن احمد|ابوالقاسم عبدالله بن احمد کعبی بلخی]] (متوفای 319ق) است. [[کعبی، عبدالله بن احمد|بلخی]] در این کتاب، صرفا به ثبت مقالات مربوط به فرقه‌های مختلف اسلامی پرداخته و متعرض فرق سایر ادیان و ملحدین، نشده است. وی تألیف این کتاب را از حدود سال 290ق، آغاز نموده و در نگارش آن، مخصوصا به آنچه شیخ وی، [[ابوالحسین عبدالرحیم محمد بن عثمان خیاط]]، نوشته اعتماد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص34</ref>.


این کتاب، به دلیل ویژگی‌ها و اهمیت آن، مورد استقبال علمای بسیاری قرار گرفته و آن را، به‌عنوان یکی از مصادر و منابع اصلی نگارش آثار خود، انتخاب کرده‌اند که از جمله ایشان، می‌توان از: ابن متویه در «تذكرة في أحكام الجواهر و الأعراض»، ملاحمی در «المعتمد في أصول الدين»، عبدالقاهر بغدادی در «الفرق بين الفرق» و «الملل و النحل»، اسفراینی در «التبصير في الدين»، نسفی در «تبصرة الأدلة»، ابن جوزی در «المنتظم» و... نام برد<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>.
این کتاب، به دلیل ویژگی‌ها و اهمیت آن، مورد استقبال علمای بسیاری قرار گرفته و آن را، به‌عنوان یکی از مصادر و منابع اصلی نگارش آثار خود، انتخاب کرده‌اند که از جمله ایشان، می‌توان از: [[ابن متویه، حسن بن احمد|ابن متویه]] در «[[تذكرة في أحكام الجواهر و الأعراض]]»، [[ملاحمی خوارزمی، محمود بن محمد|ملاحمی]] در «[[كتاب المعتمد في أصول‌الدين|المعتمد في أصول الدين]]»، [[بغدادی، عبدالقاهر بن طاهر|عبدالقاهر بغدادی]] در «[[الفرق بين الفرق و بيان الفرقة الناجية منهم|الفرق بين الفرق]]» و «[[الملل و النحل (بغدادی)|الملل و النحل]]»، [[اسفراینی، شهفور بن طاهر|اسفراینی]] در «[[التبصير في‌الدين و تمييز الفرقة الناجية عن الفرق الهالكين|التبصير في الدين]]»، [[نسفی، میمون بن محمد|نسفی]] در «[[تبصرة الأدلة في أصول‌الدين علی طريقة الإمام أبي‌منصور الماتريدي|تبصرة الأدلة]]»، [[ابن جوزی، عبدالرحمن بن علی|ابن جوزی]] در «[[المنتظم في تاريخ الأمم و الملوك|المنتظم]]» و... نام برد<ref>ر.ک: همان، ص35</ref>.


بلخی در این کتاب، ابتدا به معرفی و توضیح اصول پنج‌گانه مذهب معتزلی (توحید، عدل، وعید، منزلة بین المنزلتین، امر به معروف و نهی از منکر) پرداخته و سپس، برخی از بزرگان این مذهب و آثارشان را معرفی کرده است؛ از جمله: واصل بن عطا، عمرو بن عبید و ابوهذیل محمد بن هذیل علاف<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-11</ref>.
[[کعبی، عبدالله بن احمد|بلخی]] در این کتاب، ابتدا به معرفی و توضیح اصول پنج‌گانه مذهب معتزلی (توحید، عدل، وعید، منزلة بین المنزلتین، امر به معروف و نهی از منکر) پرداخته و سپس، برخی از بزرگان این مذهب و آثارشان را معرفی کرده است؛ از جمله: واصل بن عطا، عمرو بن عبید و ابوهذیل محمد بن هذیل علاف<ref>ر.ک: متن کتاب، ص3-11</ref>.


کتاب دوم، «فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة و مباينتهم لسائر المخالفين»، از مهم‌ترین آثار قاضی عبدالجبار بن احمد (359- 415ق) می‌باشد که در آن، به اصول مذهب معتزله و معرفی تاریخ و رجال آن پرداخته و همچنین، فرقه‌های مختلف اسلامی و تفاوت‌های میان آنها را در آن ذکر کرده است. وی این کتاب را قبل از سال 407ق/1017م، یعنی تاریخ وفات امیر سید ملک عادل خوارزم، املا و آن را به او، اهدا کرده است و بدین سبب، این کتاب، آخرین اثر و یا جزو آخرین آثار وی محسوب می‌شود<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص53-54</ref>.
کتاب دوم، «[[فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة و مباينتهم لسائر المخالفين]]»، از مهم‌ترین آثار [[قاضی عبدالجبار بن احمد]] (359- 415ق) می‌باشد که در آن، به اصول مذهب معتزله و معرفی تاریخ و رجال آن پرداخته و همچنین، فرقه‌های مختلف اسلامی و تفاوت‌های میان آنها را در آن ذکر کرده است. وی این کتاب را قبل از سال 407ق/1017م، یعنی تاریخ وفات امیر سید ملک عادل خوارزم، املا و آن را به او، اهدا کرده است و بدین سبب، این کتاب، آخرین اثر و یا جزو آخرین آثار وی محسوب می‌شود<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص53-54</ref>.


خلیل بن ایبک صفدی، اهمیت این کتاب را چنین بیان نموده است: «هرکس کتاب طبقات معتزله قاضی عبدالجبار را مطالعه نماید، به تعداد و تشکیلات آنان (معتزلیان) آگاهی خواهد یافت» <ref>ر.ک: همان، ص56</ref>.
[[صفدی، خلیل بن ایبک|خلیل بن ایبک صفدی]]، اهمیت این کتاب را چنین بیان نموده است: «هرکس کتاب طبقات معتزله [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضی عبدالجبار]] را مطالعه نماید، به تعداد و تشکیلات آنان (معتزلیان) آگاهی خواهد یافت» <ref>ر.ک: همان، ص56</ref>.


مطالب این کتاب، بر سه رکن اصلی، بنا نهاده شده است:
مطالب این کتاب، بر سه رکن اصلی، بنا نهاده شده است:
خط ۴۹: خط ۴۹:
نویسنده، مطالب کتاب را با ادله فضیلت مذهب معتزله آغاز نموده و سپس، به موضوعاتی همچون ترتیب علمای متکلمین، مدح اعتزال، ذم قدریه، قضا و قدر و... پرداخته<ref>ر.ک: متن کتاب، ص85-178</ref> و در آخر، طبقات ده‌گانه معتزله را معرفی نموده است<ref>ر.ک: همان، ص180-360</ref>.
نویسنده، مطالب کتاب را با ادله فضیلت مذهب معتزله آغاز نموده و سپس، به موضوعاتی همچون ترتیب علمای متکلمین، مدح اعتزال، ذم قدریه، قضا و قدر و... پرداخته<ref>ر.ک: متن کتاب، ص85-178</ref> و در آخر، طبقات ده‌گانه معتزله را معرفی نموده است<ref>ر.ک: همان، ص180-360</ref>.


کتاب سوم، طبقه یازدهم و دوازدهم از کتاب «شرح عيون المسائل» حاکم جشمى، ابوسعد محسن بن محمد بن کرامه جشمی بیهقی (413-494ق) می‌باشد. این کتاب، جزو مهم‌ترین آثار جشمی بوده که مطالب آن، در هفت قسم، در موضوعات زیر تنظیم شده است:
کتاب سوم، طبقه یازدهم و دوازدهم از کتاب «[[شرح عيون المسائل]]» [[جشمی، محسن بن محمد|حاکم جشمى]]، [[جشمی، محسن بن محمد|ابوسعد محسن بن محمد بن کرامه جشمی بیهقی]] (413-494ق) می‌باشد. این کتاب، جزو مهم‌ترین آثار [[جشمی، محسن بن محمد|جشمی]] بوده که مطالب آن، در هفت قسم، در موضوعات زیر تنظیم شده است:
# ذکر فرقه‌های خارج از اسلام؛
# ذکر فرقه‌های خارج از اسلام؛
# فرقه‌های اهل قبله؛
# فرقه‌های اهل قبله؛
خط ۵۷: خط ۵۷:
# نبوات؛
# نبوات؛
# ادله شرع.
# ادله شرع.
جشمی در نگارش این کتاب، بر کتب قاضی عبدالجبار اعتماد کرده است؛ به‌ویژه در قسم سوم آن که به رجال معتزله مربوط می‌شود، بر کتاب «فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة» وی، اعتمادی کامل نموده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص69</ref>.
جشمی در نگارش این کتاب، بر کتب [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضی عبدالجبار]] اعتماد کرده است؛ به‌ویژه در قسم سوم آن که به رجال معتزله مربوط می‌شود، بر کتاب «فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة» وی، اعتمادی کامل نموده است<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص69</ref>.


از جمله افراد معرفی‌شده در این کتاب، می‌توان از قاضی عبدالجبار همدانی، ابوعبدالله محمد بن داعی و ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسینی نام برد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص371-384</ref>.
از جمله افراد معرفی‌شده در این کتاب، می‌توان از [[قاضی عبدالجبار بن احمد|قاضی عبدالجبار همدانی]]، [[ابوعبدالله محمد بن داعی]] و [[ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسینی]] نام برد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص371-384</ref>.


==پانویس==
==پانویس==
خط ۷۵: خط ۷۵:
[[رده:کلام و عقاید]]
[[رده:کلام و عقاید]]
[[رده:طبقات و تراجم متکلمان]]
[[رده:طبقات و تراجم متکلمان]]
[[رده:آثارکلی،تقسیمات فرقه ای (معتزله، اشاعره، ماتریدیه، اهل حدیث. وهابیه، شیعه امامیه، زیدیه، اسماعیلیه)]]
[[رده:آثارکلی،تقسیمات فرقه‌ای (معتزله، اشاعره، ماتریدیه، اهل حدیث. وهابیه، شیعه امامیه، زیدیه، اسماعیلیه)]]


[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1404]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ بهمن 1403 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ بهمن 1403 توسط محسن عزیزی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۲

فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة، مجموعه‌ای است از سه کتاب، از سه مؤلف، پیرامون فضیلت اعتزال و اصول مذهب معتزله و معرفی طبقات آنان، که توسط فؤاد سید (متولد 1949م)، تحقیق و منتشر شده است.

فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة
فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة
پدیدآورانکعبی، عبدالله بن احمد (نويسنده)

قاضی عبدالجبار بن احمد (نویسنده) جشمی، محسن بن محمد (نویسنده) سید، فواد (محقق)

سید، ایمن فواد (سایر)
ناشرالمعهد الألماني للابحاث الشرقية
مکان نشرلبنان - بیروت
سال نشر1439ق - 2017م
چاپ1
شابک978-3-87997-705-5
موضوعمعتزله - سرگذشت‌نامه - معتزله - عقاید
زبانعربی
تعداد جلد1
کد کنگره
201/2 BP
نورلایبمطالعه و دانلود pdf

اثر حاضر، کتابی است که در آن، به موضوع فضیلت مذهب معتزله و اصول پنج‌گانه آن و شرح حال اعلام معتزله‌ای که در پنج قرن نخستین اسلام، می‌زیسته‌اند، درحالی‌که به دوازده طبقه تقسیم شده‌اند، پرداخته شده و برای نخستین بار، به قلم سه تن از مشایخ بزرگ معتزله، به دست ما رسیده است[۱].

کتاب نخست، باب «ذكر المعتزلة» از «کتاب المقالات» ابوالقاسم عبدالله بن احمد کعبی بلخی (متوفای 319ق) است. بلخی در این کتاب، صرفا به ثبت مقالات مربوط به فرقه‌های مختلف اسلامی پرداخته و متعرض فرق سایر ادیان و ملحدین، نشده است. وی تألیف این کتاب را از حدود سال 290ق، آغاز نموده و در نگارش آن، مخصوصا به آنچه شیخ وی، ابوالحسین عبدالرحیم محمد بن عثمان خیاط، نوشته اعتماد کرده است[۲].

این کتاب، به دلیل ویژگی‌ها و اهمیت آن، مورد استقبال علمای بسیاری قرار گرفته و آن را، به‌عنوان یکی از مصادر و منابع اصلی نگارش آثار خود، انتخاب کرده‌اند که از جمله ایشان، می‌توان از: ابن متویه در «تذكرة في أحكام الجواهر و الأعراض»، ملاحمی در «المعتمد في أصول الدين»، عبدالقاهر بغدادی در «الفرق بين الفرق» و «الملل و النحل»، اسفراینی در «التبصير في الدين»، نسفی در «تبصرة الأدلة»، ابن جوزی در «المنتظم» و... نام برد[۳].

بلخی در این کتاب، ابتدا به معرفی و توضیح اصول پنج‌گانه مذهب معتزلی (توحید، عدل، وعید، منزلة بین المنزلتین، امر به معروف و نهی از منکر) پرداخته و سپس، برخی از بزرگان این مذهب و آثارشان را معرفی کرده است؛ از جمله: واصل بن عطا، عمرو بن عبید و ابوهذیل محمد بن هذیل علاف[۴].

کتاب دوم، «فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة و مباينتهم لسائر المخالفين»، از مهم‌ترین آثار قاضی عبدالجبار بن احمد (359- 415ق) می‌باشد که در آن، به اصول مذهب معتزله و معرفی تاریخ و رجال آن پرداخته و همچنین، فرقه‌های مختلف اسلامی و تفاوت‌های میان آنها را در آن ذکر کرده است. وی این کتاب را قبل از سال 407ق/1017م، یعنی تاریخ وفات امیر سید ملک عادل خوارزم، املا و آن را به او، اهدا کرده است و بدین سبب، این کتاب، آخرین اثر و یا جزو آخرین آثار وی محسوب می‌شود[۵].

خلیل بن ایبک صفدی، اهمیت این کتاب را چنین بیان نموده است: «هرکس کتاب طبقات معتزله قاضی عبدالجبار را مطالعه نماید، به تعداد و تشکیلات آنان (معتزلیان) آگاهی خواهد یافت» [۶].

مطالب این کتاب، بر سه رکن اصلی، بنا نهاده شده است:

  1. فضیلت مذهب معتزله: نویسنده در این بخش، به معرفی اسامی و القاب معتزلیان پرداخته و از فضیلت اعتزال و سند معتزله سخن گفته است. وی در این بخش، به نقد سخن کسانی که معتزله را قدریه دانسته‌اند، نیز پرداخته است.
  2. طبقات رجال معتزله: وی در این بخش، اعلام معتزله را به ده طبقه تقسیم کرده و به معرفی آنها پرداخته که تا زمان او، بی‌سابقه بوده است.
  3. شکل گرفتن اختلافات میان مسلمانان[۷].

نویسنده، مطالب کتاب را با ادله فضیلت مذهب معتزله آغاز نموده و سپس، به موضوعاتی همچون ترتیب علمای متکلمین، مدح اعتزال، ذم قدریه، قضا و قدر و... پرداخته[۸] و در آخر، طبقات ده‌گانه معتزله را معرفی نموده است[۹].

کتاب سوم، طبقه یازدهم و دوازدهم از کتاب «شرح عيون المسائل» حاکم جشمى، ابوسعد محسن بن محمد بن کرامه جشمی بیهقی (413-494ق) می‌باشد. این کتاب، جزو مهم‌ترین آثار جشمی بوده که مطالب آن، در هفت قسم، در موضوعات زیر تنظیم شده است:

  1. ذکر فرقه‌های خارج از اسلام؛
  2. فرقه‌های اهل قبله؛
  3. ذکر معتزله و رجال و اخبار و اعتقادات اجماعی و فرقه‌های آنان؛
  4. توحید؛
  5. تعدیل و تجویر؛
  6. نبوات؛
  7. ادله شرع.

جشمی در نگارش این کتاب، بر کتب قاضی عبدالجبار اعتماد کرده است؛ به‌ویژه در قسم سوم آن که به رجال معتزله مربوط می‌شود، بر کتاب «فضل الاعتزال و طبقات المعتزلة» وی، اعتمادی کامل نموده است[۱۰].

از جمله افراد معرفی‌شده در این کتاب، می‌توان از قاضی عبدالجبار همدانی، ابوعبدالله محمد بن داعی و ابوالعباس احمد بن ابراهیم حسینی نام برد[۱۱].

پانویس

  1. ر.ک: مقدمه محقق، ص19
  2. ر.ک: همان، ص34
  3. ر.ک: همان، ص35
  4. ر.ک: متن کتاب، ص3-11
  5. ر.ک: مقدمه محقق، ص53-54
  6. ر.ک: همان، ص56
  7. ر.ک: همان، ص54-55
  8. ر.ک: متن کتاب، ص85-178
  9. ر.ک: همان، ص180-360
  10. ر.ک: مقدمه محقق، ص69
  11. ر.ک: متن کتاب، ص371-384

منابع مقاله

مقدمه و متن کتاب.


وابسته‌ها