میمونی، عبدالملک بن عبدالحمید: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
| اندازه تصویر = | | اندازه تصویر = | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل =عبدالملک بن عبدالحمید میمونی | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر = | ||
| لقب = | | لقب = | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =عبدالحمید | ||
| ولادت = | | ولادت = | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت =ربیع‌الاوّل سال ۲۷۴ق | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید ={{فهرست جعبه عمودی | [[یزِید بن هارون]] | [[روح بن عباده]] | [[اسحاق ازرق]]}} | ||
| مشایخ = | | مشایخ = | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[الجامع في العلل و معرفة الرجال]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE23665AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE23665AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
'''عبدالملک بن عبدالحمید میمونی'''، حافظ، محدث و فقیه حنبلی قرن سوم هجری قمری، | {{کاربردهای دیگر|میمونی (ابهام‌زدایی)}} | ||
'''عبدالملک بن عبدالحمید میمونی''' (متوفی۲۷۴ق)، حافظ، محدث و فقیه حنبلی قرن سوم هجری قمری، است که ارتباطی مستحکم با پیشوای حنبلیان، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] (164-241ق) داشت و دیدگاه‌های حدیثی و رجالی او را گزارش کرده است. | |||
==نسب و ولادت== | ==نسب و ولادت== | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۹: | ||
==استادان و شاگردان== | ==استادان و شاگردان== | ||
* عبدالملک بن عبدالحمید میمونی از کسان بسیاری حدیث شنید؛ مانند ابْن علیه، ابومُعَاوِیه، یزِید بن | * عبدالملک بن عبدالحمید میمونی از کسان بسیاری حدیث شنید؛ مانند ابْن علیه، ابومُعَاوِیه، [[زاذان واسطی، یزید بن هارون|یزِید بن هَارُون]]، اسحاق ازرق، محمد بن عبید طنافسی، [[قیسی بصری، روح بن عباده|روح بن عباده]]، [[مکی بن ابراهیم]]، حجّاج بن محمد اعور و قعنبی. او 22 سال (از 205 تا 227ق) ملازم [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بود. او گوید: شنیدم که [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بعد از سلام نماز می‌گفت: «سُبْحَانَ رَبك رب الْعِزَّة عَمَّا يصفونَ». گفته شده است: [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] به «عبدالملک بن عبدالحمید میمونی» احترام ویژه‌ای می‌گذاشت که برای دیگران مراعات نمی‌کرد. میمونی و جماعتی از [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] و پدرش روایاتی را نقل کرده‌اند<ref>ر.ک: السيوطي، ج1، ص267</ref>. | ||
* تعدادی از راویان نیز از میمونی روایت نقل کرده‌اند؛ مثل ابوعوانه، ابوبکر بن زیاد نیشابوری، ابوعلی محمد بن سعید حرّانی، محمد بن منذر شکر و ابراهیم بن محمد بن متّویه<ref>ر.ک: الذهبي، ج20، ص390</ref>. | * تعدادی از راویان نیز از میمونی روایت نقل کرده‌اند؛ مثل ابوعوانه، ابوبکر بن زیاد نیشابوری، ابوعلی محمد بن سعید حرّانی، محمد بن منذر شکر و ابراهیم بن محمد بن متّویه<ref>ر.ک: الذهبي، ج20، ص390</ref>. | ||
| خط ۶۹: | خط ۷۰: | ||
* الذهبي، محمد بن أحمد، «تاريخ الإسلام»، تحقيق عمر عبدالسلام التدمري، دارالكتاب العربي، بیروت، 1413ق. | * الذهبي، محمد بن أحمد، «تاريخ الإسلام»، تحقيق عمر عبدالسلام التدمري، دارالكتاب العربي، بیروت، 1413ق. | ||
* السيوطي، جلال‌الدين، «طبقات الحفاظ»، دارالكتب العلمية، بیروت، الطبعة الأولى، 1403ق. | * السيوطي، جلال‌الدين، «طبقات الحفاظ»، دارالكتب العلمية، بیروت، الطبعة الأولى، 1403ق. | ||
* | * [https://ketabonline.com/ar/books/6465/read?part=1&page=212&index=3727384/3727661/3727696/3727699 موقع «جامع الكتب الإسلامية»، «طبقات الحنابلة»، ابن أبي‌يعلى، أبوالحسين] | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۸: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 مهر 1403]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط محمد خردمند]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ مهر 1403 توسط محمد خردمند]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ مهر 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۱۱
| میمونی، عبد الملک بن عبد الحمید | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | عبدالملک بن عبدالحمید میمونی |
| نام پدر | عبدالحمید |
| رحلت | ربیع‌الاوّل سال ۲۷۴ق |
| اطلاعات علمی | |
| اساتید | |
| برخی آثار | الجامع في العلل و معرفة الرجال |
برای دیگر کاربردها، میمونی (ابهام‌زدایی) را ببینید.
عبدالملک بن عبدالحمید میمونی (متوفی۲۷۴ق)، حافظ، محدث و فقیه حنبلی قرن سوم هجری قمری، است که ارتباطی مستحکم با پیشوای حنبلیان، احمد بن حنبل (164-241ق) داشت و دیدگاه‌های حدیثی و رجالی او را گزارش کرده است.
نسب و ولادت
- ابوالحسن عبدالملک بن عبدالحمید بن میمون بن مهران میمونی رَقّی جزری از اصحاب احمد بن حنبل[۱] و از فقیهان و محدثان بزرگ بود[۲].
استادان و شاگردان
- عبدالملک بن عبدالحمید میمونی از کسان بسیاری حدیث شنید؛ مانند ابْن علیه، ابومُعَاوِیه، یزِید بن هَارُون، اسحاق ازرق، محمد بن عبید طنافسی، روح بن عباده، مکی بن ابراهیم، حجّاج بن محمد اعور و قعنبی. او 22 سال (از 205 تا 227ق) ملازم احمد بن حنبل بود. او گوید: شنیدم که احمد بن حنبل بعد از سلام نماز می‌گفت: «سُبْحَانَ رَبك رب الْعِزَّة عَمَّا يصفونَ». گفته شده است: احمد بن حنبل به «عبدالملک بن عبدالحمید میمونی» احترام ویژه‌ای می‌گذاشت که برای دیگران مراعات نمی‌کرد. میمونی و جماعتی از احمد بن حنبل و پدرش روایاتی را نقل کرده‌اند[۳].
- تعدادی از راویان نیز از میمونی روایت نقل کرده‌اند؛ مثل ابوعوانه، ابوبکر بن زیاد نیشابوری، ابوعلی محمد بن سعید حرّانی، محمد بن منذر شکر و ابراهیم بن محمد بن متّویه[۴].
صفات
- احمد بن على بن شعیب نسایى از «عبدالملک میمونی» نقل حدیث کرده و ابوحاتم و دیگران وی را ثقه شمرده‌اند[۵].
وفات
- سرانجام ابوالحسن میمونی در ربیع‌الاوّل سال ۲۷۴ق، به دیار باقی شتافت؛ درحالی‌که کمتر از صد سال داشت و شیخ و مفتی دیار خودش بود[۶].
آثار
نمونه روایت
- ابوالحسن میمونی گفته است: از احمد بن حنبل پرسیدم: آیا بین اسلام و ایمان، جدایی می‌افکنی؟ گفت: بله. گفتم حجت تو بر این مطلب چیست؟ گفت: عموم روایات بر این مطلب دلالت دارد... [۷].
پانویس
منابع مقاله
- الذهبي، محمد بن أحمد، «تاريخ الإسلام»، تحقيق عمر عبدالسلام التدمري، دارالكتاب العربي، بیروت، 1413ق.
- السيوطي، جلال‌الدين، «طبقات الحفاظ»، دارالكتب العلمية، بیروت، الطبعة الأولى، 1403ق.
- موقع «جامع الكتب الإسلامية»، «طبقات الحنابلة»، ابن أبي‌يعلى، أبوالحسين