الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۴ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR04064J1.jpg|بی‌قاب|چپ| عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها|175px]]
    [[پرونده:NUR08203.jpg|بی‌قاب|چپ|محفوظی، عباس|175px]]


    '''عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها''' تألیف [[داودی، سعید|سعید داودی]]، [[رستم‌نژاد، مهدی|مهدى (غضنفر) رستم‌نژاد]]؛ زیر نظر [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازی]]، طرحی تازه برای بررسی قیام [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] که از ریشه‌ها و انگیزه‌ها شروع سپس به بیان اصل وقایع از منابع معروف و معتبر می‌پردازد و سرانجام به بیان آثار گسترده و ثمرات مهم آن ختم می‌گردد.
    '''عباس محفوظى''' (1307-1403ش)، از اساتید حوزه علميه قم، عضو جامعه مدرسين؛ نماينده رهبرى در دانشگاه تهران؛ عضو شوراى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها؛ نماينده سه دوره مجلس خبرگان رهبرى، از مراجع تقلید شیعه


    در مقدمه کتاب که توسط [[مکارم شیرازی، ناصر|آیت‌الله مکارم شیرازی]] نگاشته شده است بر این موضوع تکیه شده که نباید اشک و آه مانع روح حماسی آن شود و تنها به صورت یک حادثه غم‌انگیز توأم با اشک و آه درآید.
    او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات [[بروجردی، حسین|بروجردى]]، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره)، [[آملی، هاشم|ميرزا هاشم آملى]]، محقق داماد، [[گلپایگانی، سید محمدرضا|گلپايگانى]]، و شيخ عباسعلى شاهرودى رفت و از محضر آن بزرگواران بهره‌هاى بسيار برد. امّا استاد اصلى او در فقه و اصول، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) بود. او در بخش حكمت نيز از محضر [[طباطبایی، سید محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهره‌مند شد و [[شرح منظومة السبزواري (گرامی)|شرح منظومه]] حكمت را نيز از آيت‌الله [[منتظری، حسینعلی|منتظرى]] آموخت. او در درس‌هاى اخلاق استادان خود نيز حاضر مى‌شد.


    همچنان که شعارهای انقلابی «هیهات مناالذلة» و «إن الحیاة عقیدة و جهاد» که برگرفته از تاریخ کربلا بود، در کنار اشعار پر اشک و آه معنا و مفهوم جدیدی پدید آورده و ضمن عزاداری با ارزش سنتی- که هرگز نباید فراموش شود- ابعاد حماسه کربلا نیز باید تشریح گردد. در نتیجه در این کتاب محققین محترم سعی دارند تا از ریشه‌ها و انگیزه‌های واقعه شروع و بابیان آثار و ثمرات آن ختم گردد.
    ايشان تلاش‌هاى فرهنگى بسيارى را به انجام رسانده است. او كه از نخستين سال‌هاى تحصيل، به تدريس مى‌پرداخته، بارها و بارها كتب دوره مقدمات و سطح را به طلاب مستعدّ و فضلاى بسيارى درس داد؛ و سال‌ها به تدريس خارج فقه پرداخت و طلاب بسيارى را از درس و اخلاق خود بهره‌مند ساخت.


    در بخش نخست در شش فصل به شخصیت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] و فلسفه ی عزاداری پرداخته شده است و در پایان بخش اول تحلیل صحیح در فلسفه‌ی عزاداری آمده است.
    او در زمينه علوم عقلى نيز به تدريس كتب فلسفى، از جمله [[شرح منظومة السبزواري (گرامی)|شرح منظومه سبزوارى]] پرداخته است. همچنين وى كتابى در زمينه ولايت فقيه نگاشته است و كتاب‌هاى بسيارى نيز در دست چاپ دارد.
     
    نویسنده درباره شخصیت [[امام حسین علیه‌السلام|امام حسین(ع)]] می‌نویسد: امام حسین(ع) چه در عصر رسول خدا(ص) و چه پس از آن حضرت، تا زمان خلافت معاویه همواره مورد احترام مسلمانان و خلفا قرار داشت، چرا که وی علاوه بر امتیازات انسانی و عظمت روحی و معنوی و کرامت و بزرگواری، فرزند رسول خدا(ص) و مورد محبت فوق‌العاده او بود، ولی در زمان معاویه و سپس یزید وضع دگرگون شد. هر چند معتقدیم ریشه‌های جریان خونین کربلا را باید از «سقیفه» پی‌جویی کرد.
    ایشان از قبل از پيروزى انقلاب، عضو جامعه محترم مدرسين بوده؛ پس از پیروزی انقلاب، مدت هشت سال نماينده آيات و رهبرى در دانشگاه تهران و عضو شوراى مركزى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها بود؛ بيش از هشت سال در گزينش اساتيد دانشگاه‌هاى سراسر كشور فعاليت داشت.
    <span id="mp-more">[[عاشورا: ریشه‌ها، انگیزه‌ها، رویدادها، پیامدها|'''ادامه ...''']]</span>
     
    ايشان در كنار تحصيل و تدريس، از مبارزه بر ضد رژيم پهلوى بازنماند و ضمن شركت در جلسات جامعه مدرسين حوزه علميه قم، زير بسيارى از اعلاميه‌هاى افشاگرانه آن مركز را امضا كرد. او در رژيم گذشته بارها مورد تعقيب، بازجويى و تبعيد قرار گرفته و با پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى نيز همواره مدافع و يار امام(ره) و رهبر معظم انقلاب بوده است.
     
    آیت‌الله محفوظی در روز چهارشنبه 21 شهریور 1403ش برابر با 7 ربیع‌الاول 1446ق درگذشت.<span id="mp-more">[[محفوظی، عباس|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۳۵

    محفوظی، عباس

    عباس محفوظى (1307-1403ش)، از اساتید حوزه علميه قم، عضو جامعه مدرسين؛ نماينده رهبرى در دانشگاه تهران؛ عضو شوراى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها؛ نماينده سه دوره مجلس خبرگان رهبرى، از مراجع تقلید شیعه

    او با اتمام دوره سطح به دروس خارج حضرات آيات بروجردى، امام خمينى(ره)، ميرزا هاشم آملى، محقق داماد، گلپايگانى، و شيخ عباسعلى شاهرودى رفت و از محضر آن بزرگواران بهره‌هاى بسيار برد. امّا استاد اصلى او در فقه و اصول، امام خمينى(ره) بود. او در بخش حكمت نيز از محضر علامه طباطبايى بهره‌مند شد و شرح منظومه حكمت را نيز از آيت‌الله منتظرى آموخت. او در درس‌هاى اخلاق استادان خود نيز حاضر مى‌شد.

    ايشان تلاش‌هاى فرهنگى بسيارى را به انجام رسانده است. او كه از نخستين سال‌هاى تحصيل، به تدريس مى‌پرداخته، بارها و بارها كتب دوره مقدمات و سطح را به طلاب مستعدّ و فضلاى بسيارى درس داد؛ و سال‌ها به تدريس خارج فقه پرداخت و طلاب بسيارى را از درس و اخلاق خود بهره‌مند ساخت.

    او در زمينه علوم عقلى نيز به تدريس كتب فلسفى، از جمله شرح منظومه سبزوارى پرداخته است. همچنين وى كتابى در زمينه ولايت فقيه نگاشته است و كتاب‌هاى بسيارى نيز در دست چاپ دارد.

    ایشان از قبل از پيروزى انقلاب، عضو جامعه محترم مدرسين بوده؛ پس از پیروزی انقلاب، مدت هشت سال نماينده آيات و رهبرى در دانشگاه تهران و عضو شوراى مركزى نمايندگان رهبرى در دانشگاه‌ها بود؛ بيش از هشت سال در گزينش اساتيد دانشگاه‌هاى سراسر كشور فعاليت داشت.

    ايشان در كنار تحصيل و تدريس، از مبارزه بر ضد رژيم پهلوى بازنماند و ضمن شركت در جلسات جامعه مدرسين حوزه علميه قم، زير بسيارى از اعلاميه‌هاى افشاگرانه آن مركز را امضا كرد. او در رژيم گذشته بارها مورد تعقيب، بازجويى و تبعيد قرار گرفته و با پيروزى شكوهمند انقلاب اسلامى نيز همواره مدافع و يار امام(ره) و رهبر معظم انقلاب بوده است.

    آیت‌الله محفوظی در روز چهارشنبه 21 شهریور 1403ش برابر با 7 ربیع‌الاول 1446ق درگذشت.ادامه ...