قرآن کتاب هدایت از دیدگاه امام خمینی(س): تفاوت میان نسخهها
({{آثار امام خمینی}}) |
جز (added Category:درباره امام خمینی using HotCat) |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ فروردین 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
[[رده:آثار امام خمینی]] | [[رده:آثار امام خمینی]] | ||
[[رده:درباره امام خمینی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۵
قرآن کتاب هدایت از دیدگاه امام خمینی(س) | |
---|---|
پدیدآوران | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران (نويسنده) مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) (محقق) |
عنوانهای دیگر | قرآن کتاب هدایت در دیدگاه امام خمینی(س) |
ناشر | مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خمينی(س) |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1391ش |
چاپ | 8 |
شابک | 964-335-040-1 |
موضوع | خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368 - پیامها و سخنرانیها - نظریه درباره قرآن |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | 1391 /ق4ق4 1574/5 DSR |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
قرآن کتاب هدایت از دیدگاه امام خمینی(س)، مجموعه پیامها، سخنان و نظرات امام(س) درباره قرآن است که توسط گروهی از نویسندگان تحت اشراف مؤسسه تنظیم و نشر آثار حضرت امام خمینی(س) گردآوری و تدوین شده است.
نوشتار حاضر، شامل دیدگاههای امام خمینی(س) درباره قرآن است که در پی بیان حقیقت قرآن و اسرار آن و گشودن هرچه بیشتر راه بهرهبرداری از آن است[۱].
کتاب در سه بخش تنظیم شده است. در بخش اول، تحت عنوان «هویت قرآن»، به مباحثی همچون منزلت، جامعیت، مقاصد، دعوت، اعجاز و تحریف قرآن پرداخته شده است. بخش دوم، به علوم قرآنی اختصاص یافته است. مباحث مطرحشده در این بخش عبارت از کیفیت نزول، قرائت و آداب آن، فهم و حجب فهم و مراتب آن است که با مطالبی پیرامون تفسیر قرآن و تفسیر به رأی به پایان میرسد.
بخش سوم، با عنوان «مردم و قرآن»، به بحث پیرامون برخورد مردم با قرآن و جایگاه آن در میان آنها اشاره کرده است. مباحث این بخش شامل صبر و استقامت در دفاع از قرآن، قیام برای قرآن، پیروزی در پرتو قرآن، معاندین و قرآن و مهجوریت قرآن در میان مسلمانان است[۲].
لازم به ذکر است که در این کتاب تلاش شده است برای هریک از قطعات منتخب، عنوانی با توجه به مضمون قطعه مورد نظر انتخاب شود. همچنین عبارتها با توجه به پیام صریح و اصلی آنها در ذیل نزدکترین عنوان انتخابی آورده شود و از تکرار آنها در عناوین دیگر خوداری گردد. حتیالامکان سعی شده مطالب ذیل هر عنوان بهترتیب تاریخ تألیف و بیان برگزیده شود[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه.