سیف فرغانی، محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۳ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
    {{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
    | عنوان = سیف فرغانی،محمد
    | عنوان = سیف فرغانی، محمد
    | تصویر = NUR23876.jpg
    | تصویر = NUR23876.jpg
    | اندازه تصویر =
    | اندازه تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام کامل =
    | نام کامل =سیف‌الدین ابوحامد محمد فرغانی
    | نام‌های دیگر =
    | نام‌های دیگر =
    | لقب =
    | لقب =
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر =
    | ولادت =
    | ولادت =نیمه دوم قرن هفتم
    | محل تولد =
    | محل تولد =
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =تبریز
    | رحلت =
    | رحلت =بعد از 705ق و پیش از 749ق
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن =
    خط ۲۲: خط ۲۲:
    | خویشاوندان =
    | خویشاوندان =
    | دین =
    | دین =
    | مذهب =
    | مذهب =سنی، حنفی
    | پیشه =
    | پیشه =شاعر
    | منصب =
    | منصب =
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    | حوزه =
    | حوزه =
    | علایق پژوهشی =
    | علایق پژوهشی =
    | سبک نوشتاری =
    | سبک نوشتاری = متاثر از سبک خراسانی
    | آثار =
    | آثار =[[ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی]]
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =
    | کد مؤلف = AUTHORCODE23876AUTHORCODE
    | کد مؤلف = AUTHORCODE23876AUTHORCODE
    }}
    }}
    '''سیف‌الدین ابوحامد محمد فرغانی'''، شاعر قرن هفتم و هشتم، از او اطلاع اندکی در دست است. مدتی در تبریز می‌زیسته، پیر خانقاه بوده و مریدانی داشته است. بعد از 705ق و پیش از 749ق، درگذشت. دیوان سیف فرغانی تنها اثر برجای‌مانده از اوست.
    '''سیف‌الدین ابوحامد محمد فرغانی'''، شاعر قرن هفتم و هشتم، از او اطلاع اندکی در دست است. مدتی در تبریز می‌زیسته، پیر خانقاه بوده و مریدانی داشته است. بعد از 705ق و پیش از 749ق، درگذشت. [[دیوان سیف فرغانی]] تنها اثر برجای‌مانده از اوست.


    سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی، بنا بر قراینی در نیمه نخست سده هفتم زاده شده است. از زندگی او آگاهی چندانی در دست نیست. اگر پس از نزدیک به هفت سده از درگذشتش نسخه‌ای از دیوان او یافت نمی‌شد و به چاپ نمی‌رسید، او همچنان برای ایرانیان ناشناخته می‌ماند. در طول این هفت سده، در تذکره‌ها و تاریخ‌ها، نشانی از او دیده نشده است<ref>ر.ک: عیدگاه طرقبه‌ای، وحید، ج25، ص748</ref>‏؛ مگر در مقاله‌ای که احمد آتش، استاد دانشگاه استانبول، درباره نسخه‌ای از دیوان او به ترکی انتشار داده است<ref>ر.ک: صفا، ذبیح‌الله، ص9</ref>‏.
    == ولادت ==
    سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی، بنا بر قراینی در نیمه نخست سده هفتم زاده شده است.  
     
    == زندگی‌نامه ==
    از زندگی او آگاهی چندانی در دست نیست. اگر پس از نزدیک به هفت سده از درگذشتش نسخه‌ای از دیوان او یافت نمی‌شد و به چاپ نمی‌رسید، او همچنان برای ایرانیان ناشناخته می‌ماند. در طول این هفت سده، در تذکره‌ها و تاریخ‌ها، نشانی از او دیده نشده است<ref>ر.ک: عیدگاه طرقبه‌ای، وحید، ج25، ص748</ref>‏؛ مگر در مقاله‌ای که احمد آتش، استاد دانشگاه استانبول، درباره نسخه‌ای از دیوان او به ترکی انتشار داده است<ref>ر.ک: صفا، ذبیح‌الله، ص9</ref>‏.


    بزرگ‌ترین علت گمنام ‌ماندن او کوچش از وطن به آسیای صغیر بود. او بیشتر عمر خود را در شهر کوچک آقسرای گذراند. در آن زمان، آسیای صغیر تحت سلطه ایلخانیان و اوضاع آن آشفته بود و با ایران مراودات اندکی داشت. گوشه‌گیری سیف و خودداری او از ستایش امیران و صاحب‌منصبان نیز شاید در گمنام ‌ماندنش مؤثر بوده است. همه آگاهی‌های راجع به زندگی و آثار سیف منحصر به دیوان اوست.
    بزرگ‌ترین علت گمنام ‌ماندن او کوچش از وطن به آسیای صغیر بود. او بیشتر عمر خود را در شهر کوچک آقسرای گذراند. در آن زمان، آسیای صغیر تحت سلطه ایلخانیان و اوضاع آن آشفته بود و با ایران مراودات اندکی داشت. گوشه‌گیری سیف و خودداری او از ستایش امیران و صاحب‌منصبان نیز شاید در گمنام ‌ماندنش مؤثر بوده است. همه آگاهی‌های راجع به زندگی و آثار سیف منحصر به دیوان اوست.


    طبق دیوان، او اهل سنت و از پیروان مذهب حنفیه بود. بااین‌حال، یکی از اشعار کهن فارسی که شاعری اهل سنت در رثای حسین بن علی(ع) و شهیدان کربلا سروده، شعر تأثیرگذار اوست با این مطلع:
    طبق دیوان، او اهل سنت و از پیروان مذهب حنفیه بود. بااین‌حال، یکی از اشعار کهن فارسی که شاعری اهل سنت در رثای حسین بن علی(ع) و شهیدان کربلا سروده، شعر تأثیرگذار اوست با این مطلع:
    '''ای قوم درین عزا بگریید
    {{شعر}}
    بر کشته کربلا بگریید'''.
    {{ب|''ای قوم درین عزا بگریید''|2=''بر کشته کربلا بگریید''}}
    {{پایان شعر}}


    سیف مدتی در تبریز زیست. پیر خانقاه بود و مریدانی داشت.
    سیف مدتی در تبریز زیست. پیر خانقاه بود و مریدانی داشت.
    خط ۷۰: خط ۷۵:
    ==وابسته‌ها==
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}
    {{وابسته‌ها}}
    [[ديوان سیف الدین محمد فرغانی]]
    [[ديوان سیف‌الدین محمد فرغانی]]


    [[برگ خزان دیده]]
    [[برگ خزان دیده]]
    خط ۷۸: خط ۸۳:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1403 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۵۲

    سیف فرغانی، محمد
    NUR23876.jpg
    نام کاملسیف‌الدین ابوحامد محمد فرغانی
    ولادتنیمه دوم قرن هفتم
    محل زندگیتبریز
    رحلتبعد از 705ق و پیش از 749ق
    مذهبسنی، حنفی
    پیشهشاعر
    اطلاعات علمی
    سبک نوشتاریمتاثر از سبک خراسانی
    برخی آثارديوان سیف‌الدین محمد فرغانی

    سیف‌الدین ابوحامد محمد فرغانی، شاعر قرن هفتم و هشتم، از او اطلاع اندکی در دست است. مدتی در تبریز می‌زیسته، پیر خانقاه بوده و مریدانی داشته است. بعد از 705ق و پیش از 749ق، درگذشت. دیوان سیف فرغانی تنها اثر برجای‌مانده از اوست.

    ولادت

    سیف‌الدین ابوالمحامد محمد فرغانی، بنا بر قراینی در نیمه نخست سده هفتم زاده شده است.

    زندگی‌نامه

    از زندگی او آگاهی چندانی در دست نیست. اگر پس از نزدیک به هفت سده از درگذشتش نسخه‌ای از دیوان او یافت نمی‌شد و به چاپ نمی‌رسید، او همچنان برای ایرانیان ناشناخته می‌ماند. در طول این هفت سده، در تذکره‌ها و تاریخ‌ها، نشانی از او دیده نشده است[۱]‏؛ مگر در مقاله‌ای که احمد آتش، استاد دانشگاه استانبول، درباره نسخه‌ای از دیوان او به ترکی انتشار داده است[۲]‏.

    بزرگ‌ترین علت گمنام ‌ماندن او کوچش از وطن به آسیای صغیر بود. او بیشتر عمر خود را در شهر کوچک آقسرای گذراند. در آن زمان، آسیای صغیر تحت سلطه ایلخانیان و اوضاع آن آشفته بود و با ایران مراودات اندکی داشت. گوشه‌گیری سیف و خودداری او از ستایش امیران و صاحب‌منصبان نیز شاید در گمنام ‌ماندنش مؤثر بوده است. همه آگاهی‌های راجع به زندگی و آثار سیف منحصر به دیوان اوست.

    طبق دیوان، او اهل سنت و از پیروان مذهب حنفیه بود. بااین‌حال، یکی از اشعار کهن فارسی که شاعری اهل سنت در رثای حسین بن علی(ع) و شهیدان کربلا سروده، شعر تأثیرگذار اوست با این مطلع:

    ای قوم درین عزا بگرییدبر کشته کربلا بگریید

    سیف مدتی در تبریز زیست. پیر خانقاه بود و مریدانی داشت.

    وفات

    فرغانی دوران پیری را در آقسرای گذراند و بعد از 705ق و پیش از 749ق، درگذشت.

    آثار

    دیوان سیف فرغانی: در سه جلد از 1341 تا 1344ش و در یک جلد با تجدید نظر در 1364ش، به همت ذبیح‌الله صفا به چاپ رسیده است[۳]‏.

    پانویس

    1. ر.ک: عیدگاه طرقبه‌ای، وحید، ج25، ص748
    2. ر.ک: صفا، ذبیح‌الله، ص9
    3. ر.ک: عیدگاه طرقبه‌ای، وحید، ص748

    منابع مقاله

    1. عیدگاه طرقبه‌ای، وحید، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، چاپ اول، تهران، 1397.
    2. صفا، ذبیح‌الله، «برگ خزان‌دیده: گزیده اشعار سیف فرغانی»، با مقدمه دکتر ذبیح‌الله صفا، انتخاب و توضیح دکتر سید محمد ترابی، تهران، انتشارات سخن، چاپ اول، تابستان 1375.


    وابسته‌ها