المرور بين العلمين في مفاخرة الحرمين: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
# مقدمه و متن کتاب. | # مقدمه و متن کتاب. | ||
# محدثی، جواد، «مفاخره دو حرم»، فصلنامه علمی - ترویجی میقات، دوره 5، شماره 19، فروردین | # [https://miqat.hajj.ir/article_37437.html محدثی، جواد، «مفاخره دو حرم»، فصلنامه علمی - ترویجی میقات، دوره 5، شماره 19، فروردین 1376] | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:زبانشناسی، زبان و ادبیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:زبان و ادبیات شرقی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات عربی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1403]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۲۱:۱۷
المرور بين العلمين في مفاخرة الحرمين، اثر نورالدین علی بن محمد زرندی مدنی حنفی (710-802ق)، نوعی مفاخره و برشمردن فضایل و افتخارات مکه و مدینه است که با تحقیق محمد عید خطراوی، منتشر شده است.
| المرور بين العلمين في مفاخرة الحرمين | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | زرندی، نورالدین علی بن محمد (نويسنده) خطراوی، محمد عید (محقق) |
| ناشر | مکتبة دار التراث |
| مکان نشر | عربستان - مدینه منوره |
| سال نشر | 1407ق - 1987م |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /م4ز4 2344 PJA |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
کتاب با مقدمه مفصلی از محقق آغاز شده که تقریبا دوسوم حجم آن را در بر گرفته است. محقق در این مقدمه، ابتدا شرح حال مفصلی از مؤلف ارائه داده و سپس، به معرفی اثر وی و بیان ویژگیها و امتیازات آن، پرداخته است[۱].
اثر حاضر، نوعی مفاخره و برشمردن فضایل و افتخارات مکه و مدینه است، از زبان خود این دو حرم شریف که با نثری ادبی و مقفا و مسجع، آمیختهای از نظم و نثر بهصورت «مقامهنویسی» نگارش یافته و بسیاری از احادیث مربوط به فضایل این دو شهر مقدس، در ضمن مناظره یادشده آمده است. متن کتاب، از نظر زیبایی نثر و استفاده سرشار از صناعات لفظی و معنوی و ظرایف علم بدیع، در حد بالایی است[۲].
بهمنظور آشنایی بیشتر با کتاب و سبک نویسنده، به بخشی از آن اشاره میشود:
«مدینه»، در بیان افتخاراتش چنین لب به سخن گشود: «حمد و سپاس خدایی را که بر دیگر شهرها برتریام داد و با قدوم بهترین بندگان، بر سینهام مدال شرف نهاد و بر همه شرافت بخشید و بر اندامم جامه گرانبهای فخر پوشید و در دنیا و آخرت سربلندم ساخت. خاکم را شفای دردها و غبارم را دوای جذام قرار داد. پس، از دیرزمان بر هر سرزمین برتری دارم. هر خطیبی نامم را بر زبان دارد و هر جانی عطرم را بر مشام. اقامت در من، سپر بلاست و فضایم چون بهشت، مصفاست. افتخارم همین بس که منبر پیامبر(ص) را دارم. بهسوی مسجد من راه میپویند و در آن هر نمازی به هزار برابر میجویند. فروغ بلندم و بلندای ریشهدار دیار شکوهم. بیسبب نیست که پیشتاز میدانم». «مکه»، چون این عبارات و اشارات را شنید، گفت: «گویا به در میگویی تا دیوار بشنود! ای مدینه مسکین، آرامتر! به من کنایه میزنی و غلبه میجویی و با وجود من به خود میبالی»؟![۳].
پانویس
منابع مقاله
- مقدمه و متن کتاب.
- محدثی، جواد، «مفاخره دو حرم»، فصلنامه علمی - ترویجی میقات، دوره 5، شماره 19، فروردین 1376