الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۸۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱۰ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <big>'''[[در سوگ امیر آزادی]]'''</big>
    [[پرونده:NUR01436.jpg|بی‌قاب|چپ|طباطبایی، سید محمدحسین|175px]]


    [[پرونده:NUR02674J1.jpg|بندانگشتی|در سوگ امیر آزادی|175px]]
    '''سید محمدحسین طباطبایی''' (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]]، [[بداية الحكمة|بدایة الحکمة]]، [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهایة الحکمة]] و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] است. از شاگردان برجسته او می‌توان به [[مطهری، مرتضی|مرتضی مطهری]] و [[بهشتی، سید محمد|سید محمد حسینی بهشتی]] اشاره کرد.


    '''در سوگ امير آزادى'''، ترجمه كتاب [[مثير الأحزان|مثير الاحزان]] ، اثر [[ابن‌نما، جعفر بن محمد|جعفر بن محمد ابن نما حلى]] است كه توسط آقاى [[کرمی، علی|على كرمى]] به فارسى ترجمه شده است.
    در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)]]، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله نایینى]]، مرحوم آیت‌الله آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى]]، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم [[بادکوبه‌ای، سید حسین|آقا سید حسین بادکوبه‌اى]] کسب کرد.  


    مؤلف بزرگوار، اين نوشته را در ترسيم رويداد غم انگيز و جانسوز عاشورا و شهادت حضرت حسين(ع) و ياران فداكارش به خامه خويش آراسته است.
    علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم [[قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی|آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله]] تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.


    او در اين كتاب، در انديشه نگرش تحليلى به اين رويداد شور انگيز و شعور آفرين و بر شمردن درس‌هايى؛ چون: درس اخلاص و ايمان شكيبايى و پايمردى شهامت و شجاعت، ايثار و فداكارى، مردم دوستى و احساس مسئوليت، عزّت و كرامت، آزادگى و حريّت، توكل و اعتماد به خدا، راستى و درستى، صراحت و حق‌گويى، شهامت و همت بلند، وفا و صفا، مردم‌نوازى و مردم دوستى، عدالت خواهى و نوانديشى، اصلاح‌طلبى و ستم ستيزى، دفاع از حقوق و امنيت مردم و مبارزه با استبداد و انحصار و ده‌ها درس افتخار آفرين و انسان پرور ديگرى كه حسين(ع) به انسان‌ها آموخت نمى‌باشد؛ هم چنان كه در مقام پژوهش درباره علل و عوامل اين نهضت دگرگون‌ساز و شگرف و شمارش انگيزه‌هاى آن نيز نيست ...
    سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی]] بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[طباطبایی، سید محمدحسین|'''ادامه ...''']]</span>
     
    هدف آن بزرگوار نگارش سيره حسين(ع) و امتيازات و ويژگى‌هاى اخلاقى و انسانى آن حضرت نيز نمى‌باشد و تنها در انديشه گردآورى نكات حماسى و حماسه‌ساز عاشورا هم نيست، گرچه به گونه‌اى از همه اين نكات و مفاهيم در اين كتاب و نوشته آمده است، بلكه هدف مؤلف گرانقدر ترسيم اين رويداد جانسوز و غمبار، نه به صورت فشرده و نارسا و نه گسترده و خسته‌كننده است ...، و به باور مترجم در اين هدف خدايش يار بوده و توفيق همراه، و كتابش مورد توجه دانشمندان و پژوهش‌گران قرار گرفته و به صورت يكى از منابع مورد اعتماد در اين مورد در آمده است.
     
    <div class="mw-ui-button">[[در سوگ امیر آزادی|'''ادامه''']]</div>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۳

    طباطبایی، سید محمدحسین

    سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، بدایة الحکمة، نهایة الحکمة و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. از شاگردان برجسته او می‌توان به مرتضی مطهری و سید محمد حسینی بهشتی اشاره کرد.

    در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)، مرحوم آیت‌الله نایینى، مرحوم آیت‌الله آقاى سید ابوالحسن اصفهانى حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌اى کسب کرد.

    علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.

    سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.ادامه ...