المنثور و المنظوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR96427J1.jpg | عنوان = المنثور و المنظوم | عنوان‌های دیگر = القصائد المفردات التي لا مثل لها | پدیدآورندگان | پدیدآوران = طیفور، احمد بن ابی طاهر (نويسنده) غیا‌ض‌، محسن‌ (محقق) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = | مو...» ایجاد کرد)
     
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۵: خط ۵:
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآورندگان
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[طیفور، احمد بن ابی طاهر]] (نويسنده)
    [[ابن ابی‌طاهر، احمد بن ابی‌طاهر]] (نويسنده)
    [[غیا‌ض‌، محسن‌]] (محقق)
    [[غیا‌ض‌، محسن‌]] (محقق)
    |زبان
    |زبان
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | پیش از =  
    | پیش از =  
    }}
    }}
    '''المنثور و المنظوم؛ القصائد المفردات التي لا مثل لها'''، اثری از ابوالفضل احمد بن ابی‌طاهر طیفور (204-280ق)، ادیب، مورخ و جغرافی‌دان، است. این اثر ادبی به همت محسن غیاض تحقیق شده است.
    '''المنثور و المنظوم؛ القصائد المفردات التي لا مثل لها'''، اثری از [[ابن ابی‌طاهر، احمد بن ابی‌طاهر|ابوالفضل احمد بن ابی‌طاهر طیفور]] (204-280ق)، ادیب، مورخ و جغرافی‌دان، است. این اثر ادبی به همت [[غیا‌ض‌، محسن‌|محسن غیاض]] تحقیق شده است.


    نوشتار حاضر که به ادبیات منظوم عربی اختصاص یافته، در حقیقت بخشی از بزرگ‌ترین نوشته ادبی نویسنده است و شامل چهارده جزء بوده، لکن به دلایلی بیش از سه جزء از آن به دست نرسیده است. در برخی از منابع از این کتاب با عنوان «اختيار المنظوم و المنثور» نیز یاد شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص22-23</ref>.
    نوشتار حاضر که به ادبیات منظوم عربی اختصاص یافته، در حقیقت بخشی از بزرگ‌ترین نوشته ادبی نویسنده است و شامل چهارده جزء بوده، لکن به دلایلی بیش از سه جزء از آن به دست نرسیده است. در برخی از منابع از این کتاب با عنوان «اختيار المنظوم و المنثور» نیز یاد شده است<ref>ر.ک: مقدمه، ص22-23</ref>.


    کتاب مورد بحث قسمت اول از جلد دوازدهم کتاب یادشده است که نویسنده با عنوان «جزء مفرد من أجزاء هذا الكتاب يشتمل علی كل قصيدة و رسالة و صفة لا يوجد لشيء منها مثل و لا اشترك الناس في صفتها»، از آن یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص25؛ متن کتاب، ص35</ref>. در حقیقت کتاب مشتمل بر دو قسمت شعر و قسمت رسائل (نثر) بوده<ref>ر.ک: مقدمه، ص25</ref>، اما ازآنجاکه رسائل (نثر) آن در کتاب «جمهرة رسائل العرب» آمده، محقق این نوشتار، ضرورتی برای تکرار آن ندیده و تنها قسمت اول آن یا بخش مربوط به شعر را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>.
    کتاب مورد بحث قسمت اول از جلد دوازدهم کتاب یادشده است که نویسنده با عنوان «جزء مفرد من أجزاء هذا الكتاب يشتمل علی كل قصيدة و رسالة و صفة لا يوجد لشيء منها مثل و لا اشترك الناس في صفتها»، از آن یاد کرده است<ref>ر.ک: همان، ص25؛ متن کتاب، ص35</ref>. در حقیقت کتاب مشتمل بر دو قسمت شعر و قسمت رسائل (نثر) بوده<ref>ر.ک: مقدمه، ص25</ref>، اما ازآنجاکه رسائل (نثر) آن در کتاب «[[جمهرة رسائل العرب في عصور العربية الزاهرة|جمهرة رسائل العرب]]» آمده، محقق این نوشتار، ضرورتی برای تکرار آن ندیده و تنها قسمت اول آن یا بخش مربوط به شعر را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص26</ref>.


    نویسنده در گردآوری اشعار در این کتاب دو شرط اساسی را مد نظر قرار داده است. این دو شرط عبارت است از خوبی و تمایز قصائد و قطعات شعری، سپس ندرت و عدم اشتهار آنها است. بر این اساس وی از ذکر برخی از قصاید خودداری کرده و تنها قصائدی را مورد نظر داشته که از لحاظ معنی و موضوعی که در آن سروده شده، یگانه و بی‌مانند بوده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.
    نویسنده در گردآوری اشعار در این کتاب دو شرط اساسی را مد نظر قرار داده است. این دو شرط عبارت است از خوبی و تمایز قصائد و قطعات شعری، سپس ندرت و عدم اشتهار آنها است. بر این اساس وی از ذکر برخی از قصاید خودداری کرده و تنها قصائدی را مورد نظر داشته که از لحاظ معنی و موضوعی که در آن سروده شده، یگانه و بی‌مانند بوده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.


    نویسنده پس از اشاره به موضوعاتی که در کتاب المنظوم و المنثور، مطرح کرده، این جزء را مختص به قصائد معرفی نموده است. وی سپس از معلقات و نویسندگان آنها به‌صورت گذرا سخن به میان آورده و تنها مطلع معلقات را ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.
    نویسنده پس از اشاره به موضوعاتی که در کتاب المنظوم و المنثور، مطرح کرده، این جزء را مختص به قصائد معرفی نموده است. وی سپس از معلقات و نویسندگان آنها به‌صورت گذرا سخن به میان آورده و تنها مطلع معلقات را ذکر کرده است<ref>ر.ک: همان، ص27</ref>.
    نویسنده سایر مطالب کتاب را بیشتر به اشعار و قصائدی بلند از شاعرانی مختلف اختصاص داده است. قصیده فائیه جردان العود، یائیه سحیم، رائیه عمر، عینیه لقیط، لامیة العرب شنفری، مقصوره جهم، میمیه ارقم، نونیه ابن ابی‌کریمه، نونیه نظار فقعسی، عینیه خلف احمر، فائیه خزیمی و فائیه ابن ابی‌السعلات کوفی، از جمله قصائد بلندی است که در اثر آمده است. علاو بر این نویسنده قصائد و قطعات شعری کوتاهی را نیز ذکر کرده است. از آن جمله می‌توان به پنج قصیده کوتاه در موضوع رثاء اشاره کرد. دو قصیده آن از آن احمد بن ابی‌سلمه کاتب، یک قصیده متعلق به فضل بن سلیمان و دو قصید از شاعرانی است که نام آنها ذکر نشده است. همچنین دو قصیده کوتاه را که در وصف پل بغداد و ثعلب است، ذکر نموده و در ادامه قطعه‌ای معماگونه به‌همراه ابیاتی از جریر و فرزدق را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص28</ref>. نویسنده در مواردی ضمن ذکر قصائد به معانی برخی کلمات دشوار آنها نیز اشاره کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص69-70</ref>.
    نویسنده سایر مطالب کتاب را بیشتر به اشعار و قصائدی بلند از شاعرانی مختلف اختصاص داده است. قصیده فائیه جردان العود، یائیه سحیم، رائیه عمر، عینیه لقیط، لامیة العرب شنفری، مقصوره جهم، میمیه ارقم، نونیه ابن ابی‌کریمه، نونیه نظار فقعسی، عینیه خلف احمر، فائیه خزیمی و فائیه ابن ابی‌السعلات کوفی، از جمله قصائد بلندی است که در اثر آمده است. علاو بر این نویسنده قصائد و قطعات شعری کوتاهی را نیز ذکر کرده است. از آن جمله می‌توان به پنج قصیده کوتاه در موضوع رثاء اشاره کرد. دو قصیده آن از آن احمد بن ابی‌سلمه کاتب، یک قصیده متعلق به فضل بن سلیمان و دو قصید از شاعرانی است که نام آنها ذکر نشده است. همچنین دو قصیده کوتاه را که در وصف پل بغداد و ثعلب است، ذکر نموده و در ادامه قطعه‌ای معماگونه به‌همراه ابیاتی از جریر و فرزدق را آورده است<ref>ر.ک: همان، ص28</ref>. نویسنده در مواردی ضمن ذکر قصائد به معانی برخی کلمات دشوار آنها نیز اشاره کرده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص69-70</ref>.


    خط ۵۰: خط ۵۱:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط فاضل گرنه زاده]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1403 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۷ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۴۴

    المنثور و المنظوم
    المنثور و المنظوم
    پدیدآورانابن ابی‌طاهر، احمد بن ابی‌طاهر (نويسنده) غیا‌ض‌، محسن‌ (محقق)
    عنوان‌های دیگرالقصائد المفردات التي لا مثل لها
    ناشرعویدات
    مکان نشرفرانسه - پاریس ** لبنان - بیروت
    سال نشر1977م
    چاپ1
    زبانعربی
    تعداد جلد1
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    المنثور و المنظوم؛ القصائد المفردات التي لا مثل لها، اثری از ابوالفضل احمد بن ابی‌طاهر طیفور (204-280ق)، ادیب، مورخ و جغرافی‌دان، است. این اثر ادبی به همت محسن غیاض تحقیق شده است.

    نوشتار حاضر که به ادبیات منظوم عربی اختصاص یافته، در حقیقت بخشی از بزرگ‌ترین نوشته ادبی نویسنده است و شامل چهارده جزء بوده، لکن به دلایلی بیش از سه جزء از آن به دست نرسیده است. در برخی از منابع از این کتاب با عنوان «اختيار المنظوم و المنثور» نیز یاد شده است[۱].

    کتاب مورد بحث قسمت اول از جلد دوازدهم کتاب یادشده است که نویسنده با عنوان «جزء مفرد من أجزاء هذا الكتاب يشتمل علی كل قصيدة و رسالة و صفة لا يوجد لشيء منها مثل و لا اشترك الناس في صفتها»، از آن یاد کرده است[۲]. در حقیقت کتاب مشتمل بر دو قسمت شعر و قسمت رسائل (نثر) بوده[۳]، اما ازآنجاکه رسائل (نثر) آن در کتاب «جمهرة رسائل العرب» آمده، محقق این نوشتار، ضرورتی برای تکرار آن ندیده و تنها قسمت اول آن یا بخش مربوط به شعر را آورده است[۴].

    نویسنده در گردآوری اشعار در این کتاب دو شرط اساسی را مد نظر قرار داده است. این دو شرط عبارت است از خوبی و تمایز قصائد و قطعات شعری، سپس ندرت و عدم اشتهار آنها است. بر این اساس وی از ذکر برخی از قصاید خودداری کرده و تنها قصائدی را مورد نظر داشته که از لحاظ معنی و موضوعی که در آن سروده شده، یگانه و بی‌مانند بوده‌اند[۵].

    نویسنده پس از اشاره به موضوعاتی که در کتاب المنظوم و المنثور، مطرح کرده، این جزء را مختص به قصائد معرفی نموده است. وی سپس از معلقات و نویسندگان آنها به‌صورت گذرا سخن به میان آورده و تنها مطلع معلقات را ذکر کرده است[۶].

    نویسنده سایر مطالب کتاب را بیشتر به اشعار و قصائدی بلند از شاعرانی مختلف اختصاص داده است. قصیده فائیه جردان العود، یائیه سحیم، رائیه عمر، عینیه لقیط، لامیة العرب شنفری، مقصوره جهم، میمیه ارقم، نونیه ابن ابی‌کریمه، نونیه نظار فقعسی، عینیه خلف احمر، فائیه خزیمی و فائیه ابن ابی‌السعلات کوفی، از جمله قصائد بلندی است که در اثر آمده است. علاو بر این نویسنده قصائد و قطعات شعری کوتاهی را نیز ذکر کرده است. از آن جمله می‌توان به پنج قصیده کوتاه در موضوع رثاء اشاره کرد. دو قصیده آن از آن احمد بن ابی‌سلمه کاتب، یک قصیده متعلق به فضل بن سلیمان و دو قصید از شاعرانی است که نام آنها ذکر نشده است. همچنین دو قصیده کوتاه را که در وصف پل بغداد و ثعلب است، ذکر نموده و در ادامه قطعه‌ای معماگونه به‌همراه ابیاتی از جریر و فرزدق را آورده است[۷]. نویسنده در مواردی ضمن ذکر قصائد به معانی برخی کلمات دشوار آنها نیز اشاره کرده است[۸].

    محقق تلاش نموده تا متن اثر را به‌صورت کامل و بدون نقص ارائه نماید. وی ضمن اشاره به اختلاف عبارات در نسخ مختلف در پاورقی، به شرح واژگان دشوار و نامأنوس آن پرداخته است. وی در مواردی برخی کلمات غیر واضح یا بدون نقطه را که تشخیص آنها دشوار بوده بدون تغییر بمانند آنچه در نسخه‌های این اثر آمده، در این کتاب آورده است[۹]. همچنین محقق به نسخه کتابخانه بریتانیا با حرف (م) و نسخه دارالکتب با حرف (د) در پاورقی اشاره کرده است[۱۰].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، ص22-23
    2. ر.ک: همان، ص25؛ متن کتاب، ص35
    3. ر.ک: مقدمه، ص25
    4. ر.ک: همان، ص26
    5. ر.ک: همان، ص27
    6. ر.ک: همان، ص27
    7. ر.ک: همان، ص28
    8. ر.ک: متن کتاب، ص69-70
    9. ر.ک: مقدمه، ص31
    10. ر.ک: همان، ص24

    منابع مقاله

    مقدمه و متن کتاب.


    وابسته‌ها