ق‍م‍ری‌ آم‍ل‍ی‌، س‍راج‌ال‍دی‍ن‌: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۴: خط ۴:
    | اندازه تصویر =
    | اندازه تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | توضیح تصویر =
    | نام کامل =
    | نام کامل =سراج‌الدین قمری آملی
    | نام‌های دیگر =
    | نام‌های دیگر =
    | لقب =
    | لقب =
    خط ۱۰: خط ۱۰:
    | نسب =
    | نسب =
    | نام پدر =
    | نام پدر =
    | ولادت =
    | ولادت =حدود  550 تا 560ق
    | محل تولد =
    | محل تولد =آمل
    | کشور تولد =
    | کشور تولد =
    | محل زندگی =
    | محل زندگی =
    | رحلت =
    | رحلت =625ق
    | شهادت =
    | شهادت =
    | مدفن =
    | مدفن =تبریز
    | طول عمر =
    | طول عمر =
    | نام همسر =
    | نام همسر =
    خط ۲۳: خط ۲۳:
    | دین =
    | دین =
    | مذهب =
    | مذهب =
    | پیشه =
    | پیشه =از شاعران قصیده‌سرا
    | منصب =
    | منصب =
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۲۹: خط ۲۹:
    | اساتید =
    | اساتید =
    | مشایخ =
    | مشایخ =
    | معاصرین =
    | معاصرین ={{فهرست جعبه عمودی | [[فخرالدین علی دهستانی]] | [[شرف‌الدین محمد کاتب]] | [[رفیع‌الدین لنبانی اصفهانی]]}} 
    | شاگردان =
    | شاگردان =
    | اجازه اجتهاد از =
    | اجازه اجتهاد از =
    خط ۳۷: خط ۳۷:
    | علایق پژوهشی =
    | علایق پژوهشی =
    | سبک نوشتاری =
    | سبک نوشتاری =
    | آثار =
    | آثار =[[دیوان سراج‌الدین قمری آملی]] 
    | وبگاه =
    | وبگاه =
    | امضا =
    | امضا =
    | کد مؤلف = AUTHORCODE76012AUTHORCODE
    | کد مؤلف = AUTHORCODE76012AUTHORCODE
    }}
    }}
    '''سراج‌الدین قمری آملی'''، (550 تا 560- 625ق) از شاعران زبان‌آور قرن ششم و ربع اول قرن هفتم هجری است که قمری تخلص می‌نمود. دیوان اشعار وی به اهتمام یدالله شکری منتشر شده است.
    '''سراج‌الدین قمری آملی'''، (550 تا 560- 625ق) از شاعران قصیده‌سرای زبان‌آور قرن ششم و ربع اول قرن هفتم هجری است که قمری تخلص می‌نمود. [[دیوان سراج‌الدین قمری آملی|دیوان اشعار]] وی به اهتمام [[شکری، یدالله|یدالله شکری]] منتشر شده است.


    ==زادگاه==
    ==زادگاه==
    خط ۵۱: خط ۵۱:


    ==سفرها==
    ==سفرها==
    در «درة الاخبار» آمده است که «خواجه نصیر در ریمان جوانی، از طوس به نیشابور آمده و در حلقه درس امام سراج‌الدین قمری، اغتراف فضایل کرده است». در صورت صحت این قول، این سفر شاید اولین مسافرت سراج به خارج از مازندران در ادوار میانی حیات او باشد. جز این سفر، وجود چند قصیده مدحی درباره غیاث‌الدین پیرشاه بن محمد خوارزمشاه و برادرش جلال‌الدین خوارزمشاه در دیوان شاعر، این گمان را قوت می‌بخشد که وی به طمع شاعری درباره خوارزمشاهیان، پایش به ماوراءالنهر و خوارزم نیز کشیده شده باشد. گذشته از اینها، سفرهای پیاپی قمری به قصد انتجاع به ری و اقامت یکی دوماهه وی در آن سامان است<ref>همان، ص38</ref>.
    در «[[درة الاخبار|درة الأخبار]]» آمده است که «خواجه نصیر در ریمان جوانی، از طوس به نیشابور آمده و در حلقه درس امام سراج‌الدین قمری، اغتراف فضایل کرده است». در صورت صحت این قول، این سفر شاید اولین مسافرت سراج به خارج از مازندران در ادوار میانی حیات او باشد. جز این سفر، وجود چند قصیده مدحی درباره غیاث‌الدین پیرشاه بن محمد خوارزمشاه و برادرش جلال‌الدین خوارزمشاه در دیوان شاعر، این گمان را قوت می‌بخشد که وی به طمع شاعری درباره خوارزمشاهیان، پایش به ماوراءالنهر و خوارزم نیز کشیده شده باشد. گذشته از اینها، سفرهای پیاپی قمری به قصد انتجاع به ری و اقامت یکی دوماهه وی در آن سامان است<ref>همان، ص38</ref>.


    ==معاصران و ممدوحان==
    ==معاصران و ممدوحان==
    خط ۷۰: خط ۷۰:


    ==وفات==
    ==وفات==
    به گفته تقی‌الدین کاشی در خلاصة الاشعار: وفات وی در شهر تبریز در سال 625ق اتفاق افتاد و در چرنداب، مدفون گردید<ref>همان، ص48</ref>.
    به گفته [[تقی‌الدین کاشی، محمد بن علی|تقی‌الدین کاشی]] در [[خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار|خلاصة الاشعار]]: وفات وی در شهر تبریز در سال 625ق اتفاق افتاد و در چرنداب، مدفون گردید<ref>همان، ص48</ref>.


    ==آثار==
    ==آثار==
    خط ۸۷: خط ۸۷:


    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:زندگی‌نامه]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 فروردین 1403]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۲۲:۱۸

    ق‍م‍ری‌ آم‍ل‍ی‌، س‍راج‌ال‍دی‍ن‌
    NUR76012.jpg
    نام کاملسراج‌الدین قمری آملی
    ولادتحدود 550 تا 560ق
    محل تولدآمل
    رحلت625ق
    مدفنتبریز
    پیشهاز شاعران قصیده‌سرا
    اطلاعات علمی
    معاصرین
    برخی آثاردیوان سراج‌الدین قمری آملی

    سراج‌الدین قمری آملی، (550 تا 560- 625ق) از شاعران قصیده‌سرای زبان‌آور قرن ششم و ربع اول قرن هفتم هجری است که قمری تخلص می‌نمود. دیوان اشعار وی به اهتمام یدالله شکری منتشر شده است.

    زادگاه

    مولد سراج قمری بی‌هیچ تردیدی آمل است و کسانی که او را قزوینی، خوارزمی و یا از ماوراءالنهر دانسته‌اند، به خطا رفته‌اند[۱].

    ولادت

    زمان ولادت وی معلوم نیست. تذکره‌ها و دیوان شاعر هم در این مورد ساکت‌اند و کمکی نمی‌کنند، اما با دلایل و قراینی می‌شود تخمین زد که حدود تقریبی زمان تولد وی، اگر از 550 تا 560ق فراتر نباشد، این سوتر نیست[۲].

    سفرها

    در «درة الأخبار» آمده است که «خواجه نصیر در ریمان جوانی، از طوس به نیشابور آمده و در حلقه درس امام سراج‌الدین قمری، اغتراف فضایل کرده است». در صورت صحت این قول، این سفر شاید اولین مسافرت سراج به خارج از مازندران در ادوار میانی حیات او باشد. جز این سفر، وجود چند قصیده مدحی درباره غیاث‌الدین پیرشاه بن محمد خوارزمشاه و برادرش جلال‌الدین خوارزمشاه در دیوان شاعر، این گمان را قوت می‌بخشد که وی به طمع شاعری درباره خوارزمشاهیان، پایش به ماوراءالنهر و خوارزم نیز کشیده شده باشد. گذشته از اینها، سفرهای پیاپی قمری به قصد انتجاع به ری و اقامت یکی دوماهه وی در آن سامان است[۳].

    معاصران و ممدوحان

    دیوان سراج مملو است از مدح و ستایش ملوک و امرا و صدور و بزرگان ری و مازندران و رویان که در نیمه دوم قرن ششم و نیمه اول قرن هفتم می‌زیسته‌اند که از میان این ممدوحان، سراج را به چند نفر ارادت و وابستگی و اختصاص بیشتری است، از جمله:

    1. حسام‌الدوله اردشیر بن کینخوار بن شهریار (متوفی 647ق) از ملوک باوندی طبرستان؛
    2. ابوالفضل فخرالدوله دابو؛
    3. فخرالدین علی دهستانی؛
    4. شرف‌الدین محمد کاتب؛
    5. رفیع‌الدین لنبانی اصفهانی؛
    6. عمادی شهریاری؛
    7. کمال اسماعیل اصفهانی[۴].

    هنر شاعری

    سراج قمری ذواللسانین است و در هر دو زبان عربی و فارسی به براعت استادی رسیده و خود نیز در این باب مفاخره‌ها کرده و عربی‌دانی خویش را به رخ کشیده است:

    تا که شد پارسی و تازی من همچو نبات شعر دیده‌ست زمن انوری و بیوردی [۵]

    وفات

    به گفته تقی‌الدین کاشی در خلاصة الاشعار: وفات وی در شهر تبریز در سال 625ق اتفاق افتاد و در چرنداب، مدفون گردید[۶].

    آثار

    دیوان اشعار باقی‌مانده از قمری، حاوی جمیع آثار شناخته شده از اوست در 6962 بیت مشتمل بر قصاید، غزل‌ها، ترجیع‌بندها، ترکیب‌بندها، قطعات، رباعیات، اشعار پراکنده و مثنوی «کارنامه» اوست[۷].

    پانویس

    1. قری آملی، سراج‌الدین، ص35
    2. همان
    3. همان، ص38
    4. همان، ص40- 41
    5. همان، ص44-45
    6. همان، ص48
    7. همان، ص48- 49

    منابع مقاله

    قمری آملی، سراج‌الدین، «دیوان سراج‌الدین قمری آملی»، به اهتمام یدالله شکری، تهران، معین، چاپ اول، 1368.

    وابسته‌ها