صباحی بیدگلی، سلیمان: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویرایش Hashemi (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh انجام داده بود واگردانده شد) برچسب: واگردانی |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
| اساتید = | | اساتید = | ||
| مشایخ = | | مشایخ = | ||
| معاصرین ={{فهرست جعبه عمودی | [[هاتف اصفهانی، احمد|هاتف اصفهانی]] | [آذربیگدلی، لطفعلی بن آقاخان|آذربیگدلی]]}} | | معاصرین ={{فهرست جعبه عمودی | [[هاتف اصفهانی، احمد|هاتف اصفهانی]] |[[آذربیگدلی، لطفعلی بن آقاخان|آذربیگدلی]]}} | ||
| شاگردان = | | شاگردان = | ||
| اجازه اجتهاد از = | | اجازه اجتهاد از = | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی =مرثیه سرایی | | علایق پژوهشی =مرثیه سرایی | ||
| سبک نوشتاری =از پیشگامان نهضت بازگشت ادبی و متأثر از شاعران سبک خراسانی و عراقی | | سبک نوشتاری =از پیشگامان نهضت بازگشت ادبی و متأثر از شاعران سبک خراسانی و عراقی | ||
| آثار = | | آثار =[[دیوان صباحی بیدگلی]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==شخصیت== | ==شخصیت== | ||
صباحی یکی از پیشگامان نهضت بازگشت ادبی و متأثر از شاعران سبک خراسانی و عراقی همچون [[فرخی سیستانی، علی بن جولوق|فرخی]]، [[ | صباحی یکی از پیشگامان نهضت بازگشت ادبی و متأثر از شاعران سبک خراسانی و عراقی همچون [[فرخی سیستانی، علی بن جولوق|فرخی]]، [[عنصری، حسن بن احمد|عنصری]]، [[انوری، محمد بن محمد|انوری]] و [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدی]] بود. | ||
او با [[هاتف اصفهانی، احمد|هاتف اصفهانی]] (متوفای1198ق) و [[شهاب ترشیزی]] (متوفی 1215ق) دوستی و معاشرت داشت و در شعر، شاگرد [[آذربیگدلی، لطفعلی بن آقاخان|آذربیگدلی]] بود و ظاهراً تخلص خود را از آذر گرفته است. | او با [[هاتف اصفهانی، احمد|هاتف اصفهانی]] (متوفای1198ق) و [[شهاب ترشیزی]] (متوفی 1215ق) دوستی و معاشرت داشت و در شعر، شاگرد [[آذربیگدلی، لطفعلی بن آقاخان|آذربیگدلی]] بود و ظاهراً تخلص خود را از آذر گرفته است. | ||
==شاگردان== | ==شاگردان== | ||
[[فتحعلی‌خان صبا]] (متوفی 1238ق) و [[میرزامحمدصادق بزمی بیدگل]]ی متخلص به بزمی، از شاگردان صباحی بوده‌اند و هر دو، تخلص خود را از او دارند. صباحی در سرودن مرثیه مهارت داشت و چهارده‌بندی به تقلید از [[محتشم، | [[فتحعلی‌خان صبا]] (متوفی 1238ق) و [[میرزامحمدصادق بزمی بیدگل]]ی متخلص به بزمی، از شاگردان صباحی بوده‌اند و هر دو، تخلص خود را از او دارند. صباحی در سرودن مرثیه مهارت داشت و چهارده‌بندی به تقلید از [[محتشم، علی بن احمد|محتشم کاشانی]] (متوفی 996ق) در رثای حضرت سیدالشهداء سروده که [[غفاری کاشانی، احمد بن محمد|غفاری کاشانی]] به سبب این مرثیه، وی را محتشم ثانی خوانده است. او در سرودن ماده تاریخ هم تبحر خاصی داشته است. | ||
==ممدوحان== | ==ممدوحان== | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
ولی‌پور، مونا، دانشنامه جهان اسلام، جلد 29، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد | ولی‌پور، مونا، دانشنامه جهان اسلام، جلد 29، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1400. | ||
==وابسته‌ها== | ==وابسته‌ها== | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۴
| صباحی بیدگلی، سلیمان | |
|---|---|
 مقبره مولانا سلیمان صباحی بیدگلی آران و بیدگل | |
| تخلص | صباحی |
| نام پدر | ملاهادی |
| محل تولد | آران و بیدگل کاشان |
| رحلت | 1207 یا 1218ق |
| مدفن | آران و بیدگل، بلوار شهیدان حاجی زادگان، نزدیک امامزاده حسین |
| پیشه | شاعر |
| اطلاعات علمی | |
| علایق پژوهشی | مرثیه سرایی |
| سبک نوشتاری | از پیشگامان نهضت بازگشت ادبی و متأثر از شاعران سبک خراسانی و عراقی |
| معاصرین | |
| برخی آثار | دیوان صباحی بیدگلی |
سلیمان صباحی بیگدلی کاشانی (متوفی 1207 یا 1218ق)، متخلص به صباحی، از شاعران ایرانی قرن دوازدهم و اوایل قرن سیزدهم، از پیشگامان نهضت بازگشت ادبی است.
ولادت
از تاریخ دقیق تولد صباحی اطلاعی در دست نیست؛ اما از قرائنی، از جمله قدیم‌ترین ماده تاریخی که از او به جامانده و آن را در سال 1149 سروده است، می‌توان حدود آن را حدس زد.
وی در بیدگل، از توابع کاشان، به دنیا آمد. در کودکی، پدرش را از دست داد. در جوانی به حج رفت. به مهارت او در ریاضی و هندسه اشاره شده است. در زلزله شدید کاشان در 1196ش، وی خانواده خود را از دست داد و دراین‌باره مرثیه‌ای سرود.
شخصیت
صباحی یکی از پیشگامان نهضت بازگشت ادبی و متأثر از شاعران سبک خراسانی و عراقی همچون فرخی، عنصری، انوری و سعدی بود.
او با هاتف اصفهانی (متوفای1198ق) و شهاب ترشیزی (متوفی 1215ق) دوستی و معاشرت داشت و در شعر، شاگرد آذربیگدلی بود و ظاهراً تخلص خود را از آذر گرفته است.
شاگردان
فتحعلی‌خان صبا (متوفی 1238ق) و میرزامحمدصادق بزمی بیدگلی متخلص به بزمی، از شاگردان صباحی بوده‌اند و هر دو، تخلص خود را از او دارند. صباحی در سرودن مرثیه مهارت داشت و چهارده‌بندی به تقلید از محتشم کاشانی (متوفی 996ق) در رثای حضرت سیدالشهداء سروده که غفاری کاشانی به سبب این مرثیه، وی را محتشم ثانی خوانده است. او در سرودن ماده تاریخ هم تبحر خاصی داشته است.
ممدوحان
صباحی علاوه بر مدایحی که در نعت رسول اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) سروده است، آقامحمدخان قاجار، فتحعلی‌شاه قاجار و چند حاکم محلی را ستوده است.
وفات
سال وفات صباحی را برخی منابع 1206 نوشته‌اند و برخی دیگر گویا به استناد ماده تاریخی از میرسید محمد سحاب اصفهانی، فرزند هاتف اصفهانی 1207 نوشته‌اند. ولی ماده تاریخی از صباحی متعلق به 1212 به جا مانده است. قصیده‌ای که به مناسبت جلوس فتحعلی‌شاه قاجار درهمین سال سروده، گویا در بیت سحاب تحریفی روی داده است. بااین فرض، وی در 1218 درگذشته است.[۱].
پانویس
- ↑ ولی‌پور،مونا،ج29، ص267
منابع مقاله
ولی‌پور، مونا، دانشنامه جهان اسلام، جلد 29، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، چاپ اول، 1400.