الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده دوم: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۵۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    [[پرونده:NUR36385J1.jpg|بی‌قاب|چپ|شادی و شادکامی|175px]]
    [[پرونده:NUR01436.jpg|بی‌قاب|چپ|طباطبایی، سید محمدحسین|175px]]


    '''شادی و شادکامی: درآمدی بر شادی از ديدگاه اسلام با رويکرد روان‌شناسی مثبت‌گرا'''، اثری از گروه روان‌شناسى اسلامى پژوهشكده اخلاق و علوم رفتارى «دارالحديث»، نوشته [[خطیب، مهدی|سید مهدی خطیب]] که زیر نظر [[پسندیده، عباس|عباس پسندیده]] به‌انجام رسیده‌است.
    '''سید محمدحسین طباطبایی''' (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر المیزان]]، [[بداية الحكمة|بدایة الحکمة]]، [[نهاية الحكمة (ط. جامعه مدرسین)|نهایة الحکمة]] و [[اصول فلسفه و روش رئالیسم]] است. از شاگردان برجسته او می‌توان به [[مطهری، مرتضی|مرتضی مطهری]] و [[بهشتی، سید محمد|سید محمد حسینی بهشتی]] اشاره کرد.


    رويكرد كلّى روان‌شناسى به دين و مذهب و رويكرد روان‌شناسى مثبت‌گرا به آموزه‌هاى اخلاقى اديان، روندی را بوجودآورد که در سايۀ آن، دانش روان‌شناسى، قابليت يافت تا بُعد روان‌شناختى اديان را نيز درك كند.
    در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس [[اصفهانی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)]]، [[نائینی، محمدحسین|مرحوم آیت‌الله نایینى]]، مرحوم آیت‌الله آقاى [[اصفهانی، سید ابوالحسن|سید ابوالحسن اصفهانى]] حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم [[حجت کوه‌کمری، محمد|آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى]]، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم [[بادکوبه‌ای، سید حسین|آقا سید حسین بادکوبه‌اى]] کسب کرد.  


    امروزه، با همۀ پيشرفت‌هايى كه انسان در عرصۀ فن‌آورى به دست آورده، امّا نتوانسته است خلأهاى روان‌شناختى را از اين طريق، پُر نمايد. اين تصوّر كه انسان با پيشرفت فن‌آورى، لحظه‌هايى آرام همراه با شادى و شادمانى خواهد داشت، به واقعيت نپيوسته است و آدمى، همواره تلاش مى‌كند، تا شادى و آرامش را به زندگى خود، بازگرداند. چه چيزى مى‌تواند زندگى را غرق در شادى كند؟ آيا برخوردارى از سطح عالى تحصيلات، به اين امر كمك مى‌كند؟ آيا ثروت، مى‌تواند گره كور اين مشكل را باز كند؟ آيا موقعيت اجتماعى و مسائلى از اين قبيل، مى‌تواند موجبات شادى را در جوامع مختلف و در بستر خانواده، فراهم آورد؟ آيا اصولاً هر آنچه باعث شادى مى‌گردد، مى‌تواند پيامد مثبت داشته باشد يا در بعضى مواقع، شادى‌هاى زودگذرى وجود دارند كه نه تنها پيامد مثبتى ندارند بلكه آثار منفى به بار مى‌آورند؟
    علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم [[قاضی طباطبایی تبریزی، سید علی|آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله]] تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.


    آنچه در بخش اوّل اين كتاب، رهگيرى شده است، پاسخ به سؤالات ياد شده و پرداختن به مقولۀ شادى در قالب ماهيت شادى، پايدارى آن، و منابع و موانع شادى، است. بايد خاطر نشان ساخت كه اين پژوهش، صرفاً بر مبناى كليدواژۀ «فرح» در آموزه‌هاى دين، صورت گرفته است.
    سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و [[گلپایگانی، سید محمدرضا|آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی]] بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.<span id="mp-more">[[طباطبایی، سید محمدحسین|'''ادامه ...''']]</span>
     
    به عبارت دیگر در اين نوشتار، موضوع«شادى» با رويكردِ روان‌شناسى مثبت‌گرا و در چارچوب شادكامى، پژوهش گرديد تا جايگاه فرح و سرور، از ديدگاه اسلام و اثر آن‌ها بر شادكامى و نيز عوامل آن‌ها روشن گردد.
     
    فرح از نگاه آيات و احاديث و نشاط از نگاه آيات و احاديث، دو بخش عمده مطالب کتاب را تشکیل می‌دهند.<span id="mp-more">[[شادی و شادکامی|'''ادامه ...''']]</span>

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۵۳

    طباطبایی، سید محمدحسین

    سید محمدحسین طباطبایی (۱۲۸۱-۱۳۶۰ش)، مشهور به علامه طباطبایی، فقیه، عارف، فیلسوف و مفسر بزرگ شیعه در دوران معاصر بود. وی نویسنده تفسیر المیزان، بدایة الحکمة، نهایة الحکمة و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. از شاگردان برجسته او می‌توان به مرتضی مطهری و سید محمد حسینی بهشتی اشاره کرد.

    در سال 1304 براى تکمیل تحصیلات خود عازم حوزه علمیه نجف گردید و در مجلس درس مرحوم آیت‌الله شیخ محمدحسین اصفهانى(ره)، مرحوم آیت‌الله نایینى، مرحوم آیت‌الله آقاى سید ابوالحسن اصفهانى حاضر گردید. کلّیات علم رجال را نیز پیش مرحوم آیت‌الله حجّت کوه‌کمرى، فلسفه را نزد حکیم و فیلسوف معروف وقت مرحوم آقا سید حسین بادکوبه‌اى کسب کرد.

    علامه طباطبایی در زمان تحصیل در نجف اشرف؛ نزد مرحوم آیةالحق سید علی‌آقا قاضی طباطبایی تبریزی رحمةالله تحت تربیت سلوکی و عرفانی قرار گرفت و در زمره شاگردان خاص ایشان شد.

    سید محمدحسین طباطبایی سرانجام در ۲۴ آبان سال ۱۳۶۰ش (۱۸ محرم ۱۴۰۲ق) در قم درگذشت. پیکر وی از مسجد امام حسن عسکری تا حرم حضرت معصومه(س) تشییع شد و آیت‌الله سید محمدرضا گلپایگانی بر آن نماز خواند. سپس در حرم حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.ادامه ...