وزارت و دیوان‌سالاری ایرانی در عصر اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز (جایگزینی متن - 'ه ی ' به 'ه‌ی ')
جز (Hbaghizadeh صفحهٔ وزارت و دیوان سالاری ایرانی در عصر اسلامی را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به وزارت و دیوان‌سالاری ایرانی در عصر اسلامی منتقل کرد)
 
(۲۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
خط ۵: خط ۵:
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
| پدیدآوران =  
| پدیدآوران =  
[[سجادی، سید صادق]] (نویسنده)
[[سجادی، سید محمدصادق]] (نویسنده)
|زبان  
|زبان  
| زبان =
| زبان =
| کد کنگره =
| کد کنگره =‏DSR۱۱۷۶/س۳و۴
| موضوع =
| موضوع =بوروکراسی‌ -- ایران‌ -- تا‌ریخ‌,ureaucracyB -- Iran -- History,وزیران‌ -- ایران‌ -- تا‌ریخ‌,iziersB -- Iran -- History
|ناشر  
|ناشر  
| ناشر =انتشارات دکتر محمود افشار  
| ناشر =انتشارات دکتر محمود افشار  
خط ۲۵: خط ۲۵:
| پیش از =
| پیش از =
}}
}}
'''وزارت و دیوان سالاری ایرانی در عصر اسلامی''' تألیف سید صادق سجادی؛ کتاب حاضر نگاهی است مجمل به سوانح زندگی و شیوه های ملک داری بعضی از بلندپایه ترین خاندان های دیوان سالار و وزیران بزرگ که سهمی بی بدیل در ایجاد سازمان سیاسی و دستگاه اداری جهان ایرانی به روزگار اسلامی، و البته بخش اعظم سرزمین های اسلامی داشتند.
'''وزارت و دیوان سالاری ایرانی در عصر اسلامی''' تألیف [[سجادی، سید محمدصادق|سید صادق سجادی]]؛ کتاب حاضر نگاهی است مجمل به سوانح زندگی و شیوه‌های ملک داری بعضی از بلندپایه‌ترین خاندان‌های دیوان سالار و وزیران بزرگ که سهمی بی‌بدیل در ایجاد سازمان سیاسی و دستگاه اداری جهان ایرانی به روزگار اسلامی، و البته بخش اعظم سرزمین‌های اسلامی داشتند.


==گزارش کتاب==
==گزارش کتاب==
یکی از مهم ترین خصائص دستگاه اداری - سیاسی حکومت های قلمرو اسلام، مخصوصا خلافت عباسی و فرمانروایان و سلسله های بزرگ در شرق اسلامی، وسعت و قوت و شوکت نظام دیوانسالاری ک نهادهای آن است که با اقتدار و شکوه حکومت ها نسبت مستقیم داشته است. اطلاق دستگاه اداری - سیاسی بر نظام دیوان سالاری از آن جهت است که کارگزاران بلندپایه‌ی دیوانی، مخصوصا وزیران بزرگ ، عملا زمام امور حکومت و قلمرو آن را در سیاست داخلی و گاه روابط خارجی به دست داشتند و حتی بعضی از آن ها فرماندهی عالی قوای نظامی در جنگ را نیز بر عهده گرفتند. درباره‌ی اساس این نظام دیوان سالاری و دسته ای از وزیران نامدار در مقالات مجموعه‌ی حاضر سخن به میان آمده است. نظامی که اصول و بنیادهای آن مبتنی بر دستگاه اداری و اجرایی ایرانیان پیش از اسلام بوده است و بعضی از نهادهای آن عینا به عصر اسلامی منتقل شده است. ماجرای این نهادها - دیوان ها - که تا نیمه‌ی دوم قرن اول هجری، در عصر اموی، هنوز به دست ایرانیان بود و دفاتر و اسناد آن نیز به فارسی نوشته می شد، نشان می دهد که ایرانیان پر سابقه در حکومت و سیاست و دیوانسالاری، از آغاز اسلام نقش و اهمیتی بی همتا در شکل گیری نظام اداری و مالی آن قلمرو بزرگ، مخصوصا در سرزمین های شرقی خلافت داشته اند. این نقش وقتی اهمیت بیشتری می یابد که دانسته شود بر اساس قرائن و شواهدی نخستین دیوانیان ایرانی از عصر اموی به بعد، از خاندان های حکومت و دیوان سالار عصر ساسانی برخاسته بودند. در واقع سنت اداری و مالی عصر ساسانی به دست خاندان های دیوانی ایران به دوره‌ی اسلامی راه یافت، چنانکه آداب ملک داری و سیاست و برخی دانش های محض چون نجوم و پزشکی نیز عینا همین حکم را داشت.
یکی از مهم‌ترین خصائص دستگاه اداری - سیاسی حکومت‌های قلمرو اسلام، مخصوصا خلافت عباسی و فرمانروایان و سلسله‌های بزرگ در شرق اسلامی، وسعت و قوت و شوکت نظام دیوانسالاری ک نهادهای آن است که با اقتدار و شکوه حکومت‌ها نسبت مستقیم داشته است. اطلاق دستگاه اداری - سیاسی بر نظام دیوان سالاری از آن جهت است که کارگزاران بلندپایه‌ی دیوانی، مخصوصا وزیران بزرگ،  عملا زمام امور حکومت و قلمرو آن را در سیاست داخلی و گاه روابط خارجی به دست داشتند و حتی بعضی از آن‌ها فرماندهی عالی قوای نظامی در جنگ را نیز بر عهده گرفتند. درباره‌ی اساس این نظام دیوان سالاری و دسته‌ای از وزیران نامدار در مقالات مجموعه‌ی حاضر سخن به میان آمده است. نظامی که اصول و بنیادهای آن مبتنی بر دستگاه اداری و اجرایی ایرانیان پیش از اسلام بوده است و بعضی از نهادهای آن عینا به عصر اسلامی منتقل شده است. ماجرای این نهادها - دیوان‌ها - که تا نیمه‌ی دوم قرن اول هجری، در عصر اموی، هنوز به دست ایرانیان بود و دفاتر و اسناد آن نیز به فارسی نوشته می‌شد، نشان می‌دهد که ایرانیان پر سابقه در حکومت و سیاست و دیوانسالاری، از آغاز اسلام نقش و اهمیتی بی همتا در شکل‌گیری نظام اداری و مالی آن قلمرو بزرگ، مخصوصا در سرزمین‌های شرقی خلافت داشته‌اند. این نقش وقتی اهمیت بیشتری می‌یابد که دانسته شود بر اساس قرائن و شواهدی نخستین دیوانیان ایرانی از عصر اموی به بعد، از خاندان‌های حکومت و دیوان سالار عصر ساسانی برخاسته بودند. در واقع سنت اداری و مالی عصر ساسانی به دست خاندان‌های دیوانی ایران به دوره‌ی اسلامی راه یافت، چنانکه آداب ملک داری و سیاست و برخی دانش‌های محض چون نجوم و پزشکی نیز عینا همین حکم را داشت.


کتاب حاضر مجموعه ای از مقالاتی است که طی سال های دراز - از بیش از سی سال پیش - درباره‌ی دیوان سالاری ایرانی - برخی اصطلاحات و مناصب مهم دیوانی و بعضی از مهم ترین وزیران دستگاه خلافت و بعضی فرمانروایان دیگر - نوشته شده است.  
کتاب حاضر مجموعه‌ای از مقالاتی است که طی سال‌های دراز - از بیش از سی سال پیش - درباره‌ی دیوان سالاری ایرانی - برخی اصطلاحات و مناصب مهم دیوانی و بعضی از مهم‌ترین وزیران دستگاه خلافت و بعضی فرمانروایان دیگر - نوشته شده است.  


عناوین اصلی این کتاب:
عناوین اصلی این کتاب:


- دیوان ها، مناصب، اصطلاحات
- دیوان‌ها، مناصب، اصطلاحات


- وزیران<ref> [https://historylib.com/books/2666 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
- وزیران<ref> [https://historylib.com/books/2666 ر.ک: کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران] </ref>
خط ۴۹: خط ۴۹:


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده: تاریخ]]
[[رده: تاریخ ایران]]
[[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات جدید(اسفند) باقی زاده]]  
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 اسفند 1402]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۰:۴۸

وزارت و دیوان سالاری ایرانی در عصر اسلامی تألیف سید صادق سجادی؛ کتاب حاضر نگاهی است مجمل به سوانح زندگی و شیوه‌های ملک داری بعضی از بلندپایه‌ترین خاندان‌های دیوان سالار و وزیران بزرگ که سهمی بی‌بدیل در ایجاد سازمان سیاسی و دستگاه اداری جهان ایرانی به روزگار اسلامی، و البته بخش اعظم سرزمین‌های اسلامی داشتند.

وزارت و دیوان سالاری ایرانی در عصر اسلامی
وزارت و دیوان‌سالاری ایرانی در عصر اسلامی
پدیدآورانسجادی، سید محمدصادق (نویسنده)
ناشرانتشارات دکتر محمود افشار
مکان نشرتهران
سال نشرانتشارات دکتر محمود افشار
موضوعبوروکراسی‌ -- ایران‌ -- تا‌ریخ‌,ureaucracyB -- Iran -- History,وزیران‌ -- ایران‌ -- تا‌ریخ‌,iziersB -- Iran -- History
کد کنگره
‏DSR۱۱۷۶/س۳و۴

گزارش کتاب

یکی از مهم‌ترین خصائص دستگاه اداری - سیاسی حکومت‌های قلمرو اسلام، مخصوصا خلافت عباسی و فرمانروایان و سلسله‌های بزرگ در شرق اسلامی، وسعت و قوت و شوکت نظام دیوانسالاری ک نهادهای آن است که با اقتدار و شکوه حکومت‌ها نسبت مستقیم داشته است. اطلاق دستگاه اداری - سیاسی بر نظام دیوان سالاری از آن جهت است که کارگزاران بلندپایه‌ی دیوانی، مخصوصا وزیران بزرگ، عملا زمام امور حکومت و قلمرو آن را در سیاست داخلی و گاه روابط خارجی به دست داشتند و حتی بعضی از آن‌ها فرماندهی عالی قوای نظامی در جنگ را نیز بر عهده گرفتند. درباره‌ی اساس این نظام دیوان سالاری و دسته‌ای از وزیران نامدار در مقالات مجموعه‌ی حاضر سخن به میان آمده است. نظامی که اصول و بنیادهای آن مبتنی بر دستگاه اداری و اجرایی ایرانیان پیش از اسلام بوده است و بعضی از نهادهای آن عینا به عصر اسلامی منتقل شده است. ماجرای این نهادها - دیوان‌ها - که تا نیمه‌ی دوم قرن اول هجری، در عصر اموی، هنوز به دست ایرانیان بود و دفاتر و اسناد آن نیز به فارسی نوشته می‌شد، نشان می‌دهد که ایرانیان پر سابقه در حکومت و سیاست و دیوانسالاری، از آغاز اسلام نقش و اهمیتی بی همتا در شکل‌گیری نظام اداری و مالی آن قلمرو بزرگ، مخصوصا در سرزمین‌های شرقی خلافت داشته‌اند. این نقش وقتی اهمیت بیشتری می‌یابد که دانسته شود بر اساس قرائن و شواهدی نخستین دیوانیان ایرانی از عصر اموی به بعد، از خاندان‌های حکومت و دیوان سالار عصر ساسانی برخاسته بودند. در واقع سنت اداری و مالی عصر ساسانی به دست خاندان‌های دیوانی ایران به دوره‌ی اسلامی راه یافت، چنانکه آداب ملک داری و سیاست و برخی دانش‌های محض چون نجوم و پزشکی نیز عینا همین حکم را داشت.

کتاب حاضر مجموعه‌ای از مقالاتی است که طی سال‌های دراز - از بیش از سی سال پیش - درباره‌ی دیوان سالاری ایرانی - برخی اصطلاحات و مناصب مهم دیوانی و بعضی از مهم‌ترین وزیران دستگاه خلافت و بعضی فرمانروایان دیگر - نوشته شده است.

عناوین اصلی این کتاب:

- دیوان‌ها، مناصب، اصطلاحات

- وزیران[۱]

پانويس


منابع مقاله

کتابخانه تخصصی تاریخ اسلام و ایران

وابسته‌ها