آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '= ' به '=') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'واسطی، عبد الحمید' به 'واسطی، عبدالحمید') |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[شهید ثانی، زینالدین بن علی]] (نويسنده) | [[شهید ثانی، زینالدین بن علی]] (نويسنده) | ||
[[واسطی، | [[واسطی، عبدالحمید]] (مترجم) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان =فارسی | | زبان =فارسی | ||
| کد کنگره = /ش9 م5041 248 BP | | کد کنگره =/ش9 م5041 248 BP | ||
| موضوع =احادیث اخلاقی - اخلاق اسلامی - صبر (اخلاق اسلامی) | | موضوع =احادیث اخلاقی - اخلاق اسلامی - صبر (اخلاق اسلامی) | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها'''، ترجمه کتاب «[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]]» از تألیفات عالم بزرگ شیعی در قرن نهم هجری، [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|زینالدین احمد بن علی جبعی عاملی]]، معروف به [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] (911-966ق) است که به قلم [[واسطی، | '''آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها'''، ترجمه کتاب «[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]]» از تألیفات عالم بزرگ شیعی در قرن نهم هجری، [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|زینالدین احمد بن علی جبعی عاملی]]، معروف به [[شهید ثانی، زینالدین بن علی|شهید ثانی]] (911-966ق) است که به قلم [[واسطی، عبدالحمید|عبدالحمید واسطی]]، به فارسی برگردان شده است. | ||
«[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد|مسکن الفؤاد]]» در موضوع دستورات پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) در مصائب و مقامات اهل بلا و پاداشهاى آنان است. شهید این کتاب را در سال 954ق، نگاشته و علت آن نیز مرگ فرزندان او بوده؛ بهطورىکه تمام پسران او در چند سال اول زندگى از دنیا مىرفتهاند و شهید پس از فوت فرزندش محمد براى آرامش دادن به خود و نزدیکان و تمام کسانى که مصیبت مىبینند، کتاب [[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]] را تألیف کرد. | «[[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد|مسکن الفؤاد]]» در موضوع دستورات پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) در مصائب و مقامات اهل بلا و پاداشهاى آنان است. شهید این کتاب را در سال 954ق، نگاشته و علت آن نیز مرگ فرزندان او بوده؛ بهطورىکه تمام پسران او در چند سال اول زندگى از دنیا مىرفتهاند و شهید پس از فوت فرزندش محمد براى آرامش دادن به خود و نزدیکان و تمام کسانى که مصیبت مىبینند، کتاب [[مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]] را تألیف کرد. | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۳
آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها، ترجمه کتاب «مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد» از تألیفات عالم بزرگ شیعی در قرن نهم هجری، زینالدین احمد بن علی جبعی عاملی، معروف به شهید ثانی (911-966ق) است که به قلم عبدالحمید واسطی، به فارسی برگردان شده است.
| آرام بخش دلها در مصیبت و بلاها | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | شهید ثانی، زینالدین بن علی (نويسنده) واسطی، عبدالحمید (مترجم) |
| عنوانهای دیگر | مسکن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد. فارسی |
| ناشر | مؤسسه مطالعات راهبردی علوم و معارف اسلام |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1392ش |
| چاپ | 3 |
| شابک | 978-600-91016-0-3 |
| موضوع | احادیث اخلاقی - اخلاق اسلامی - صبر (اخلاق اسلامی) |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | /ش9 م5041 248 BP |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
«مسکن الفؤاد» در موضوع دستورات پیامبر(ص) و ائمه اطهار(ع) در مصائب و مقامات اهل بلا و پاداشهاى آنان است. شهید این کتاب را در سال 954ق، نگاشته و علت آن نیز مرگ فرزندان او بوده؛ بهطورىکه تمام پسران او در چند سال اول زندگى از دنیا مىرفتهاند و شهید پس از فوت فرزندش محمد براى آرامش دادن به خود و نزدیکان و تمام کسانى که مصیبت مىبینند، کتاب مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد را تألیف کرد.
بهجهت آمادهسازی محتوا برای فهم بهتر و اثرگذاری بر مخاطب، در قسمت «مقدمه»، جملات کوتاهی اضافه شده که با علامت [] مشخص شده و در برخی عبارات، جابهجایی صورت گرفته و در بعضی از روایات تکرارشده در بخشها، به ترجمه یک روایت اکتفا شده است. پس از ترجمه نیز جملات با توجه به فضای فارسی، ویرایش و بازسازی اجمالی شده است[۱].
مترجم سعی فراوانی برای رعایت اصل امانت در ترجمه نموده و درعینحال، ترجمهای سلیس و روان از متن ارائه داده است. بهمنظور آشنایی بیشتر با نوع و سبک ترجمه، به بخشی از آن اشاره میشود:
متن:
«فلما كان الموت هو الحاديث العظيم و الأمر الذي هو علی تفريق الأحبة مقيم و كان فراق المحبوب يعد من أعظم المصائب، حتی يكاد يزيغ له قلب العاقل و الموسوم بالحدس الصائب، خصوصا و من أعظم الأحباب الولد، الذي هو مهجة الألباب»[۲].
ترجمه:
«مرگ، پدیدهای با آثاری بسیار سنگین است، چیزی که بهطور دائم، سبب جدایی محبوبان از یکدیگر میشود؛ جداییای که از سنگینترین مصیبتهاست؛ سنگینیای که میتواند قلب و دل انسان عاقل و هوشمند را کور کند. از سوی دیگر، محبت فرزند، شدیدترین محبتهاست؛ فرزندی که پاره جگر انسان است»[۳].
پانویس
منابع مقاله
- سخن مؤلف،
- جبعی عاملی، علی بن احمد، «مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد»، قم، مؤسسة آلالبيت(ع) لإحياء التراث، الطبعة الثانية، 1428ق.
- [مسكن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد]