دیوان عبدالواسع جبلی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    خط ۴۵: خط ۴۵:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:زبان‌شناسی، علم زبان]]
    [[رده:زبان و ادبیات شرقی (آسیایی)]]
    [[رده:زبان و ادبیات فارسی]]


    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]
    [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط محسن عزیزی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۱۸ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۷

    دیوان عبدالواسع جبلی
    دیوان عبدالواسع جبلی
    پدیدآورانجبلی، عبدالواسع بن عبدالجامع (نويسنده) صفا، ذبیح‎ الله (مصحح)
    عنوان‌های دیگردیوان
    ناشراميرکبير
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1378ش
    چاپ4
    شابک964-00-0491-x
    موضوعشعر فارسی - قرن 6ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    4852 PIR
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    دیوان عبدالواسع جبلی، مجموعه اشعار عبدالواسع بن عبدالجامع جبلی (متوفای 555ق)، از شاعران بزرگ پارسی‌گوی و تازی‌گوی ایران در نیمه اول قرن ششم و از بنیان‌گذاران سبک نو شعر فارسی در آن قرن است که به اهتمام و با تصحیح و تعلیق ذبیح‌الله صفا، منتشر شده است.

    عبدالواسع، شاعری توانا و در سخنوری استاد و ذوالبلاغتین است و سخنش به نظر سخن‌سنجان قدیم، در درجه‌ای قرار داشت که می‌‎گفتند: «کسی از فضلا نقدی چنین به معیار قریحت نسنجیده است و در خاطر هیچ فصیح، مثل این نگنجیده» و به‌حق باید گفت که او از استادان مسلم و از نخستین پیشروان بزرگ تغییر سبک شعر فارسی در قرن ششم و از جمله کسانی است که در سخن او، شعر به لهجه ادبای زمان که آن وقت، آمیزش بیشتری از سابق با زبان عربی حاصل کرده بود، نزدیک شد[۱].

    نخستین امری که در سخن او و خاصه در قصایدش، نظر خواننده را به خود می‌کشد، علاقه خاص او به آوردن صنایع مختلف است؛ چنان‌که می‌توان گفت او ایراد صنایع را در قصاید خویش، غالبا مبنا و اساس ایراد مضامین و آوردن معانی قرار می‌دهد و در این مورد، به همه صنایع بدیعی که بتوان در شعر از آنها استفاده‌ای کرد، نظر دارد. ترصیع، مماثله و موازنه و آوردن انواع جناس‌ها و تضاد ایهام و لف و نشر و تقسیم و مراعات نظیر، از صنایعی است که بیش از همه، مورد علاقه اوست[۲].

    کمتر اتفاق می‌افتد که قصیده‌ای را از او شروع کنیم و در هر بیت، به صنعتی که غالبا از صنایع مذکور است، بازنخوریم. اما عجب در آن است که شاعر در عین آنکه توجه تام به صنایع دارد، مغلوب آنها نیست؛ یعنی در همان حال که از آوردن صنعت‌های گوناگون غافل نمی‌نماند، معانی دقیق را در مدح و تغزل و نسیب، به‌کار می‌برد و از عهده آنها نیز به‌خوبی برمی‌آید و چنان است که صنعت در نزد وی، خود وسیله‌ای است برای یادآوری مضامین و معانی جدید به شاعر[۳].

    علاوه بر این، قدرت طبع و وسعت اطلاع و زبردستی حیرت‌انگیز شاعر در تصنع، وقتی که همراه با وسعت اطلاعات ادبی او می‌گردد، به او توانایی خاصی می‌بخشد که بی‌احساس هیچ‌گونه خستگی، صنعت‌ها را به تکرار و توالی بیاورد[۴].

    پانویس

    1. ر.ک: مقدمه، صفحه هجده
    2. ر.ک: همان، صفحه هجده - نوزده
    3. ر.ک: همان، صفحه نوزده
    4. ر.ک: همان

    منابع مقاله

    مقدمه کتاب.

    وابسته‌ها