عسجدی مروزی، عبدالعزیز بن منصور: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگینامه | عنوان = عسجدی مروزی، عبدالعزیز بن منصور | تصویر = NUR76082.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نامهای دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زن...» ایجاد کرد) |
جز (ویرایش Hashemi (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh انجام داده بود واگردانده شد) برچسب: واگردانی |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
| نام پدر = | | نام پدر = | ||
| ولادت = | | ولادت = | ||
| محل تولد = | | محل تولد =مرو | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| محل زندگی = | | محل زندگی = | ||
| رحلت = | | رحلت =432ق | ||
| شهادت = | | شهادت = | ||
| مدفن = | | مدفن = | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
| پس از = | | پس از = | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
| اساتید = | | اساتید =[[عنصری]] | ||
| مشایخ = | | مشایخ = | ||
| معاصرین = | | معاصرین = | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[دیوان استاد عسجدی مروزی]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| کد مؤلف = AUTHORCODE76082AUTHORCODE | | کد مؤلف = AUTHORCODE76082AUTHORCODE | ||
}} | }} | ||
''' عسجدی مروزی'''، ابونظر عبدالعزیز بن منصور (متوفی 432ق) شاعر و حکیم قرن چهارم هجری و از شاگردان عنصری است. دیوان اشعار وی با عنوان [[دیوان استاد عسجدی مروزی]] منتشر شده است. | ''' عسجدی مروزی'''، ابونظر عبدالعزیز بن منصور (متوفی 432ق) شاعر و حکیم قرن چهارم هجری و از شاگردان [[عنصری]] است. دیوان اشعار وی با عنوان [[دیوان استاد عسجدی مروزی]] منتشر شده است. | ||
==ولادت و وفات== | ==ولادت و وفات== | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
==در کلام بزرگان== | ==در کلام بزرگان== | ||
رضا | [[هدایت، رضاقلی|رضا قلیخان هدایت]] نوشته است: «زر کلامش بر محک اهل کمال کامل عیار و بیغل و غش شده، لاجرم سلطان مذکور را بدو الطاف غیرمحصور بوده، گویند سههزار بیت دیوان دارد، اما به نظر حقیر نرسیده». [[عوفی، محمد بن محمد|محمد عوفی]] او را عسجد کان بلاغت و اختر آسمان فصاحت نامیده و خطه مرو را به وجود وی مباهی دانسته و دولتشاه افصح الفصحایش خطاب کرده که: «قصاید را متین و ملایم میگوید»<ref>همان</ref>. | ||
==اساتید== | ==اساتید== | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
شعبانیان، علیرضا، «تاملی در ساختارهای لفظی و معنایی شعر عسجدی مروزی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پژوهشهای دستوری و بلاغی، بهار و تابستان 1395، شماره 9. | [[:noormags:1207393|شعبانیان، علیرضا، «تاملی در ساختارهای لفظی و معنایی شعر عسجدی مروزی»، پایگاه مجلات تخصصی نور، پژوهشهای دستوری و بلاغی، بهار و تابستان 1395، شماره 9]]. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۶: | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۷:۲۰
عسجدی مروزی، عبدالعزیز بن منصور | |
---|---|
محل تولد | مرو |
رحلت | 432ق |
اطلاعات علمی | |
اساتید | عنصری |
برخی آثار | دیوان استاد عسجدی مروزی |
عسجدی مروزی، ابونظر عبدالعزیز بن منصور (متوفی 432ق) شاعر و حکیم قرن چهارم هجری و از شاگردان عنصری است. دیوان اشعار وی با عنوان دیوان استاد عسجدی مروزی منتشر شده است.
ولادت و وفات
وی در مرو متولد شد و در همانجا زیست. سال مرگش را در تذکرهها ٤٣٢ق ثبت کردهاند[۱].
شرح حال
از زندگی او اطلاع کاملی در دسترس نیست و اینگونه آمده است که از شاعران دربار سلطان محمود غزنوی بوده و در سال فتح سومنات، در قصیدهای معروف، او را مدح گفته است. او از جمله شاعرانی است که آثارش به تاراج انقلابهای اعصار و قرون رفته و جز ابیات پراکندهای که در تذکرهها و سفینهها نقل شده، چیز زیادی از او بر جای نمانده است.
در کلام بزرگان
رضا قلیخان هدایت نوشته است: «زر کلامش بر محک اهل کمال کامل عیار و بیغل و غش شده، لاجرم سلطان مذکور را بدو الطاف غیرمحصور بوده، گویند سههزار بیت دیوان دارد، اما به نظر حقیر نرسیده». محمد عوفی او را عسجد کان بلاغت و اختر آسمان فصاحت نامیده و خطه مرو را به وجود وی مباهی دانسته و دولتشاه افصح الفصحایش خطاب کرده که: «قصاید را متین و ملایم میگوید»[۲].
اساتید
چنانچه مشهور است او از شاگردان عنصری بوده و در این راه مقلد و پیرو او و از نخستین کسانی است که در شعر و سخن منظوم به صنایع بدیعی توجه کاملی دارد و در استفاده از کلمات غریب و الفاظ نامأنوس، اقتدار دارد[۳].
آثار
وی صاحب دیوان اشعار است. بخش قابل ملاحظهای از اشعار او را هجوها و مدایح وی تشکیل میدهد؛ اما علت عمده شهرت او، به دلیل قصیده مصنوعی است که به عنوان شاهد صنعت تکریر در تذکرهها و کتابهای بدیع نقل شده است. قصاید او و چند پاره که باقیمانده قصاید وی است، از نظر وزن، قافیه، شکل ظاهر و گاهی از حیث طرح، به قصیدههای عنصری شبیه است و اگر قبول کنیم که عسجدی شاگرد او بوده و به سال از او کمتر، باید سبک او را به تأیید قرینههای شعرش متأثر از اسلوب عنصری بدانیم[۴].
پانویس
منابع مقاله