جبلی، عبدالواسع بن عبدالجامع: تفاوت میان نسخه‌ها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = جبلی، عبد الواسع بن عبد الجامع | تصویر = NUR18691.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن =...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - 'ن الدوله ' به 'ن‌الدوله ') |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| توضیح تصویر = | | توضیح تصویر = | ||
| نام کامل = | | نام کامل = | ||
| نام‌های دیگر = | | نام‌های دیگر =عبدالواسع جبلی | ||
| لقب = | | لقب =بدیع‌الزمان فریدالدین ابوالفضائل | ||
| تخلص = | | تخلص = | ||
| نسب = | | نسب = | ||
| نام پدر = | | نام پدر =عبدالجامع | ||
| ولادت = | | ولادت =نیمه اول قرن ششم | ||
| محل تولد = | | محل تولد = | ||
| کشور تولد = | | کشور تولد = | ||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
| دانشگاه = | | دانشگاه = | ||
| حوزه = | | حوزه = | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی =از بنیانگذاران سبک نو شعر فارسی | ||
| سبک نوشتاری = | | سبک نوشتاری = | ||
| آثار = | | آثار =[[دیوان عبدالواسع جبلی]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
==نام و نسب== | ==نام و نسب== | ||
لقب، نام و نسب او را ابن فوطی | لقب، نام و نسب او را ابن فوطی «بدیع‌الزمان فریدالدین ابوالفضائل عبدالواسع بن عبدالجامع جبلی هروی ادیب» نوشته است که این درست‌ترین ضبط اسم، کنیه، لقب و نسب اوست<ref>جبلی، عبدالواسع، صفحه دوازده</ref>. | ||
وی از سادات هاشمی و از خاندان قدیم بود که در دیوان خود، به شرف نسب خویش، اشاراتی کرده و آن را وسیله مباعات و ذریعه استعانت از یاران قرار داده است: | وی از سادات هاشمی و از خاندان قدیم بود که در دیوان خود، به شرف نسب خویش، اشاراتی کرده و آن را وسیله مباعات و ذریعه استعانت از یاران قرار داده است: | ||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
==ممدوحان== | ==ممدوحان== | ||
برخی از ممدوحان وی، عبارتند از: | برخی از ممدوحان وی، عبارتند از: | ||
# | # یمین‌الدوله امین الملک، شهاب‌الدین طغرل تکین قماروی؛ | ||
# ابوالمظفر حسام‌الدین علاءالملک شمس‌المعالی امیراسماعیل بن محمد گلیکی؛ | # ابوالمظفر حسام‌الدین علاءالملک شمس‌المعالی امیراسماعیل بن محمد گلیکی؛ | ||
# ابوالمعالی عبدالصمد وزیر؛ | # ابوالمعالی عبدالصمد وزیر؛ | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
==آثار== | ==آثار== | ||
دیوان اشعار او، به همت ذبیح‌الله | دیوان اشعار او، به همت [[صفا، ذبیح‌الله|ذبیح‌الله صفا]]، منتشر شده است. قدرت بیان عبدالواسع در اشعار خود، به مرتبه بلندی، مرهون کثرت اطلاع او از دو زبان پارسی و تازی است. وی مخصوصا برای استفاده از مفردات و ترکیبات تازی، حد و قیدی نمی‌شناسد و هرچه بتواند و به میزانی که بخواهد، واژه‌های عربی، به‌کار می‌برد. گاه مبالغه وی در این راه، به جایی می‌رسد که خود نیز متوجه این افراط می‌شود. همین افراط و مبالغه‌گویی را که وی در ایراد مفردات تازی دارد، در مورد مرکبات آن زبان نیز، به‌کار می‌برد. ترکیبات تازی که عبدالواسع در اشعار خود دارد، فراوان و همگی مایه زیان زبان فارسی است و از غالب آنها، احتراز میسر بود<ref>.همان،صفحات نوزده-بیست</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
| خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 بهمن 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ دی 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ دی 1402 توسط سید محمد رضا موسوی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۲
| جبلی، عبد الواسع بن عبد الجامع | |
|---|---|
 | |
| نام‌های دیگر | عبدالواسع جبلی |
| لقب | بدیع‌الزمان فریدالدین ابوالفضائل |
| نام پدر | عبدالجامع |
| ولادت | نیمه اول قرن ششم |
| اطلاعات علمی | |
| علایق پژوهشی | از بنیانگذاران سبک نو شعر فارسی |
| برخی آثار | دیوان عبدالواسع جبلی |
عبدالواسع بن عبدالجامع جَبَلی، مشهور به عبدالواسع جبلی (متوفی 555ق) از شاعران بزرگ پارسی‌گوی و تازی‌گوی ایران در نیمه اول قرن ششم و از بنیانگذاران سبک نو شعر فارسی در آن قرن است.
نام و نسب
لقب، نام و نسب او را ابن فوطی «بدیع‌الزمان فریدالدین ابوالفضائل عبدالواسع بن عبدالجامع جبلی هروی ادیب» نوشته است که این درست‌ترین ضبط اسم، کنیه، لقب و نسب اوست[۱].
وی از سادات هاشمی و از خاندان قدیم بود که در دیوان خود، به شرف نسب خویش، اشاراتی کرده و آن را وسیله مباعات و ذریعه استعانت از یاران قرار داده است:
| ز خاندان قدیمم من و شما دانید | که واجب است مراعات خاندان قدیم [۲] |
تحصیلات
وی با حرارت، سرگرم فراگرفتن علوم ادبیه و تحصیل ادب تازی و پارسی بوده و استادی و مهارتش در نثر و نظم این هردو زبان و کثرت اطلاعش از زبان فارسی و عربی و فرهنگ اسلامی، تحصیلات ممتد او را در بدایت حال، مسلم می‌دارد[۳].
احوالات شخصی
از چگونگی زندگانی و احوال وی، اطلاع بیشتری در دست نداریم و از دیوانش نیز جز روابطی که با ممدوحان خود داشته، نمی‌توان در این باب استفاده کرد. در بعضی از اشعار او مانند قصیده‌های شماره 2، 34 و 95 اشاراتی به پاره‌ای از حوادث و کیفیت زندگانی او دیده می‌شود[۴].
ممدوحان
برخی از ممدوحان وی، عبارتند از:
- یمین‌الدوله امین الملک، شهاب‌الدین طغرل تکین قماروی؛
- ابوالمظفر حسام‌الدین علاءالملک شمس‌المعالی امیراسماعیل بن محمد گلیکی؛
- ابوالمعالی عبدالصمد وزیر؛
- امیراجل اختیارالدین جوهر خادم؛
- شهاب‌الدین ابوالفتح محمد[۵].
آثار
دیوان اشعار او، به همت ذبیح‌الله صفا، منتشر شده است. قدرت بیان عبدالواسع در اشعار خود، به مرتبه بلندی، مرهون کثرت اطلاع او از دو زبان پارسی و تازی است. وی مخصوصا برای استفاده از مفردات و ترکیبات تازی، حد و قیدی نمی‌شناسد و هرچه بتواند و به میزانی که بخواهد، واژه‌های عربی، به‌کار می‌برد. گاه مبالغه وی در این راه، به جایی می‌رسد که خود نیز متوجه این افراط می‌شود. همین افراط و مبالغه‌گویی را که وی در ایراد مفردات تازی دارد، در مورد مرکبات آن زبان نیز، به‌کار می‌برد. ترکیبات تازی که عبدالواسع در اشعار خود دارد، فراوان و همگی مایه زیان زبان فارسی است و از غالب آنها، احتراز میسر بود[۶].
پانویس
منابع مقاله
جبلی، عبدالواسع، «دیوان عبدالواسع جبلی»، به اهتمام و تصحیح ذبیح‌الله صفا، تهران، امیرکبیر، چاپ چهارم، 1378.