دیوان شرفالشعراء بدرالدین قوامی رازی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (ویرایش Admin (بحث) به آخرین تغییری که Hbaghizadeh انجام داده بود واگردانده شد) برچسب: واگردانی |
||
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''دیوان شرفالشعراء بدرالدین قوامی رازی'''، مجموعه اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|بدرالدین قوامی رازی]]، از گویندگان نیمه اول قرن ششم هجری است که با تصحیح و اهتمام میرجلالالدین حسینی | '''دیوان شرفالشعراء بدرالدین قوامی رازی'''، مجموعه اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|بدرالدین قوامی رازی]]، از گویندگان نیمه اول قرن ششم هجری است که با تصحیح و اهتمام [[محدث، سید جلالالدین|میرجلالالدین حسینی ارموی]]، منتشر شده است. | ||
با نگاهی به دیوان اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی رازی]]، دو دسته شعر در آن میتوان یافت که این امر، بیانگر دو مرحله یا دو دوره از زندگی این شاعر بهلحاظ فکری و عقیدتی است. دستهای از اشعار شاعر، مربوط به دوره جوانی است که شامل غزلیات و مدایح امرا و وصف طبیعت و معشوق زمینی است. آنچه که در این مدایح بیشتر به چشم میخورد، تلاش شاعر برای دریافت صله و انعام است، اما دوره دوم شاعری او، با نوعی تحول روحی و فکری همراه بوده است. آنچه قوامی را بهعنوان شاعری شیعی اثناعشری و اهل حکمت در بین شاعران دیگر ممتاز کرده و موجب شده که لقب بدرالدین و اشرفالشعراء [یا شرفالشعراء؟؟] را اخذ نماید، جهانبینی توحیدی و خصوصیات بارز فکری وی در این دوره است. بهلحاظ تاریخی نمیتوان برای این تحول روحی، نقطه آغازین تعیین کرد و گفت که چگونه و در چه زمانی و بر چه مبنایی صورت گرفته است، اما با توجه به این تحول روحی است که شاعر خطاب به خود و همنوعان خود میگوید: | با نگاهی به دیوان اشعار [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی رازی]]، دو دسته شعر در آن میتوان یافت که این امر، بیانگر دو مرحله یا دو دوره از زندگی این شاعر بهلحاظ فکری و عقیدتی است. دستهای از اشعار شاعر، مربوط به دوره جوانی است که شامل غزلیات و مدایح امرا و وصف طبیعت و معشوق زمینی است. آنچه که در این مدایح بیشتر به چشم میخورد، تلاش شاعر برای دریافت صله و انعام است، اما دوره دوم شاعری او، با نوعی تحول روحی و فکری همراه بوده است. آنچه قوامی را بهعنوان شاعری شیعی اثناعشری و اهل حکمت در بین شاعران دیگر ممتاز کرده و موجب شده که لقب بدرالدین و اشرفالشعراء [یا شرفالشعراء؟؟] را اخذ نماید، جهانبینی توحیدی و خصوصیات بارز فکری وی در این دوره است. بهلحاظ تاریخی نمیتوان برای این تحول روحی، نقطه آغازین تعیین کرد و گفت که چگونه و در چه زمانی و بر چه مبنایی صورت گرفته است، اما با توجه به این تحول روحی است که شاعر خطاب به خود و همنوعان خود میگوید: | ||
خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
بههرروی، شعرهای این دوره او با دوره قبل، بهکلی متفاوت است. در این دوره، او از حریم اهلبیت(ع) با شعرش دفاع میکند و شعر وی متأثر از آیات قرآنی و احادیث معصوم(ع) است. علاوه بر این، موضوعاتی چون پند و اندرز، مذمت دنیا و توحید و مسائل کلامی و فرقهای، از ویژگیهای شعر او در این دوره است<ref>ر.ک: همان، ص193</ref>. | بههرروی، شعرهای این دوره او با دوره قبل، بهکلی متفاوت است. در این دوره، او از حریم اهلبیت(ع) با شعرش دفاع میکند و شعر وی متأثر از آیات قرآنی و احادیث معصوم(ع) است. علاوه بر این، موضوعاتی چون پند و اندرز، مذمت دنیا و توحید و مسائل کلامی و فرقهای، از ویژگیهای شعر او در این دوره است<ref>ر.ک: همان، ص193</ref>. | ||
موضوعات عمده شعر [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی]] در دوره شاعری را میتوان در امور زیر، بررسی نمود: اهمیت توحید، مذمت دنیا و توجه به آخرت، مذمت ربا و زنا، نکوهش عشق زمینی و مخالفت با هوا و هوس، مذمت ریا و فسق، خداشناسی، دفاع از اهلبیت(ع) و امام علی(ع) و...<ref>ر.ک: همان، ص193-195</ref>. | موضوعات عمده شعر [[قوامی رازی، بدرالدین|قوامی]] در دوره شاعری را میتوان در امور زیر، بررسی نمود: اهمیت توحید، مذمت دنیا و توجه به آخرت، مذمت ربا و زنا، نکوهش عشق زمینی و مخالفت با هوا و هوس، مذمت ریا و فسق، خداشناسی، دفاع از اهلبیت(ع) و [[امام علی علیهالسلام|امام علی(ع)]] و...<ref>ر.ک: همان، ص193-195</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
[https://ebookshia.com/books/download/?hash=eyJpZCI6IjY4MDYiLCJ0eXBlIjoicGRmIn0= بشیری، محمود، «بررسی و تحلیل اشعار قوامی رازی شاعر شیعی قرن ششم هجری قمری»] | |||
https://ebookshia.com/books/download/?hash=eyJpZCI6IjY4MDYiLCJ0eXBlIjoicGRmIn0= | |||
==وابستهها== | ==وابستهها== |
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۳۲
دیوان شرفالشعراء بدرالدین قوامی رازی، مجموعه اشعار بدرالدین قوامی رازی، از گویندگان نیمه اول قرن ششم هجری است که با تصحیح و اهتمام میرجلالالدین حسینی ارموی، منتشر شده است.
دیوان شرف الشعراء بدر الدین قوامی رازی از گویندگان نیمه اول قرن ششم | |
---|---|
پدیدآوران | قوامی رازی، بدرالدین (نويسنده) محدث، سید جلالالدین (مصحح) |
ناشر | سلیمان بن عبدالعزیز العیونی |
مکان نشر | [بی جا] - [بی جا] |
سال نشر | 1334ش - 1374ق |
چاپ | 1 |
موضوع | شعر فارسی - قرن 6ق. |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
با نگاهی به دیوان اشعار قوامی رازی، دو دسته شعر در آن میتوان یافت که این امر، بیانگر دو مرحله یا دو دوره از زندگی این شاعر بهلحاظ فکری و عقیدتی است. دستهای از اشعار شاعر، مربوط به دوره جوانی است که شامل غزلیات و مدایح امرا و وصف طبیعت و معشوق زمینی است. آنچه که در این مدایح بیشتر به چشم میخورد، تلاش شاعر برای دریافت صله و انعام است، اما دوره دوم شاعری او، با نوعی تحول روحی و فکری همراه بوده است. آنچه قوامی را بهعنوان شاعری شیعی اثناعشری و اهل حکمت در بین شاعران دیگر ممتاز کرده و موجب شده که لقب بدرالدین و اشرفالشعراء [یا شرفالشعراء؟؟] را اخذ نماید، جهانبینی توحیدی و خصوصیات بارز فکری وی در این دوره است. بهلحاظ تاریخی نمیتوان برای این تحول روحی، نقطه آغازین تعیین کرد و گفت که چگونه و در چه زمانی و بر چه مبنایی صورت گرفته است، اما با توجه به این تحول روحی است که شاعر خطاب به خود و همنوعان خود میگوید:
خالقستای باش قوامی به جان و دل | مستای خلق را که نباشد در آن ثبات | |
آن را کن آفرین که جهان را بیافرید | بگذار بعد از این هوس و هزل و ترهات[۱] |
بههرروی، شعرهای این دوره او با دوره قبل، بهکلی متفاوت است. در این دوره، او از حریم اهلبیت(ع) با شعرش دفاع میکند و شعر وی متأثر از آیات قرآنی و احادیث معصوم(ع) است. علاوه بر این، موضوعاتی چون پند و اندرز، مذمت دنیا و توحید و مسائل کلامی و فرقهای، از ویژگیهای شعر او در این دوره است[۲].
موضوعات عمده شعر قوامی در دوره شاعری را میتوان در امور زیر، بررسی نمود: اهمیت توحید، مذمت دنیا و توجه به آخرت، مذمت ربا و زنا، نکوهش عشق زمینی و مخالفت با هوا و هوس، مذمت ریا و فسق، خداشناسی، دفاع از اهلبیت(ع) و امام علی(ع) و...[۳].
پانویس
منابع مقاله
بشیری، محمود، «بررسی و تحلیل اشعار قوامی رازی شاعر شیعی قرن ششم هجری قمری»