س‍ی‍ف‌ اس‍ف‍رن‍گ‍ی‌: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه | عنوان = س‍ی‍ف‌ اس‍ف‍رن‍گ‍ی‌ | تصویر = NUR75652.jpg | اندازه تصویر = | توضیح تصویر = | نام کامل = | نام‌های دیگر = | لقب = | تخلص = | نسب = | نام پدر = | ولادت = | محل تولد = | کشور تولد = | محل زندگی = | رحلت = | شهادت = | مدفن = | طول...» ایجاد کرد)
 
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
| تخلص =
| تخلص =
| نسب =
| نسب =
| نام پدر =
| نام پدر =محمد
| ولادت =
| ولادت =581ق
| محل تولد =
| محل تولد =اسفرنگ یا اسفره
| کشور تولد =
| کشور تولد =
| محل زندگی =
| محل زندگی =
| رحلت =
| رحلت =666ق
| شهادت =
| شهادت =
| مدفن =
| مدفن =85 سال
| طول عمر =
| طول عمر =
| نام همسر =
| نام همسر =
خط ۲۲: خط ۲۲:
| خویشاوندان =
| خویشاوندان =
| دین =
| دین =
| مذهب =
| مذهب =حنفی‌مذهب
| پیشه =
| پیشه =
| منصب =
| منصب =
خط ۳۷: خط ۳۷:
| علایق پژوهشی =
| علایق پژوهشی =
| سبک نوشتاری =
| سبک نوشتاری =
| آثار =
| آثار =[[دیوان سیف‌الدین اسفرنگی]]
| وبگاه =
| وبگاه =
| امضا =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE75652AUTHORCODE
| کد مؤلف = AUTHORCODE75652AUTHORCODE
}}
}}
'''سیف اسفرنگی''' (851-666ق)، شاعر قصیده‌سرای فارسی‌گوی قرن هفتم هجری، صاحب دیوان شعر.
'''سیف اسفرنگی''' (581-666ق)، شاعر قصیده‌سرای فارسی‌گوی قرن هفتم هجری، صاحب دیوان شعر.


==نام، لقب و نسب==
==نام، لقب و نسب==
خط ۵۲: خط ۵۲:
==ولادت==
==ولادت==
بنا بر بیتی از دیوان او:
بنا بر بیتی از دیوان او:
'''مرا مادر پس از تاریخ هجرت
{{شعر}}
به سال پانصدوهشتادویک زاد''
{{ب|''مرا مادر پس از تاریخ هجرت''|2=''به سال پانصدوهشتادویک زاد''}}
{{پایان شعر}}
بدون هیچ ابهامی، تاریخ ولادتش 581ق، است<ref>ر.ک: همان</ref>.
بدون هیچ ابهامی، تاریخ ولادتش 581ق، است<ref>ر.ک: همان</ref>.


خط ۸۴: خط ۸۵:
{{وابسته‌ها}}
{{وابسته‌ها}}
[[دیوان سیف‌الدین اسفرنگی]]
[[دیوان سیف‌الدین اسفرنگی]]
[[دیوان سیف اسفرنگ]]




[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
[[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1402]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آبان 1402 توسط عباس مکرمی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط محسن عزیزی]]
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آبان 1402 توسط محسن عزیزی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ مهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۱۹:۲۹

سیف اسفرنگی (581-666ق)، شاعر قصیده‌سرای فارسی‌گوی قرن هفتم هجری، صاحب دیوان شعر.

س‍ی‍ف‌ اس‍ف‍رن‍گ‍ی‌
NUR75652.jpg
نام پدرمحمد
ولادت581ق
محل تولداسفرنگ یا اسفره
رحلت666ق
مدفن85 سال
مذهبحنفی‌مذهب
اطلاعات علمی
برخی آثاردیوان سیف‌الدین اسفرنگی

نام، لقب و نسب

نام کامل او، مولانا سیف‌الدین اعرج احمد اسفرنگی و نام پدرش محمد است. لقب او را «سیف‌الدین» و به سبب لنگی پایش، «اعرج» هم گفته‌اند که خود شاعر نیز به آنها اشاره کرده است. گویا اجدادش از اقوام عرب بوده و به سمرقند مهاجرت کرده بودند[۱].

زادگاه

زادگاه او اسفرنگ یا اسفره، کوهستانی در نه فرسنگی مرغینان از توابع سغد سمرقند در ازبکستان امروزی است[۲].

ولادت

بنا بر بیتی از دیوان او:

مرا مادر پس از تاریخ هجرتبه سال پانصدوهشتادویک زاد

بدون هیچ ابهامی، تاریخ ولادتش 581ق، است[۳].

ممدوحین

دولت‌شاه سمرقندی به‌اشتباه، ممدوح اول او را ایل‌‌ارسلان خوارزمشاه دانسته است و تذکره‌نویسان بعدی به پیروی از او، این اشتباه را تکرار کرده‌اند و سیف را هم‌عهد ایل‌ارسلان و فرزندش تکش خوارزمشاه، دانسته‌اند[۴].

در دیوان او، هیچ نامی از ایل‌ارسلان و تکش در میان بیش از صد ممدوح شاعر، ذکر نشده است و مراد از «سلطان سنجر» در دیوان، سلطان علاءالدین محمد بن تکش خوارزمشاه است که به سلطان سنجر و اسکندر ثانی، ملقب بود[۵].

سیف پس از انقراض خوارزمشاهیان، به ماوراءالنهر رفت و برخی از امرای مغول از جمله امیر عمید قطب‌الدین، حاکم ماوراءالنهر و ثقة‌الملک ابوبکر بن علی، وزیر آنها در ماوراءالنهر را مدح گفت[۶].

سیف، شاعری مدیحه‌سراست و شاهان و بزرگان و سادات زیادی را مدح کرده است. از آن میان، قصایدی هست که ارادت او را به سیف‌الدین باخرزی، عارف مشهور قرن هفتم، نشان می‌دهد[۷].

مذهب

سیف، حنفی‌مذهب بود، فرزندی نداشت و مدتی از عمر خود را به عسرت و محرومی گذراند[۸].

وفات

مورخان و تذکره‌نویسان، به اتفاق نظر، درگذشت او را در بخارا دانسته‌اند، ولی در تاریخ وفاتش، اختلاف دارند. بیشتر آنان با توجه به تولد او در 581ق و اینکه 85 سال عمر کرد، 666ق را تاریخ درگذشت او دانسته‌اند[۹].

آثار

یگانه اثر برجای‌مانده از وی، دیوان شعر اوست که شامل قصاید، غزلیات، ترجیع‌بند، ترکیب‌بندها، قطعات و رباعیات است. گویا سیف در نثر نیز متبحر بود و آثاری منثور نیز داشت که تاکنون مفقود مانده است[۱۰].

پانویس

  1. ر.ک: جعفری، فرزاد، ج25، ص721
  2. ر.ک: همان
  3. ر.ک: همان
  4. ر.ک: همان
  5. ر.ک: همان
  6. ر.ک: همان
  7. ر.ک: همان
  8. ر.ک: همان
  9. ر.ک: همان
  10. ر.ک: همان

منابع مقاله

جعفری، فرزاد، «دانشنامه جهان اسلام»، زیر نظر غلامعلی حداد عادل، تهران، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی.


وابسته‌ها