دیوان سیف اسفرنگ
| دیوان سیف اسفرنگ | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | سیف اسفرنگی (نویسنده) جعفری، فرزاد (تصحیح انتقادی) |
| ناشر | پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی |
| مکان نشر | تهران |
| سال نشر | 1396 |
| شابک | 978-964-426-913-4 |
| موضوع | شعر فارسی قرن 7 هجری، قصیده، غزل |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | PIR 5223/9 |
دیوان سیف اسفرنگ تألیف سیفالدین الأعرج احمد اسفرنگی، با تصحیح انتقادی فرزاد جعفری؛ این دیوان شامل اشعار کامل سیف اسفرنگ، شاعر برجسته قرن هفتم هجری است که مشتمل بر قصاید، غزلیات، ترجیعات، قطعات و رباعیات میباشد.
ساختار
این دیوان در یک جلد و 951 صفحه (46 صفحه مقدمه + 905 صفحه متن) منتشر شده و شامل 209 قصیده، 98 غزل، 1 ترجیعبند، 14 ترکیببند، 166 قطعه و 235 رباعی (جمعاً 11845 بیت) است.
گزارش کتاب
دیوان سیف اسفرنگ مجموعه کاملی از اشعار این شاعر قرن هفتم هجری است که توسط پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر شده است. سیف اسفرنگ با نام کامل سیفالدین الأعرج احمد بن محمد اسفرنگی، شاعری است که در دوره خوارزمشاهیان میزیسته و به سبب لنگی پا به «الأعرج» ملقب بوده است.
این تصحیح بر اساس 11 نسخه خطی معتبر از دیوان سیف اسفرنگ انجام شده که قدیمیترین آنها نسخه کتابخانه لنینگراد است. مصحح با دقت فراوان و با روش علمی به تصحیح متن پرداخته و ضمن حفظ ساختار اصلی دیوان، فهرستهای مفیدی نیز به پایان کتاب افزوده است.
اشعار سیف اسفرنگ از نظر سبک و محتوا مورد توجه بسیاری از تذکرهنویسان قرار گرفته است. دولتشاه سمرقندی او را «املح الشعراء» و «اکمل الفضلاء» خوانده و برخی دیگر روانی و صفای کلامش را ستودهاند. غزلیات عارفانه او از جمله بخشهای برجسته این دیوان است که حرارت و عاطفه خاصی در آنها موج میزند.
تصحیح حاضر با رعایت اصول علمی تصحیح متون و با استفاده از کهنترین نسخ خطی موجود، توانسته است متنی قابل اعتماد از دیوان این شاعر ارائه دهد. در مقدمه کتاب نیز اطلاعات ارزشمندی درباره زندگی و سبک شعری سیف اسفرنگ آمده است.[۱]
پانويس
منابع مقاله
پایگاه کتابخانه تخصصی ادبیات