فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی: تفاوت میان نسخه‌ها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR.....J1.jpg | عنوان =فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی | عنوان‌های دیگر = |پدیدآورندگان | پدیدآوران = تقوی بهبهانی، نعمت‌الله (نویسنده) |زبان | زبان = | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر =نشر دستور | مکان نشر =مشهد | سال...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر = | | تصویر =NURفرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنویJ1.jpg | ||
| عنوان =فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی | | عنوان =فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی | ||
| عنوان‌های دیگر = | | عنوان‌های دیگر = | ||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =PIR۵۳۰۴/آ۲ت۷ | ||
| موضوع = | | موضوع =مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۴ق. . مثنوی -- واژه‌نا‌مه‌ها,مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد . فیه ما‌فیه -- کشف‌اللغا‌ت | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر =نشر دستور | | ناشر =نشر دستور | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی''' تألیف نعمت‌الله تقوی | '''فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی''' تألیف [[تقوی بهبهانی، نعمت‌الله|نعمت‌الله تقوی بهبهانی]]؛ این کتاب، بسیاری از لغات تعبیرات و کنایات مثنوی را در دو بخش- لغات و ترکیبات فارسی، ترکیبات و ابیات عربی- به ترتیب الفبایی حرف اول تنظیم و معنی کرده است. نام این اثر با آنکه فرهنگ نوادر لغات است؛ اما بسیاری از لغات نادر مثنوی، مانند قُتُو، پاچیله، ژاژخاییدن، تبتّل(مقامات تبتل) و... در آن یافت نمی‌شود. | ||
در تدوین این کتاب، از تحقیقات مثنوی‌پژوهان بزرگ چون [[گوهرین، سید صادق|سید صادق گوهرین]]، [[شهیدی، سید جعفر|سید جعفر شهیدی]]، [[فروزانفر، بدیع‌الزمان|بدیع‌الزمان فروزانفر]]، [[زمانی، کریم|کریم زمانی]]، [[نیکلسون، رینولد الین|نیکلسون]] و [[استعلامی، محمد|محمد استعلامی]] بهره گرفته و اصطلاحات و تعبیرات را به قدر کافی معنی و شرح نموده است. در مواردی که در معنای لغت وکنایه اختلاف است، کوشیده چند معنی مختلف را با ذ کر منابع ذ کر نماید. | |||
روش کار به این ترتیب است که ابتدا لغت مورد نظر را با خط درشت ذکر نموده و با گذاشتن دو نقطه، بلافاصله معنی را آورده است و بعد در سطر مستقل بیتی که متضمّن آن لغت و تعییر است ذکر و شمارۀ دفتر و شمارۀ بیت را نیز قید کرده است. | روش کار به این ترتیب است که ابتدا لغت مورد نظر را با خط درشت ذکر نموده و با گذاشتن دو نقطه، بلافاصله معنی را آورده است و بعد در سطر مستقل بیتی که متضمّن آن لغت و تعییر است ذکر و شمارۀ دفتر و شمارۀ بیت را نیز قید کرده است. | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۵: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:زبان و ادبیات فارسی]] | |||
[[رده:نویسندگان و آثار انفرادی]] | |||
[[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | [[رده:مقالات جدید(آبان) باقی زاده]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1402]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۵
| فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | تقوی بهبهانی، نعمت‌الله (نویسنده) |
| ناشر | نشر دستور |
| مکان نشر | مشهد |
| سال نشر | 1390 |
| چاپ | اول |
| موضوع | مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد، ۶۰۴ - ۶۷۴ق. . مثنوی -- واژه‌نا‌مه‌ها,مولوی، جلال‌الدین محمدبن محمد . فیه ما‌فیه -- کشف‌اللغا‌ت |
| کد کنگره | PIR۵۳۰۴/آ۲ت۷ |
فرهنگ نوادر لغات و کنایات مثنوی معنوی تألیف نعمت‌الله تقوی بهبهانی؛ این کتاب، بسیاری از لغات تعبیرات و کنایات مثنوی را در دو بخش- لغات و ترکیبات فارسی، ترکیبات و ابیات عربی- به ترتیب الفبایی حرف اول تنظیم و معنی کرده است. نام این اثر با آنکه فرهنگ نوادر لغات است؛ اما بسیاری از لغات نادر مثنوی، مانند قُتُو، پاچیله، ژاژخاییدن، تبتّل(مقامات تبتل) و... در آن یافت نمی‌شود.
در تدوین این کتاب، از تحقیقات مثنوی‌پژوهان بزرگ چون سید صادق گوهرین، سید جعفر شهیدی، بدیع‌الزمان فروزانفر، کریم زمانی، نیکلسون و محمد استعلامی بهره گرفته و اصطلاحات و تعبیرات را به قدر کافی معنی و شرح نموده است. در مواردی که در معنای لغت وکنایه اختلاف است، کوشیده چند معنی مختلف را با ذ کر منابع ذ کر نماید.
روش کار به این ترتیب است که ابتدا لغت مورد نظر را با خط درشت ذکر نموده و با گذاشتن دو نقطه، بلافاصله معنی را آورده است و بعد در سطر مستقل بیتی که متضمّن آن لغت و تعییر است ذکر و شمارۀ دفتر و شمارۀ بیت را نیز قید کرده است.
نمایه منابع در پایان کتاب آمده است.[۱]
پانويس
- ↑ ر.ک: عالمی، محمدعلم، ص355-356
منابع مقاله
عالمی، محمدعَلَم، کتاب‌شناسی توصیفی مولانا (شامل جدیدترین تحقیقات و قدیمی‌ترین کتاب‌های مولوی پژوهی)، قم، انتشارات دانشگاه قم، 1392ش.