اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NUR اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی J1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = عفیفی، رحیم (مؤلف) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = توس | مکان نشر = ایران - تهران | سال نشر =...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'رده:مقالات مرداد موسوی' به '') |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
| خط ۸: | خط ۸: | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = BL 2270/ع۷/الف۵ | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
''' اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی'''، نوشته رحیم | ''' اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی'''، نوشته [[عفیفی، رحیم|رحیم عفیفی]]، دربردارنده مطالبی چند درباره اسطوره‌های ایرانی و مفاهیم دینی مردمان ایران باستان بر پایه نوشته‌های پهلوی و همچنین توضیح مهم‌ترین اصطلاح‌های مربوط به حوزه‌های یاد شده است. | ||
همان‌طور که پیداست، اصلی‌ترین منابع عفیفی، متون دینی زرتشتی و آثار پژوهشگران بوده است. کتاب مشتمل بر مقدمه و دو بخش اصلی است. مقدمه دربرگیرنده مباحثی چند درباره چگونگی زبان و خط مردمان ایران و تحول آن در دوره‌های گوناگون است. بخش نخست مشتمل بر سلسله گفتارهایی می‌باشد که مؤلف به تدریج در مدت چهارده سال در مجله دانشکده ادبیات مشهد به چاپ رسانده است. نویسنده در این بخش، ضمن مقاله‌های جداگانه و با آوردن ترجمه فارسی و اصل متن آنها، برخی اصطلاح‌ها و مفهوم‌ها و باورهای زرتشتی از جمله آفرینش، توبه جم (پَتِت جم)، اورمزد و گرشاسب، زرتشت و گرشاسب، آتش بهرام و ... را بررسی کرده است. از مهم‌ترین متونی که مؤلف از آنها استفاده کرده، می‌توان به بخش‌های مختلف اوستا، آفرین پیامبر زرتشت، ائوگمدیچا، زند وهمن یسن، مینوی خرد و... اشاره کرد. بخش دوم کتاب، گزارش و شرح 267 واژه می‌باشد که بسیاری از آنها در زبان فارسی به‌کار می‌روند. برخی دیگر از واژه‌ها نیز اصطلاح‌های ویژه آیین مزدیسنا است. مؤلف با این کار، مجموعه‌ای همانند فرهنگ‌نامه مربوط به فرهنگ و اساطیر ایران باستان تدوین کرده که برای محققان راهگشا می‌باشد<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص62</ref>. | همان‌طور که پیداست، اصلی‌ترین منابع [[عفیفی، رحیم|عفیفی]]، متون دینی زرتشتی و آثار پژوهشگران بوده است. کتاب مشتمل بر مقدمه و دو بخش اصلی است. مقدمه دربرگیرنده مباحثی چند درباره چگونگی زبان و خط مردمان ایران و تحول آن در دوره‌های گوناگون است. | ||
بخش نخست مشتمل بر سلسله گفتارهایی می‌باشد که مؤلف به تدریج در مدت چهارده سال در مجله دانشکده ادبیات مشهد به چاپ رسانده است. | |||
نویسنده در این بخش، ضمن مقاله‌های جداگانه و با آوردن ترجمه فارسی و اصل متن آنها، برخی اصطلاح‌ها و مفهوم‌ها و باورهای زرتشتی از جمله آفرینش، توبه جم (پَتِت جم)، اورمزد و گرشاسب، زرتشت و گرشاسب، آتش بهرام و... را بررسی کرده است. | |||
از مهم‌ترین متونی که مؤلف از آنها استفاده کرده، می‌توان به بخش‌های مختلف اوستا، آفرین پیامبر زرتشت، ائوگمدیچا، زند وهمن یسن، مینوی خرد و... اشاره کرد. بخش دوم کتاب، گزارش و شرح 267 واژه می‌باشد که بسیاری از آنها در زبان فارسی به‌کار می‌روند. | |||
برخی دیگر از واژه‌ها نیز اصطلاح‌های ویژه آیین مزدیسنا است. مؤلف با این کار، مجموعه‌ای همانند فرهنگ‌نامه مربوط به فرهنگ و اساطیر ایران باستان تدوین کرده که برای محققان راهگشا می‌باشد<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص62</ref>. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۳۹: | خط ۴۷: | ||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]] | ||
[[رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]] | |||
[[رده:فاقد اتوماسیون]] | [[رده:فاقد اتوماسیون]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۶ مهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۲۹
| اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | عفیفی، رحیم (مؤلف) |
| ناشر | توس |
| مکان نشر | ایران - تهران |
| سال نشر | 1374 |
| چاپ | یکم |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BL 2270/ع۷/الف۵ |
اساطیر و فرهنگ ایران در نوشته‌های پهلوی، نوشته رحیم عفیفی، دربردارنده مطالبی چند درباره اسطوره‌های ایرانی و مفاهیم دینی مردمان ایران باستان بر پایه نوشته‌های پهلوی و همچنین توضیح مهم‌ترین اصطلاح‌های مربوط به حوزه‌های یاد شده است.
همان‌طور که پیداست، اصلی‌ترین منابع عفیفی، متون دینی زرتشتی و آثار پژوهشگران بوده است. کتاب مشتمل بر مقدمه و دو بخش اصلی است. مقدمه دربرگیرنده مباحثی چند درباره چگونگی زبان و خط مردمان ایران و تحول آن در دوره‌های گوناگون است.
بخش نخست مشتمل بر سلسله گفتارهایی می‌باشد که مؤلف به تدریج در مدت چهارده سال در مجله دانشکده ادبیات مشهد به چاپ رسانده است.
نویسنده در این بخش، ضمن مقاله‌های جداگانه و با آوردن ترجمه فارسی و اصل متن آنها، برخی اصطلاح‌ها و مفهوم‌ها و باورهای زرتشتی از جمله آفرینش، توبه جم (پَتِت جم)، اورمزد و گرشاسب، زرتشت و گرشاسب، آتش بهرام و... را بررسی کرده است.
از مهم‌ترین متونی که مؤلف از آنها استفاده کرده، می‌توان به بخش‌های مختلف اوستا، آفرین پیامبر زرتشت، ائوگمدیچا، زند وهمن یسن، مینوی خرد و... اشاره کرد. بخش دوم کتاب، گزارش و شرح 267 واژه می‌باشد که بسیاری از آنها در زبان فارسی به‌کار می‌روند.
برخی دیگر از واژه‌ها نیز اصطلاح‌های ویژه آیین مزدیسنا است. مؤلف با این کار، مجموعه‌ای همانند فرهنگ‌نامه مربوط به فرهنگ و اساطیر ایران باستان تدوین کرده که برای محققان راهگشا می‌باشد[۱].
پانویس
- ↑ شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص62
منابع مقاله
شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.