فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر = NURفرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلویJ1.jpg | عنوان = | عنوان‌های دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = قلی‌زاده، خسرو |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع = |ناشر | ناشر = کتاب پارسه | مکان نشر = ایران - تهران | سال نش...» ایجاد کرد)
     
    جز (جایگزینی متن - 'رده:ادیان، اسطوره شناسی، خردگرایی' به 'رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی')
     
    (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۸: خط ۸:
    |زبان
    |زبان
    | زبان = فارسی
    | زبان = فارسی
    | کد کنگره =   
    | کد کنگره = BL 2270۰‪‪/ق۸ف۴    
    | موضوع =
    | موضوع =
    |ناشر  
    |ناشر  
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    }}
    }}


    '''فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی'''، تألیف خسرو قلی‌زاده، به منظور استفاده پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران، به‌ویژه ایران باستان، زبان و ادبیات فارسی، باستان‌شناسی و علم ادیان، اساطیر و مردم‌شناسی نوشته شده است.  
    '''فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی'''، تألیف [[قلی‌زاده، خسرو|خسرو قلی‌زاده]]، به منظور استفاده پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران، به‌ویژه ایران باستان، زبان و ادبیات فارسی، باستان‌شناسی و علم ادیان، اساطیر و مردم‌شناسی نوشته شده است.
     
    [[قلی‌زاده، خسرو|قلی‌زاده]] باور دارد، از آنجایی که متون پهلوی و فارسی میانه، آگاهی‌های خوبی در این زمینه‌ها در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند، آن‌ها را مبنای کار خود قرار داده است و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کتاب‌های ارداویراف‌نامه، بندهشن، دینکرد، روایت پهلوی، زند بهمن یسن، شایست ناشایست، گزیده‌های زادسپرم و... اشاره کرد.  


    قلی‌زاده باور دارد، از آنجایی که متون پهلوی و فارسی میانه، آگاهی‌های خوبی در این زمینه‌ها در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند، آن‌ها را مبنای کار خود قرار داده است و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کتاب‌های ارداویراف‌نامه، بندهشن، دینکرد، روایت پهلوی، زند بهمن یسن، شایست ناشایست، گزیده‌های زادسپرم و... اشاره کرد.
    عنوان‌ها و موضوع‌های کتاب، به ترتیب الفبایی، مطرح شده‌اند. نخستین واژه «آب» و آخرین «یوغ» است. نویسنده کوشیده است که واژه‌ها را از جنبه‌های گوناگون بررسی کند. روش او این‌گونه است که ابتدا خوانش اصطلاح را در فارسی میانه آورده، در ادامه، با استناد به متون، به معرفی آن پرداخته و در پایان، منابع مورد استفاده، همراه با ذکر شماره صفحه یا بخش‌ها درج گردیده‌ است. همچنین در مورد اصطلاح‌هایی که با تلفظ یا نام‌های مختلف خوانده می‌شوند، ار شیوه ارجاع متقابل بهره برده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص66</ref>.
    عنوان‌ها و موضوع‌های کتاب، به ترتیب الفبایی، مطرح شده‌اند. نخستین واژه «آب» و آخرین «یوغ» است. نویسنده کوشیده است که واژه‌ها را از جنبه‌های گوناگون بررسی کند. روش او این‌گونه است که ابتدا خوانش اصطلاح را در فارسی میانه آورده، در ادامه، با استناد به متون، به معرفی آن پرداخته و در پایان، منابع مورد استفاده، همراه با ذکر شماره صفحه یا بخش‌ها درج گردیده‌ است. همچنین در مورد اصطلاح‌هایی که با تلفظ یا نام‌های مختلف خوانده می‌شوند، ار شیوه ارجاع متقابل بهره برده است<ref> شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص66</ref>.


    خط ۴۰: خط ۴۱:


    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده2]]
    [[رده:فلسفه، مذهب و روانشناسی]]
    [[رده:ادیان، اسطوره‌شناسی، خردگرایی]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 مرداد 1402]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:فاقد اتوماسیون]]
    [[رده:مقالات تیر موسوی]]

    نسخهٔ کنونی تا ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۲۰:۵۱

    فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی
    فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی
    پدیدآورانقلی‌زاده، خسرو
    ناشرکتاب پارسه
    مکان نشرایران - تهران
    سال نشر1387
    چاپیکم
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    BL 2270۰‪‪/ق۸ف۴

    فرهنگ اساطیر ایرانی بر پایه متون پهلوی، تألیف خسرو قلی‌زاده، به منظور استفاده پژوهشگران تاریخ و فرهنگ ایران، به‌ویژه ایران باستان، زبان و ادبیات فارسی، باستان‌شناسی و علم ادیان، اساطیر و مردم‌شناسی نوشته شده است.

    قلی‌زاده باور دارد، از آنجایی که متون پهلوی و فارسی میانه، آگاهی‌های خوبی در این زمینه‌ها در اختیار خوانندگان قرار می‌دهند، آن‌ها را مبنای کار خود قرار داده است و از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به کتاب‌های ارداویراف‌نامه، بندهشن، دینکرد، روایت پهلوی، زند بهمن یسن، شایست ناشایست، گزیده‌های زادسپرم و... اشاره کرد.

    عنوان‌ها و موضوع‌های کتاب، به ترتیب الفبایی، مطرح شده‌اند. نخستین واژه «آب» و آخرین «یوغ» است. نویسنده کوشیده است که واژه‌ها را از جنبه‌های گوناگون بررسی کند. روش او این‌گونه است که ابتدا خوانش اصطلاح را در فارسی میانه آورده، در ادامه، با استناد به متون، به معرفی آن پرداخته و در پایان، منابع مورد استفاده، همراه با ذکر شماره صفحه یا بخش‌ها درج گردیده‌ است. همچنین در مورد اصطلاح‌هایی که با تلفظ یا نام‌های مختلف خوانده می‌شوند، ار شیوه ارجاع متقابل بهره برده است[۱].

    پانویس

    1. شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، ص66

    منابع مقاله

    شرفایی، محسن؛ اکبری چناری، علی، کتاب‌شناسی توصیفی ادیان (دفتر چهارم: ادیان ایران باستان)، مشهد، بنیاد پژوهش‌های اسلامی، چاپ اول، 1396.

    وابسته‌ها