وفيات (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - 'مهم تر' به 'مهم‌تر')
    بدون خلاصۀ ویرایش
     
    (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۹: خط ۹:
    * [[فوات الوفيات و الذيل عليها]] تألیف [[ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر|محمد بن شاکر کُتُبی]]، مورخ‌ و ادیب‌ دمشقى‌ (متوفای  764ق‌‌)، ذیلى‌ است‌ بر کتاب‌ مشهور «[[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفيات‌ الأعيان]]»‌ [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن‌ خلکان‌]] که حاوی 600 زندگی‌نامه، از جمله شرحی درباره زندگی [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]] است.
    * [[فوات الوفيات و الذيل عليها]] تألیف [[ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر|محمد بن شاکر کُتُبی]]، مورخ‌ و ادیب‌ دمشقى‌ (متوفای  764ق‌‌)، ذیلى‌ است‌ بر کتاب‌ مشهور «[[وفيات الأعيان و أنباء أبناء الزمان|وفيات‌ الأعيان]]»‌ [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن‌ خلکان‌]] که حاوی 600 زندگی‌نامه، از جمله شرحی درباره زندگی [[ابن خلکان، احمد بن محمد|ابن خلکان]] است.


    * [[الوفيات]] اثر [[سلامی دمشقی، محمد بن رافع|محمد بن رافع سلامى دمشقى]] است كه نویسنده در آن، شرح حال برخى از درگذشتگان معاصر خودش را ذكر كرده كه در زمينه علوم و فنون نقشى داشته‌اند.


    * [[الوافي بالوفيات]]تأليف صلاح‌الدين [[خليل بن ايبك صفدى]]، فرهنگ‌نامه‌اى با بيش از 14000 ترجمه از عهد اسلامى تا زمان نویسنده (اواسط قرن هشتم) است كه سبب شهرت نویسنده خود و به تعبيرى، بزرگ‌ترين فرهنگ‌نامه عام تاريخى است.
     
    * [[الوفيات (ابن قنفذ)]] اثر [[ابن قنفذ، احمد بن حسن|ابوالعباس احمد بن حسن بن على بن خطیب]]، مشهور به ابن قنفذ قسنطينى است كه نویسنده در آن، شرح حال درگذشتگان (صحابه، محدثان، فقيهان و نويسندگان) از سال 11 تا سال 807ق را به‌صورت مختصر توضيح داده است.
     
     
    * [[الوافي بالوفيات]] تأليف صلاح‌الدين [[خليل بن ايبك صفدى]]، فرهنگ‌نامه‌اى با بيش از 14000 ترجمه از عهد اسلامى تا زمان نویسنده (اواسط قرن هشتم) است كه سبب شهرت نویسنده خود و به تعبيرى، بزرگ‌ترين فرهنگ‌نامه عام تاريخى است.





    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۶:۴۷

    وفيات ممکن است عنوان برای کتاب‌های ذیل باشد:





    • الوافي بالوفيات تأليف صلاح‌الدين خليل بن ايبك صفدى، فرهنگ‌نامه‌اى با بيش از 14000 ترجمه از عهد اسلامى تا زمان نویسنده (اواسط قرن هشتم) است كه سبب شهرت نویسنده خود و به تعبيرى، بزرگ‌ترين فرهنگ‌نامه عام تاريخى است.