رازی (ابهام‌زدایی): تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    جز (جایگزینی متن - ' .' به '.')
    جز (Hbaghizadeh صفحهٔ رازی (ابهام زدایی) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به رازی (ابهام‌زدایی) منتقل کرد)
     
    (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱۹: خط ۱۹:




    *[[منتجب‌الدین، علی بن عبیدالله|منتجب‌الدین، على بن عبيدالله بن حسن بن بابويه قمى]] (504-600ق)، معروف به شیخ منتجب‌الدین رازی، عالم بزرگ قرن ششم، از نوادگان [[ابن بابویه، ابوالحسن|علی بن بابویه قمی]]، و از شاگردان [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|ابوالفتوح رازى]] و [[طبرسی، فضل بن حسن|شیخ طبرسی]]
    *[[منتجب‌الدین، علی بن عبیدالله|منتجب‌الدین، على بن عبيدالله بن حسن بن بابويه قمى]] (504-600ق)، معروف به شیخ منتجب‌الدین رازی، عالم بزرگ قرن ششم، از نوادگان [[ابن بابویه، علی بن حسین|علی بن بابویه قمی]]، و از شاگردان [[ابوالفتوح رازی، حسین بن علی|ابوالفتوح رازى]] و [[طبرسی، فضل بن حسن|شیخ طبرسی]]





    نسخهٔ کنونی تا ‏۸ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۱:۲۸

    رازی ممکن است به هر یک از افراد زیر اشاره داشته باشد:


    • محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینى رازى (متوفای 329 ق)، ثقة الإسلام، شیخ المشایخ، از بزرگان شیعه در زمان غیبت صغرا است که در نیمۀ دوم قرن سوم و نیمه اول قرن چهارم هجرى از بزرگترین محدثین شیعه به شمار مى‌رفت، نویسنده کتاب شریف الکافی از کتب اربعه شیعه




    • امین بن احمد رازى (متولد 1002ق-ری)، فرزند میرزا احمد تهرانى، تذکره‌نویس و ادیب ایرانى است.


    • نصيرالدين عبدالجليل بن ابی‌الحسين بن ابی‌الفضل قزوينی رازی (متوفای بعد از 560ق)، مشهور به عبدالجلیل قزوینی رازی از عالمان و واعظان شيعی و متكلمان برجسته‌ سده‌ ششم هجری در ديار "ری" می‌باشد. وی شخصی دانشمند، فصيح و ديندار و از سخنوران و وعاظ معروف زمان خود بوده است و با کتاب نقض - که در شمار متون کهن فارسی است - شناخته می‌شود؛ کتابی که حاوی اطلاعات فراوان تاریخی، مذهبی، جغرافیایی، کلامی و... است.





    • قوام‌الدین محمد رازی (متوفای 1093ق) از حکمای عصر صفوی و صاحب کتاب عین الحکمة است. از مهم‌ترین اساتید او ملا رجبعلی تبریزی است و شیخ بهاءالدین گیلانی از شاگردان او به شمار می‌رود.


    • اوحدالدین رازی (قرن هفتم)، طبیب، شاعر، عارف و فیلسوف قرن هفتم هجری، او هم نشین و هم عصر خواجه نصیرالدین طوسی، و از جمله متفکران و نویسندگان کمتر شناخته‌شده در تاریخ ادبیات ایران، به‌ویژه در دوران معاصر و امروز کشورمان محسوب می‌شود.