تفسیر (عم جزء): تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:تفسیر]] | |||
[[رده:تفاسیر سور و آیات]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | |||
[[رده:مقالات بازبینی شده2 خرداد 1402]] | |||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ خرداد 1402 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ خرداد 1402 توسط محسن عزیزی]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۳۷
تفسیر (عم جزؤ) | |
---|---|
پدیدآوران | درخشان، مهدی (نويسنده) |
عنوانهای دیگر | جزؤ آخر قرآن کریم بفارسی از آثار عمده قرن هشتم هجری |
ناشر | دانشگاه تهران. مؤسسه انتشارات و چاپ |
مکان نشر | ایران - تهران |
سال نشر | 1371ش |
چاپ | 1 |
زبان | فارسی |
تعداد جلد | 1 |
کد کنگره | /ت75 102/45 BP |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
تفسیر (عم جزء)، تفسیر فارسی جزء آخر قرآن کریم و از آثار عمده قرن هشتم هجری است که با تصحیح و تعلیق مهدی درخشان، منتشر شده است.
کتاب حاضر، تفسیری است که مفسر و نام تفسیر و تاریخ تصنیف آن، شناخته و معلوم نیست و در هیچیک از صفحات کتاب، نامی از آنها دیده نمیشود. این کتاب، با تفاسیر معروف فارسی نیز مطابقت داده شده، ولی نتیجهای به دست نیامده و مطلب، روشن نشده است، اما میدانیم که از تفسیر زاهد که در اوایل قرن ششم هجری نوشته شده و ظاهرا از تفسیرهای معتبر شیعی است، رنگ و تأثیری بسزا پذیرفته است و گاهگاه بعض عبارات و اشارات و نکتهها و روایات آن را در کتاب خود آورده است. این کتاب، مجموعهای است از اطلاعات گوناگون که در میان پیشینیان رواج داشته و ضمن تفسیر آیات، با رعایت مناسبت بیان شده است و دربردارنده نکتههای ظریف درباره مسائل مختلف و مطالب متنوع و نوادر اخبار از حدیث، فقه، اصول، کلام، علم رجال، فروع دین و احکام و آشنایی به دانش پزشکی و نجوم، تاریخ، جغرافیا، دقایق ادبی، نکتههای بدیعی، قواعد صرفی و نحوی و واژهها و ترکیبات فارسی و اصطلاحات گمشده مهجور و متروک و رموز دقیق علمی و... و در حد خود، از جامعیت و کمال برخوردار است[۱].
این تفسیر، باآنکه ناقص است و نسخهبدلی نیز از آن به دست نیامده، از ذخایر ادبی زبان پارسی است و آن را یکی از کتب معتبر تفسیر باید بشمار آورد. بنیاد طرح مطالب در این کتاب، بیشتر بر اساس سؤال و جواب نهاده شده است، مانند تفسیر عتیق سورآبادی و این شیوهای بدیع و دلپذیر است. در این پرسشها، نکتههایی دقیق و لطیف بیان شده و مصنف خود ایرادهایی بر سبیل پرسش و اعتراض گرفته، سپس به جواب پرداخته است که ذکر این پرسشها و پاسخ آنها، غالب مشکلات را در کار تفسیر آیات و دقایق صرفی و نحوی رفع و حل میکند[۲].
در آغاز هر سوره، پیش از بیان و تفسیر آیات، خصوصیات و مشخصات آن سوره درج شده است و از تعداد آیات و کلمات و حروف آن، سخن گفته شده و جایی که نازل گردیده و سبب نزول آیه، ذکر شده است[۳].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه کتاب.