نهاية الوصول إلى علم الأصول: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR113884J1.jpg | عنوان = نهاية الوصول إلى علم الأصول | عنوانهای دیگر = | پدیدآورندگان | پدیدآوران = علامه حلی، حسن بن یوسف (نويسنده) مؤسسة آل البیت علیهم السلام لاحیاء التراث (سایر) |زبان | زبان = عربی | کد کنگره = |...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' ' به '') |
||
| (۵ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[علامه حلی، حسن بن یوسف]] (نويسنده) | [[علامه حلی، حسن بن یوسف]] (نويسنده) | ||
[[مؤسسة آل البیت | [[مؤسسة آل البیت علیهمالسلام لاحیاء التراث]] (سایر) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = عربی | | زبان = عربی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره = | ||
| موضوع = | | موضوع = | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| ناشر = مؤسسة آل البیت ( | | ناشر = مؤسسة آل البیت (علیهمالسلام) لإحیاء التراث | ||
| مکان نشر = ایران - قم | | مکان نشر = ایران - قم | ||
| سال نشر = 1431ق - 1435ق | | سال نشر = 1431ق - 1435ق | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''نهاية الوصول إلى علم الأصول'''، نوشته جمالالدین، ابومنصور، حسن بن یوسف بن على بن مطهر | '''نهاية الوصول إلى علم الأصول'''، نوشته [[حلی، حسن بن یوسف|جمالالدین، ابومنصور، حسن بن یوسف بن على بن مطهر حلى]] (647-726 ق)، ملقب به [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]]، فقیه، اصولی و متکلم شیعی امامی، کتابی است جامع مطالب اصولیان گذشته، حاوی دریافتهای علمی متأخران و اضافات نفیسی که متقدمان ذکر نکردهاند، به زبان عربی و در سه جلد که با تحقیق مؤسسه آلالبیت، عرضه شده است. | ||
این اثر، به درخواست فرزند علامه - فخرالمحققین، محمد بن حسن بن مطهر | این اثر، به درخواست فرزند علامه - فخرالمحققین، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|محمد بن حسن بن مطهر حلى]] (6۸۲ -771ق) - از پدرش، تألیف شده است<ref>ر.ک: مقدمه مؤلف، ج1، ص54-55</ref>. | ||
در مقدمه تحقیق، مطالبی درباره سه موضوع، بیان شده است: | در مقدمه تحقیق، مطالبی درباره سه موضوع، بیان شده است: | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==ویژگیها== | ==ویژگیها== | ||
# این کتاب، قدمی علمی و پیشبرنده و مشارکتی مخصوص و آمادهسازیای است که علامه حلی برداشته تا علم اصول شیعی بتواند به مراحل تکاملی خود در زمان شیخ انصاری (۱۲۱۴-۱۲۸۱ق) برسد<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>. | # این کتاب، قدمی علمی و پیشبرنده و مشارکتی مخصوص و آمادهسازیای است که علامه حلی برداشته تا علم اصول شیعی بتواند به مراحل تکاملی خود در زمان [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] (۱۲۱۴-۱۲۸۱ق) برسد<ref>ر.ک: همان، ص31</ref>. | ||
# | # [[حلی، حسن بن یوسف|علامه]]، آراء و اقوال علما را با روحیه علمی بالا و خالی از تعصب و عدم تحمل، بررسی میکند. | ||
# وی، گاهی نظرات برگزیده خود را در خلال عنوان بحث و گاهی در آخر، بیان میکند. | # وی، گاهی نظرات برگزیده خود را در خلال عنوان بحث و گاهی در آخر، بیان میکند. | ||
# خلاقیت، نظم، مقایسه صادقانه، گفتگوی هدفمند، ویژگیهای یک نویسنده روشنفکر، جامعیت و عمق، اموری است که هنگام تحقیق و بررسی این اثر، درک میشود<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | # خلاقیت، نظم، مقایسه صادقانه، گفتگوی هدفمند، ویژگیهای یک نویسنده روشنفکر، جامعیت و عمق، اموری است که هنگام تحقیق و بررسی این اثر، درک میشود<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | ||
==گزارش محتوا و ساختار== | ==گزارش محتوا و ساختار== | ||
مؤلف پس از حرکت به سمت «ماهية علم أصول الفقه» منتقل میشود به مبحث «اللغات» و گرد «كيفية الاستدلال بخطاب الله تعالی» به پرواز درمیآید، پس در «الأمر و النهي» فرود میآید و سپس متوجه هدف «العموم و الخصوص» و بعد از آن، «باقي الصفات | مؤلف پس از حرکت به سمت «ماهية علم أصول الفقه» منتقل میشود به مبحث «اللغات» و گرد «كيفية الاستدلال بخطاب الله تعالی» به پرواز درمیآید، پس در «الأمر و النهي» فرود میآید و سپس متوجه هدف «العموم و الخصوص» و بعد از آن، «باقي الصفات الدلالة» و «الأفعال» میشود و به دنبال آن «النسخ» و «الإجماع»، قبل از «الخبر» و «القياس» میآید و پس از اینها، «الاستدلال» را طلب میکند و مسک ختام کتاب را «الاجتهاد و التقليد و التعادل و التراجيح» قرار میدهد؛ اینها، سیزده مقصد اصلی است که در خلال آنها، فصلها، بحثها، مطالب، مسائل، فروع، پینوشتها و تنبیهات آمده است<ref>ر.ک: همان، ص32</ref>. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده: فقه و اصول]] | |||
[[رده:اصول فقه (آثارکلی)]] | |||
[[رده:اصول فقه شیعه]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 اردیبهشت 1402]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط سید مصطفی حسینی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط سید مصطفی حسینی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ اردیبهشت 1402 توسط محسن عزیزی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ اوت ۲۰۲۵، ساعت ۱۱:۲۵
| نهاية الوصول إلى علم الأصول | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | علامه حلی، حسن بن یوسف (نويسنده) مؤسسة آل البیت علیهمالسلام لاحیاء التراث (سایر) |
| ناشر | مؤسسة آل البیت (علیهمالسلام) لإحیاء التراث |
| مکان نشر | ایران - قم |
| سال نشر | 1431ق - 1435ق |
| چاپ | 1 |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 3 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
نهاية الوصول إلى علم الأصول، نوشته جمالالدین، ابومنصور، حسن بن یوسف بن على بن مطهر حلى (647-726 ق)، ملقب به علامه حلى، فقیه، اصولی و متکلم شیعی امامی، کتابی است جامع مطالب اصولیان گذشته، حاوی دریافتهای علمی متأخران و اضافات نفیسی که متقدمان ذکر نکردهاند، به زبان عربی و در سه جلد که با تحقیق مؤسسه آلالبیت، عرضه شده است.
این اثر، به درخواست فرزند علامه - فخرالمحققین، محمد بن حسن بن مطهر حلى (6۸۲ -771ق) - از پدرش، تألیف شده است[۱].
در مقدمه تحقیق، مطالبی درباره سه موضوع، بیان شده است:
- مؤسس علم اصول؛
- آیا معالم و شخصیت علم اصول شیعی، از علم اصول اهل سنت، گرفته شده است؟
- مراحل تکامل علم اصول شیعی[۲].
همچنین، کار اصلاح متن و مستندسازی آن و حاشیهنویسی و توضیحات، توسط لجنههای تحقیقی مؤسسه آلالبیت انجام گرفته است و در مقدمه یادشده مفصلا از آن سخن رفته است[۳].
ویژگیها
- این کتاب، قدمی علمی و پیشبرنده و مشارکتی مخصوص و آمادهسازیای است که علامه حلی برداشته تا علم اصول شیعی بتواند به مراحل تکاملی خود در زمان شیخ انصاری (۱۲۱۴-۱۲۸۱ق) برسد[۴].
- علامه، آراء و اقوال علما را با روحیه علمی بالا و خالی از تعصب و عدم تحمل، بررسی میکند.
- وی، گاهی نظرات برگزیده خود را در خلال عنوان بحث و گاهی در آخر، بیان میکند.
- خلاقیت، نظم، مقایسه صادقانه، گفتگوی هدفمند، ویژگیهای یک نویسنده روشنفکر، جامعیت و عمق، اموری است که هنگام تحقیق و بررسی این اثر، درک میشود[۵].
گزارش محتوا و ساختار
مؤلف پس از حرکت به سمت «ماهية علم أصول الفقه» منتقل میشود به مبحث «اللغات» و گرد «كيفية الاستدلال بخطاب الله تعالی» به پرواز درمیآید، پس در «الأمر و النهي» فرود میآید و سپس متوجه هدف «العموم و الخصوص» و بعد از آن، «باقي الصفات الدلالة» و «الأفعال» میشود و به دنبال آن «النسخ» و «الإجماع»، قبل از «الخبر» و «القياس» میآید و پس از اینها، «الاستدلال» را طلب میکند و مسک ختام کتاب را «الاجتهاد و التقليد و التعادل و التراجيح» قرار میدهد؛ اینها، سیزده مقصد اصلی است که در خلال آنها، فصلها، بحثها، مطالب، مسائل، فروع، پینوشتها و تنبیهات آمده است[۶].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه تحقیق و مقدمه مؤلف.