إتحاف السّادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' الدین' به 'الدین') |
جز (جایگزینی متن - '↵↵|' به ' |') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | {{جعبه اطلاعات کتاب | ||
| تصویر =NUR12887J1.jpg | | تصویر =NUR12887J1.jpg | ||
| عنوان =إتحاف السّادة المتقین بشرح إحیاء | | عنوان =إتحاف السّادة المتقین بشرح إحیاء علومالدین | ||
| عنوانهای دیگر =احیاء | | عنوانهای دیگر =احیاء علومالدین. شرح | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[غزالی، محمد بن محمد]] (نویسنده) | [[غزالی، محمد بن محمد]] (نویسنده) | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
عرفان | عرفان | ||
غزالی، احمد بن محمد، - 520ق. احیاء | غزالی، احمد بن محمد، - 520ق. احیاء علومالدین - نقد و تفسیر | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون | دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون | ||
| مکان نشر =بیروت - لبنان | | مکان نشر =بیروت - لبنان | ||
| سال نشر = 1426 ق یا 2005 م | | سال نشر = 1426 ق یا 2005 م | ||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12887AUTOMATIONCODE | | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE12887AUTOMATIONCODE | ||
| چاپ =3 | | چاپ =3 |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۸:۲۷
إتحاف السّادة المتقین بشرح إحیاء علومالدین | |
---|---|
پدیدآوران | غزالی، محمد بن محمد (نویسنده) مرتضی زبیدی، محمد بن محمد (شارح) |
عنوانهای دیگر | احیاء علومالدین. شرح |
ناشر | دار الکتب العلمیة، منشورات محمد علي بيضون |
مکان نشر | بیروت - لبنان |
سال نشر | 1426 ق یا 2005 م |
چاپ | 3 |
موضوع | اخلاق اسلامی - متون قدیمی تا قرن 14
تصوف عرفان غزالی، احمد بن محمد، - 520ق. احیاء علومالدین - نقد و تفسیر |
زبان | عربی |
تعداد جلد | 14 |
کد کنگره | BP 247/35 /غ4 الف3028 |
نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
إتحاف السادة المتقين بشرح إحياء علوم الدين، تأليف سيد محمد بن محمدحسینى زبيدى معروف به مرتضى (متوفى 1205م) در موضوع آداب اعمال عبادى و فضائل و رذائل اخلاقى است.
ترجمه فارسی إحياء علوم الدين ابوحامد محمد غزالى (450-505) از چهار بخش، عبادات، عادات، مهلكات و منجيات تشكيل شده است كه زبيدى در 14 جلد به شرح آن پرداخته است.
شرح کتاب، شرحى مزجى است. شارح بخشى از کتاب را در بالاى صفحه ذكر كرده سپس شرح آن در پايين صفحه آورده است بدين گونه كه شارح متن کتاب را در شرح نيز تكرار كرده است و آنرا در پرانتز قرار داده سپس آنرا تكمیل يا شرح داده است.
به نظر مىرسد كه شرح کتاب مزجى است ولى در بسيارى از موارد نيز به صورت غير مزجى آمده است.
پاورقى در کتاب به ندرت به چشم مىخورد كه حاوى اختلاف نسخ يا توضيح لغات است.[۱]
ارجاعات کتاب درون متنى است كه معمولا در متن آمده و در شرح تكرار شده است. معمولا این ارجاعات مربوط به آيات قرآن مىباشد.
در پایان برخى از جلدهاى کتاب شارح مطالبى بيان كرده كه شرح کتاب نمىباشد. بلكه مطالبى است كه به نظر او مهم بوده است بايد تذكر بدهد.[۲]
در ابتداى برخى از کتابها (منظور از کتاب، فصول است كه مؤلف آن را با نام کتاب ذكر شده است) يا جلدهاى کتاب مثل جلدهاى 1، 2 و 5 مقدمهاى ذكر شده است كه حاوى زندگینامه مؤلف و برخى ديگر از علما و يا خطبه کتاب مىباشد. فهرست محتویات کتاب در پایان کتاب ذكر شده است. ايشان در شرح از اشعار زيادى استمداد طلبيده و در بسيارى از موارد نام شارح را ذكر نكرده است.
لازم به يادآورى مىباشد كه اگر در کتاب مدحى از برخى از خلفاء توسط مؤلف يا شارح صورت گرفته است بدليل این است كه این دو از علماى اهل تسنن مىباشند.
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب